- Konu Sahibi miss_angel
-
- #81
mrb arkadaşlar biri yada birileri nolur bana yardım etsin dayanamıyorum artık yaşadıklarıma kısaca anlatayım derdimi yaklaşık 3 senedir evliyiz 2 yıldırda bebek istiyoruz eşimle önce ön muayene olduk bebek için eşimde sperm sayı sorunu vardı aşılama deneyecekken sorun çıktı bende rahmimde yapışıklık varmış olmadı hsg çekildi bi sorun yok dedi doktor 1 yıl daha denedik eşime kullandığı ilaçları bıraktırdım sigarayı bıraktı vs... gittiğim 5 doktor herhangi bişeyimin olmadığını sorunun eşimde olduğunu söyledi tüp bebek denemeye karar verdik.
özel bi merkezden randevu aldık ve gittik eşim sperm testi verdi ben muayene oldum hsg filmimide götürdüm doktor rahim boynumda sorun olduğunu söyledi pzt histeroskopi yapılcak arabada gelirken çok ağladım neden dedim neden isyan ettim kendime eşime istersen boşanalım dedim çok kızdı bu senin elinde olan değil allah dedi sadece eşimi çok seviyorum ve onun bu şekilde mutsuz olduğunu görmek beni hergün öldürüyor arkadaşların çocuklarına bakarken içi gidiyor insanlar hani bebek diyo eşim üzüldüğüm için şuan erken diyor ama biliyorumki içten içten yıkılıyor 2 yıldır her ay kırmızılardan yoruldum utanıyorum kendimden ve canıma kıyma noktasına geldim eşim asla affetmem seni bu bizim imtihanımız diyor neden böyle oldu anlamadım sırf eşim için yaşıyorum şuan affetmeyeceğini bildiğim için yoksa bu kadar dayanamazdım yaşadıklarıma
ya diyorum gerçekten anne olamasam ya eşime o mutluluğu tatıramazsam affetmeyeceğini bilsemde şuanki psikolojim beni bunlara itiyor gelecek ay başlıcak tüp bebek için tabi histeroskopi sonucuma göre beni bu dünyaya allah bu şekilde gönderdi ben istemedim böyle olsun ne yapayım kızlar ne olur bi akıl verin
mrb arkadaşlar biri yada birileri nolur bana yardım etsin dayanamıyorum artık yaşadıklarıma kısaca anlatayım derdimi yaklaşık 3 senedir evliyiz 2 yıldırda bebek istiyoruz eşimle önce ön muayene olduk bebek için eşimde sperm sayı sorunu vardı aşılama deneyecekken sorun çıktı bende rahmimde yapışıklık varmış olmadı hsg çekildi bi sorun yok dedi doktor 1 yıl daha denedik eşime kullandığı ilaçları bıraktırdım sigarayı bıraktı vs... gittiğim 5 doktor herhangi bişeyimin olmadığını sorunun eşimde olduğunu söyledi tüp bebek denemeye karar verdik.
