Ben de 15 yaşlarındayken senin gibiydim, benim derdim de gözlüklerim ve biraz da fazla olan kilolarımdı. Sonra ne mi oldu, 17 yaşına geldiğimde lens kullanmaya başladım ve bol bol spor yaparak fazla kilolarımdan kurtuldum-zaten bu yaşlarda 3 gün kilo vermeliyim diye dertlensen 4. gün zayıflamaya başlarsın, yaş ilerleyince ise zayıflamak gittikçe zorlaşıyor, yani şu an çok şanslı bir dönemdesin, kıymetini bil bence- Biraz saçlarımda değişiklik yaptım, hafif makyaj yapmaya başladım.... Daha önceden farkıma bile varmamış olan bir sürü erkek benimle iki dakika konuşabilmek için etrafımda pervane olmaya başladılar=) Sonra tabi üniversite hayatı başladı ki bence sağlık ve maddi durumlar yerindeyse bir insanın hayatının en güzel günleridir. Şu an da beni herkesten çok seven bir kocam var. Ama bana o zamanlar sorsaydın kesin yalnız öleceğim, kimse farkıma varmayacak diye düşünürdüm, şimdiyse o günleri hatırladıkça gülümsüyorum. Senin dert ettiğin durumlar da kolayca düzeltilebilecek şeyler canım, o yüzden boş yere kendini üzme, çözüm üretmeye başla. Bir de bence bir kadının en büyük güzelliği güler yüzlülüğü ve duruşundaki zarafet ve asalettir, bunlar olduktan sonra gerisi çok küçük ayrıntılar=)