- 23 Mart 2013
- 1.075
- 258
- 123
- 27
- Konu Sahibi WomanAndProud
-
- #1
Iyi bayramlar oncelikle.
Sorunum benim sipsevdiligim. Aslinda tam olarak sipsevdilik degil ama cok cabuk etkilenebiliyorum. Yasim da 20ye geliyor cocuk degilim, genclikte normal midir ki boyle seyler?
Kafama gore cok insanla karsilasmiyorum bir de, ona ragmen boyleyim.
Kendimden utanmamin sebebine geliyorum, bugun bayran ziyareti icin ilk olarak 2-3 yil once kere gordugum bir akrabamizin evine bugun ikinci kez gittik. Tam olarak annemin halasinin kizinina, bu hala kizinin da benden 1 yas kucuk bir oglu var. Cocuk kendi kendine 4 dil ogrenmis, butun muzik aletlerini calabiliyor falan filan daha bir suru karizma point.
Muhtemelen bir daha bir kac bayram sonra gorurum en iyi ihtimalle, gecip gidicek bir sey onu da biliyorum ve sorun etmiyorum zaten. Ama bir akrabamdan etkilenmis olmayi kendime yediremedim, tamam direk kuzenim degil ama annemin halasinin kizinin oglu oluyor. (Cok uzun oldu ama :))
Kendimden utaniyorum artik ya, bir rahat durayim ayran gonullu olmayayim. Hele ki bir de akraba, ki hep soguk bakmisimdir bu tarz olaylara.
Sizce kendimden utanmakta hakli miyim? Bu sipsevdilikten vazgecmenin ilaci nedir?
Sorunum benim sipsevdiligim. Aslinda tam olarak sipsevdilik degil ama cok cabuk etkilenebiliyorum. Yasim da 20ye geliyor cocuk degilim, genclikte normal midir ki boyle seyler?
Kafama gore cok insanla karsilasmiyorum bir de, ona ragmen boyleyim.
Kendimden utanmamin sebebine geliyorum, bugun bayran ziyareti icin ilk olarak 2-3 yil once kere gordugum bir akrabamizin evine bugun ikinci kez gittik. Tam olarak annemin halasinin kizinina, bu hala kizinin da benden 1 yas kucuk bir oglu var. Cocuk kendi kendine 4 dil ogrenmis, butun muzik aletlerini calabiliyor falan filan daha bir suru karizma point.
Muhtemelen bir daha bir kac bayram sonra gorurum en iyi ihtimalle, gecip gidicek bir sey onu da biliyorum ve sorun etmiyorum zaten. Ama bir akrabamdan etkilenmis olmayi kendime yediremedim, tamam direk kuzenim degil ama annemin halasinin kizinin oglu oluyor. (Cok uzun oldu ama :))
Kendimden utaniyorum artik ya, bir rahat durayim ayran gonullu olmayayim. Hele ki bir de akraba, ki hep soguk bakmisimdir bu tarz olaylara.
Sizce kendimden utanmakta hakli miyim? Bu sipsevdilikten vazgecmenin ilaci nedir?