- Konu Sahibi agresifkiz
- #1
Erkek arkadaşımla ayrı şehirlerdeyiz bir süredir ve bir süre daha böyle devam edecek.Kendisi şu an çalışmıyor yüksek yapıyor ama iki gün sadece okulda onun dışında boş.
Uykuya aşırı düşkün biri kendisi olabilir uykusuna laf edecek halim yok.Ama öfkeden deliye döndüğüm konu şu gece 12-1 gibi uyuyup ertesi gün 4-5 gibi uyanıyor ve uyandıktan sonra çok az bir süre konuşabiliyoruz. Kopuk kopuk oluyor onlarda genelde. Çünkü haliyle uyanınca kahvaltıdır duştur evi toplamadır gibi işlerle uğraşıyor yalnız yaşıyor.
Ama ona göre bunu problem ettiğimde uykusunu kıskanıyor oluyorum. Ama sorun o değil. Özlüyorum haliyle konuşmak sesini duymak bir iki kelime muhabbet etmek istiyorum ve biraz sende kendinden ödün ver demek ki konuşmak istemiyorsun benimle diyorum. Sinirleniyor günlük bir limit mi var onu doldurmak zorunda mıyız sen her an aklımdadır sana yazmayınca aramayınca değersiz mi oluyorsun diyor. Ama bunu demesi bana yeterli gelmiyor. Çünkü ben erkende kalkacak olsam sırf biraz daha konuşabilelim diye uyumuyorum. Ama şimdi kendimi aşırı salak hissediyorum ben neden o zaman böyle çabalıyorum. Kendimden ödün veriyorum fedakarlık yapıyorum.
Kendi kendime mi kuruyorum yok yere problem mi çıkarıyorum büyütüyor muyum ne olur dışarıdan bir göz olarak yorum yapın. Ona göre daha sakin ilerleyeceğim.
Uykuya aşırı düşkün biri kendisi olabilir uykusuna laf edecek halim yok.Ama öfkeden deliye döndüğüm konu şu gece 12-1 gibi uyuyup ertesi gün 4-5 gibi uyanıyor ve uyandıktan sonra çok az bir süre konuşabiliyoruz. Kopuk kopuk oluyor onlarda genelde. Çünkü haliyle uyanınca kahvaltıdır duştur evi toplamadır gibi işlerle uğraşıyor yalnız yaşıyor.
Ama ona göre bunu problem ettiğimde uykusunu kıskanıyor oluyorum. Ama sorun o değil. Özlüyorum haliyle konuşmak sesini duymak bir iki kelime muhabbet etmek istiyorum ve biraz sende kendinden ödün ver demek ki konuşmak istemiyorsun benimle diyorum. Sinirleniyor günlük bir limit mi var onu doldurmak zorunda mıyız sen her an aklımdadır sana yazmayınca aramayınca değersiz mi oluyorsun diyor. Ama bunu demesi bana yeterli gelmiyor. Çünkü ben erkende kalkacak olsam sırf biraz daha konuşabilelim diye uyumuyorum. Ama şimdi kendimi aşırı salak hissediyorum ben neden o zaman böyle çabalıyorum. Kendimden ödün veriyorum fedakarlık yapıyorum.
Kendi kendime mi kuruyorum yok yere problem mi çıkarıyorum büyütüyor muyum ne olur dışarıdan bir göz olarak yorum yapın. Ona göre daha sakin ilerleyeceğim.
Altın kural bu arkadaşı dinle