özel bi merkezden randevu aldık ve gittik eşim sperm testi verdi ben muayene oldum hsg filmimide götürdüm doktor rahim boynumda sorun olduğunu söyledi pzt histeroskopi yapılcak arabada gelirken çok ağladım neden dedim neden isyan ettim kendime eşime istersen boşanalım dedim çok kızdı bu senin elinde olan değil allah dedi sadece eşimi çok seviyorum ve onun bu şekilde mutsuz olduğunu görmek beni hergün öldürüyor arkadaşların çocuklarına bakarken içi gidiyor insanlar hani bebek diyo eşim üzüldüğüm için şuan erken diyor ama biliyorumki içten içten yıkılıyor 2 yıldır her ay kırmızılardan yoruldum utanıyorum kendimden ve canıma kıyma noktasına geldim eşim asla affetmem seni bu bizim imtihanımız diyor neden böyle oldu anlamadım sırf eşim için yaşıyorum şuan affetmeyeceğini bildiğim için yoksa bu kadar dayanamazdım yaşadıklarıma
ya diyorum gerçekten anne olamasam ya eşime o mutluluğu tatıramazsam affetmeyeceğini bilsemde şuanki psikolojim beni bunlara itiyor gelecek ay başlıcak tüp bebek için tabi histeroskopi sonucuma göre beni bu dünyaya allah bu şekilde gönderdi ben istemedim böyle olsun ne yapayım kızlar ne olur bi akıl verin
eşimle severek evlendik allaha şükür çok anlayışlı her konuda herzaman tek destekçim o oldu zaten ben her yıkılışımda o kaldırdı beni ayağa emeği çok fazla bende o böyle oldukça ben ne yapacağımı şaşırdım biliyorum tek değlim bu durumda olan herkesin bi derdi var bu dünyada ama bana çok ağır geliyor durumum neler denemedim 41 meryem suresi okudum 4444 salatı tefriciye okuduk her namazımızın ardına dua ediyoruz eşimle saraçoğlu kürlerinide denedim olmadı olmadı psikolojik destekte alıyorum buarada
ne oluyor böyle dur bir bakalım daha ne kadar olmuşki,ne kadar mücadele verdinki bu kadar çabuk isyanlara pes etmelere başladın...daha bir deneme bile yapmamışsın...test sonuçlarına üzülüp duruyosun...bu uğurda yıllarını ,mallarını,herşeylerini veren insanlar var...iyi o zaman bebeği olmayan herkes boşansın...
eğer gerçekten istiyorsan kendine gelmelisin..araştırmalı ve kendine yapacakların konusunda bir yol çizmelisin...öyle üzülerek ,yakınarak,kötü şeyler düşünerek hiç bişey elde edemezsin...
ben 5 sene uğraştım..bu uğurda kariyerimi bıraktım,harcadığım paraların haddi hesabı yok,geçirdiğim operasyonlar,defalarca yapılan testler 4 kere negatifle sonuçlanan tüp denemeleri..ayrıca oturduğum yerde merkez olmadığı için,aylarca evimden ayrı kalışlarım...yaşadığım duygu fırtınalarını anlatmaya gerek yoktur herhalde..ama yılmadım,pes etmedim,en önemlisi eşimin desteğiyle 5. tüp denememde bebişlerime hamile kaldım çok şükür..ve Allah izin verirse 4 gün sonrada kucağıma alıcam inşallah...
rabbim herkese böyle meşakatli bir şekilde değil, daha az uğraşla nasib etsin inşallah...
sizi öyle iyi anlıyorum ki
ama anlatacaklarımı iyi okuyun umut olsun size. 2004 te çoook severek evlendik.2 sene istemedik bebek. sonra istedik. hemen hamile kaldım. herkese söyledik. herkes mutlu biz mutlu.. ama malesef dış gebelikmiş. iç kanama ve sezeryan.mahvoldum.1 yıl sonra yeniden dedik. yine hemen hamile kaldım yine dış gebeliktüp bebek dediler.kendi kendine hamile kalma tüplerin sorunlu ölürsün dediler dr lar.. peki dedik.. 1, 2, 3 kere denedik sonuç hep 0 bhcg.. senin gibi oldum.öleyim dedim, boşanalım dedim, insanlardan uzaklaştım,k,mseyle görüşmemeye başladım... ama bir şey olumluydu.. eşimle daha çok seviyorduk birbirimizi artık.sımsıkı kenetlendik.dr. dr um polip var histereskopi dedi tamam dedim. 3.tüp bebekten sonra ve 2 rahim filminden sonra dr um bu sefer laporoskopi dedi. tamam dedik.. eşime dedim laporoskopiden önce sonkez normal deneyelim. denedik o ay. laporoskopiye girdim. çıktığımda dr um hamileydin ama yine dış gebelikti aldım bebeği ve tüplerini bağladım dedi artık kendi kendime asla hamile kalamayacaktım .. öleyim dedim ama olmadı..anneme ve eşime kıyamadım. laporoskopiden sonra tekrar tüp bebek.. ve ben hamileyim:) ama kısa sürdü sevincim. yine dış gebelik.. nasıl olur dedim tüpler kapalı? bu sefer 10.000 kadında 1 kadının başına gelen servikal dış gebelik.yani bebek rahim ağzında ve kanama başlarsa rahim de dahil herşeyi alarak beni hayatta tutabiliyotrlar.. allaha çok şükürki erken teşhis ve usta eller sayesinde sadece bebek gitti.. ama ben vazgeçmedim. 2 ay sonra yine tüp bebek ve ben yine hamileyim..herşey çok güzel kese kalp atışı.. :) ama 2,5 aylıkken kalbi durdu:)ve küretaj.dünyam yıkıldı. öleyim dedim ama yine eşim ve annem canlarım.. sonra yine tüp bebek yine hamileyim ama bu sefer kimyasal gebelik kendiliğinde söndü gebeliğim. vazgeçmedim 3 ay sonra yine tüp bebek ve yine kimyasal gebelik yine kendiliğinde sönen gebelik.. bu sefer dr um 3.rahim filmini istedi.rahimde 2 küçük yapışıklık görüldü ve arkasından şinesi denen histereskopi operasyonu ile yapışıklıklar açıldı. 3 ay sonra yine tüp bebek ve ben yine hamileyim.. 2011 ramazan ayı. kese görmeye gittik.kese yok. arife günü karın ağrısı ile acile giitik.. yine dış gebelik dr diyor açık ameliyat eşim ağlar bir köşede , abilerim ağlar başka bir köşede.. çünkü ben diyorum ki " bırakın beni ameliyat olmam öleceğim.. istemiyorum kurtarmayın.. bana 1 iğne yaptılar.. sakinleşmem içinde tamam dediler ameliyat yok. ama eşime ve abilerime " sabah ilk ameliyat sizin hastanızın ve gece acil bir durum olursa da bayıltıp ameliyata rızalı yada rızasız alacağız". allah yardım etti ve mucize gibi iç kanamam yapılan methotraxat iğnesinin sonunda sabaha karşı durdu.bütün bayram hastanede geçti. eşim yeter artık dedi."ben çocuk istemiyorum.vermiyor işte allah.ben seni istiyorum çocuk yüzünden seni kaybedemem" ve biz vazgeçtik.
evlat edinmek için başvuru yaptık.ama ben tekrar tüp bebek düşünmeye başladım bu arada.. ve eşim konuyu açtırmamasına rağmen arada ufak ufak onada işlemeye başladım yine.ve aralık ayında yine tüp bebek merkezindeydik.tedavim çok kötü gidiyordu.dr a dedim " yarım bırakalım bu tedaviyi" . hayır dedi toplayalım yumurtaları olmazsa transfer yapmayız. peki dedik. ve şu an 8 aylık hamileyim. :) 1 oğlumuz olacak:)
demem o ki gerçekten istiyorsan sakın vazgeçme ve ne olursa olsun moralini yüksek tut.11 tüp bebek denedim ve bu 9.hamileliğim.tam anlamıyla 9 doğurdum yani.ölmeyi istemeni çok iyi anlıyorum çünkü insansın ve anne olrak doğmuşsun her kadın gibi.bu bir sınav ve çalışınca veriyoruz inan:) sana moral olsun diye yazdım herşeyi.. yazarken kısa sürüyor ama tam 5 yıl sürdü tüm bu yaşananlar.. en çok üzüldüğüm anlar eşimin ağladığı anlardı.. ve hiç birini ailemle dahi paylaşmadım.. sadece son dış gebeliğimden haberi oldu abilerimin..annem bile bilsin istemedim ..eşine sarıl ve yola devam et. pek çok insan var ilk seferde hamile kalan.daha yolun başındasın yıkılman için çok erken ..tek değilsin ve yanlız değilsin..
azmin elinden hiç bişey kurtulmaz.. :) yola devam..
anlıyorum kızlar allah hepimizin yardımcısı olsun ikimizde 27 yaşındayız maddi yönden hiç sorunumuz yok evet ben şanslı insanlardanım ki eşim gibi bi insan var dünyamda ben sadece ona kıyamıyorum onun gizli gizli ağlaması geceleri uykusuz kalması sırf bu konudan başkalarının çocuklarına bakarken keşke benim evladım olsaydı diye bakması işte beni yıkan bunlar tek isteğim eşimin mutlu olması aslında hata bende eşim hep direk tüp başlayalım dedi ben hep allah büyük dedim korktum çünkü psikolojik açıdan kendimi tüp bebeğe hazır hissetmiyor bu benim son umudum ya olmazsa işte o an biterim diyordum eşime tabi bunda 5 doktorun beni yanlış yönlendirmeside etkili oldu maalesef bulunduğumz şehirde bu merkez yok 4 saaatlik yol gidip geliyoruz ama dün farkettimki eşim uçarak gidiyo oraya olacaksa biz deneyelim vermezse gene rabbimden diyo ama içimizde kalmasın diyor yani benim isyanım allaha falan değil ben sadece kendime kızıyorum
mrb arkadasım bu yazıyı okurken sanki sen degilde ben yazmıs gibiyim yanı aynı yasadıklarını yasıyorum ama aglamaklada bişey olmuyo her adette gozlerim kan canagı gibi oluyodu ama bu defa aglamadım tuttum kendimi bend e esime benden ayrıl dıyorum cokda seviyorum onu ama o hep cabalıyo bosver adını yuzunu nasıl olacagını bilmediğimiz bişey için bu kadar uzulme... ıkı asılama bı suru tadavi bir tup bebek ama hala bişey yok ıkıncıyı dusunuyoruz ramazandan sonra simdiye kadar hiç bi sıkıntı ıkimizdede yoktu ama sson donemde fsh 11.50 yüksek gitgide de artar o yuzden tup bebek dedi doktor... gel biz senlen boşverelim bu durumu ne guzel kocalarımız seviyo bizi cabalıyolar mutlulugumuz için bizde onları bu kadar uzmeyelim onlarla beraber eğlenelim gulelim olacagı varsada olur zaten ben her namazımda yalvarıyorum rabbime bana da o duyguyu yasat dıye ılla bır gun duyar sesımızı.... elimizden geleni yaptık biz.
sizi öyle iyi anlıyorum ki
ama anlatacaklarımı iyi okuyun umut olsun size. 2004 te çoook severek evlendik.2 sene istemedik bebek. sonra istedik. hemen hamile kaldım. herkese söyledik. herkes mutlu biz mutlu.. ama malesef dış gebelikmiş. iç kanama ve sezeryan.mahvoldum.1 yıl sonra yeniden dedik. yine hemen hamile kaldım yine dış gebeliktüp bebek dediler.kendi kendine hamile kalma tüplerin sorunlu ölürsün dediler dr lar.. peki dedik.. 1, 2, 3 kere denedik sonuç hep 0 bhcg.. senin gibi oldum.öleyim dedim, boşanalım dedim, insanlardan uzaklaştım,k,mseyle görüşmemeye başladım... ama bir şey olumluydu.. eşimle daha çok seviyorduk birbirimizi artık.sımsıkı kenetlendik.dr. dr um polip var histereskopi dedi tamam dedim. 3.tüp bebekten sonra ve 2 rahim filminden sonra dr um bu sefer laporoskopi dedi. tamam dedik.. eşime dedim laporoskopiden önce sonkez normal deneyelim. denedik o ay. laporoskopiye girdim. çıktığımda dr um hamileydin ama yine dış gebelikti aldım bebeği ve tüplerini bağladım dedi artık kendi kendime asla hamile kalamayacaktım .. öleyim dedim ama olmadı..anneme ve eşime kıyamadım. laporoskopiden sonra tekrar tüp bebek.. ve ben hamileyim:) ama kısa sürdü sevincim. yine dış gebelik.. nasıl olur dedim tüpler kapalı? bu sefer 10.000 kadında 1 kadının başına gelen servikal dış gebelik.yani bebek rahim ağzında ve kanama başlarsa rahim de dahil herşeyi alarak beni hayatta tutabiliyotrlar.. allaha çok şükürki erken teşhis ve usta eller sayesinde sadece bebek gitti.. ama ben vazgeçmedim. 2 ay sonra yine tüp bebek ve ben yine hamileyim..herşey çok güzel kese kalp atışı.. :) ama 2,5 aylıkken kalbi durdu:)ve küretaj.dünyam yıkıldı. öleyim dedim ama yine eşim ve annem canlarım.. sonra yine tüp bebek yine hamileyim ama bu sefer kimyasal gebelik kendiliğinde söndü gebeliğim. vazgeçmedim 3 ay sonra yine tüp bebek ve yine kimyasal gebelik yine kendiliğinde sönen gebelik.. bu sefer dr um 3.rahim filmini istedi.rahimde 2 küçük yapışıklık görüldü ve arkasından şinesi denen histereskopi operasyonu ile yapışıklıklar açıldı. 3 ay sonra yine tüp bebek ve ben yine hamileyim.. 2011 ramazan ayı. kese görmeye gittik.kese yok. arife günü karın ağrısı ile acile giitik.. yine dış gebelik dr diyor açık ameliyat eşim ağlar bir köşede , abilerim ağlar başka bir köşede.. çünkü ben diyorum ki " bırakın beni ameliyat olmam öleceğim.. istemiyorum kurtarmayın.. bana 1 iğne yaptılar.. sakinleşmem içinde tamam dediler ameliyat yok. ama eşime ve abilerime " sabah ilk ameliyat sizin hastanızın ve gece acil bir durum olursa da bayıltıp ameliyata rızalı yada rızasız alacağız". allah yardım etti ve mucize gibi iç kanamam yapılan methotraxat iğnesinin sonunda sabaha karşı durdu.bütün bayram hastanede geçti. eşim yeter artık dedi."ben çocuk istemiyorum.vermiyor işte allah.ben seni istiyorum çocuk yüzünden seni kaybedemem" ve biz vazgeçtik.
evlat edinmek için başvuru yaptık.ama ben tekrar tüp bebek düşünmeye başladım bu arada.. ve eşim konuyu açtırmamasına rağmen arada ufak ufak onada işlemeye başladım yine.ve aralık ayında yine tüp bebek merkezindeydik.tedavim çok kötü gidiyordu.dr a dedim " yarım bırakalım bu tedaviyi" . hayır dedi toplayalım yumurtaları olmazsa transfer yapmayız. peki dedik. ve şu an 8 aylık hamileyim. :) 1 oğlumuz olacak:)
demem o ki gerçekten istiyorsan sakın vazgeçme ve ne olursa olsun moralini yüksek tut.11 tüp bebek denedim ve bu 9.hamileliğim.tam anlamıyla 9 doğurdum yani.ölmeyi istemeni çok iyi anlıyorum çünkü insansın ve anne olrak doğmuşsun her kadın gibi.bu bir sınav ve çalışınca veriyoruz inan:) sana moral olsun diye yazdım herşeyi.. yazarken kısa sürüyor ama tam 5 yıl sürdü tüm bu yaşananlar.. en çok üzüldüğüm anlar eşimin ağladığı anlardı.. ve hiç birini ailemle dahi paylaşmadım.. sadece son dış gebeliğimden haberi oldu abilerimin..annem bile bilsin istemedim ..eşine sarıl ve yola devam et. pek çok insan var ilk seferde hamile kalan.daha yolun başındasın yıkılman için çok erken ..tek değilsin ve yanlız değilsin..
azmin elinden hiç bişey kurtulmaz.. :) yola devam..
fsh 11 mi ??
bunun içinmi üzülüyorsun ??
benim 35 ti bir kaç ay ilaç kullandım birde hayıt tohumu çayı içtim 4 buçuğa düştü ..başka bir topikde bir hanım yazmıştı 105 demişti ...11 ne Allah aşkına tedaviye engel değilki ? her ay oynuyor bu rakam ama sen bu denli kendini hırpalamaya devam edersen yükselir tabii senin topiğindede dediğim gibi yaşın çok genç daha 20 yaşında neden bu kadar bıkkın ve bitkin hissediyorsun bende 6 senedir infertiliteyle uğraşıyorum yaşım 32 daha kaç sene uğraşıcam allah bilir ama herşeyden önce sağlığım ve huzurum yerinde hamdolsun ya çocuklarım olsaydıda hasta olsaydım veya kocam dövseydi sövseydi ne yapacaktım halime binlerce şükürler olsun
sizi öyle iyi anlıyorum ki
ama anlatacaklarımı iyi okuyun umut olsun size. 2004 te çoook severek evlendik.2 sene istemedik bebek. sonra istedik. hemen hamile kaldım. herkese söyledik. herkes mutlu biz mutlu.. ama malesef dış gebelikmiş. iç kanama ve sezeryan.mahvoldum.1 yıl sonra yeniden dedik. yine hemen hamile kaldım yine dış gebeliktüp bebek dediler.kendi kendine hamile kalma tüplerin sorunlu ölürsün dediler dr lar.. peki dedik.. 1, 2, 3 kere denedik sonuç hep 0 bhcg.. senin gibi oldum.öleyim dedim, boşanalım dedim, insanlardan uzaklaştım,k,mseyle görüşmemeye başladım... ama bir şey olumluydu.. eşimle daha çok seviyorduk birbirimizi artık.sımsıkı kenetlendik.dr. dr um polip var histereskopi dedi tamam dedim. 3.tüp bebekten sonra ve 2 rahim filminden sonra dr um bu sefer laporoskopi dedi. tamam dedik.. eşime dedim laporoskopiden önce sonkez normal deneyelim. denedik o ay. laporoskopiye girdim. çıktığımda dr um hamileydin ama yine dış gebelikti aldım bebeği ve tüplerini bağladım dedi artık kendi kendime asla hamile kalamayacaktım .. öleyim dedim ama olmadı..anneme ve eşime kıyamadım. laporoskopiden sonra tekrar tüp bebek.. ve ben hamileyim:) ama kısa sürdü sevincim. yine dış gebelik.. nasıl olur dedim tüpler kapalı? bu sefer 10.000 kadında 1 kadının başına gelen servikal dış gebelik.yani bebek rahim ağzında ve kanama başlarsa rahim de dahil herşeyi alarak beni hayatta tutabiliyotrlar.. allaha çok şükürki erken teşhis ve usta eller sayesinde sadece bebek gitti.. ama ben vazgeçmedim. 2 ay sonra yine tüp bebek ve ben yine hamileyim..herşey çok güzel kese kalp atışı.. :) ama 2,5 aylıkken kalbi durdu:)ve küretaj.dünyam yıkıldı. öleyim dedim ama yine eşim ve annem canlarım.. sonra yine tüp bebek yine hamileyim ama bu sefer kimyasal gebelik kendiliğinde söndü gebeliğim. vazgeçmedim 3 ay sonra yine tüp bebek ve yine kimyasal gebelik yine kendiliğinde sönen gebelik.. bu sefer dr um 3.rahim filmini istedi.rahimde 2 küçük yapışıklık görüldü ve arkasından şinesi denen histereskopi operasyonu ile yapışıklıklar açıldı. 3 ay sonra yine tüp bebek ve ben yine hamileyim.. 2011 ramazan ayı. kese görmeye gittik.kese yok. arife günü karın ağrısı ile acile giitik.. yine dış gebelik dr diyor açık ameliyat eşim ağlar bir köşede , abilerim ağlar başka bir köşede.. çünkü ben diyorum ki " bırakın beni ameliyat olmam öleceğim.. istemiyorum kurtarmayın.. bana 1 iğne yaptılar.. sakinleşmem içinde tamam dediler ameliyat yok. ama eşime ve abilerime " sabah ilk ameliyat sizin hastanızın ve gece acil bir durum olursa da bayıltıp ameliyata rızalı yada rızasız alacağız". allah yardım etti ve mucize gibi iç kanamam yapılan methotraxat iğnesinin sonunda sabaha karşı durdu.bütün bayram hastanede geçti. eşim yeter artık dedi."ben çocuk istemiyorum.vermiyor işte allah.ben seni istiyorum çocuk yüzünden seni kaybedemem" ve biz vazgeçtik.
evlat edinmek için başvuru yaptık.ama ben tekrar tüp bebek düşünmeye başladım bu arada.. ve eşim konuyu açtırmamasına rağmen arada ufak ufak onada işlemeye başladım yine.ve aralık ayında yine tüp bebek merkezindeydik.tedavim çok kötü gidiyordu.dr a dedim " yarım bırakalım bu tedaviyi" . hayır dedi toplayalım yumurtaları olmazsa transfer yapmayız. peki dedik. ve şu an 8 aylık hamileyim. :) 1 oğlumuz olacak:)
demem o ki gerçekten istiyorsan sakın vazgeçme ve ne olursa olsun moralini yüksek tut.11 tüp bebek denedim ve bu 9.hamileliğim.tam anlamıyla 9 doğurdum yani.ölmeyi istemeni çok iyi anlıyorum çünkü insansın ve anne olrak doğmuşsun her kadın gibi.bu bir sınav ve çalışınca veriyoruz inan:) sana moral olsun diye yazdım herşeyi.. yazarken kısa sürüyor ama tam 5 yıl sürdü tüm bu yaşananlar.. en çok üzüldüğüm anlar eşimin ağladığı anlardı.. ve hiç birini ailemle dahi paylaşmadım.. sadece son dış gebeliğimden haberi oldu abilerimin..annem bile bilsin istemedim ..eşine sarıl ve yola devam et. pek çok insan var ilk seferde hamile kalan.daha yolun başındasın yıkılman için çok erken ..tek değilsin ve yanlız değilsin..
azmin elinden hiç bişey kurtulmaz.. :) yola devam..
seni okadar iyi anlıyorumki anlatamam
bende senin yaşadıklarını yaşıyorum tam 12 yıldır.evlilimin 11 yılı tedavilerle geçti 6 tüp denememin 4 tanesi gebelikle sonuçlandı ve toplamda 6 bebek kaybettim.en son kaybım mayıs ayındaydı uykumun içinde ağrım yok kanamam yok hiç bir sorun yokken geldi ilk bebeğim normal doğum gibi geldi wc koştuğumda bebeğimi gördüm 13 haftalık hamileydim çığlık atmamla diğeride geldi çamaşırımda iki bebeğim duruyordu elleri kolları ayak parmakları gözleri herşeyleriyle ordalardı o an ölmek istedim bu kabus olmalıydı uyanmak istedim olmadı gerçekti hepsi.bende eşime ayrılmayı teklif ettim bebeklerini taşıyamıyorum doğurup kucağına evlat veremiyorum dedim o ise bu bizim sorunumuz ben olucaksa senden olsun seninle yaşlanayım istiyorum dedi ve bana herzaman destek oldu kalbimdeki acıyı kelimelerle anlatamam rabbim her uzvunu noksansız yarattığı bebeklerime ömür vermemişti.ona inanıp sığınmaktan başka çarem yok ben inandım bu yoldada gidebildiğim kadar gidicem rabbim emeğimin acımın gözyaşımın mutlaka mükafatını verecektir senden isteğim asla pes etme bir sürü forumda umut dolu ne hayat hikayelri okudum hepsi ayrı umut verdi.sürekli söylediğim ise ben bir gün anne olucam aşık olduğum adamın bebeğini doğurup onları oynarken izliycem, olumlu düşün olumlu olsun fikrini benimsedim ama inan defalarca ölmek istedim ama hakkım yok evlat sahibi olamadım diye annemi evladından edemem buna hakkım yok ben nasıl bir bebek için yanıp tutuşuyorsam annemde benim için öyle yanıp tutuşuyor tüm deneme süreçlerinde yanımdaydı annem hamileliklerimden biri 6 ay sürdeü sürekli bendeydi yatağımdan kaldırmadı o bana böle destek olurken ona bu acıyı yaşatamam sende aynı durumdasın düşün lütfen herkezi bi yana bırak anneni düşün hakkın varmı onu bölesi bir acıyla yakmaya?
lütfen toparlan bebeğini çağır çin inancına göre bebekler anne babalarını seçermiş sende güzel düşüncelerle bebeğini çağır pes etme güçlü ol bir an önce bebeğin seni seçsin
rabbim yardımcın olsun emeklerini boş çevirmesin umarım en kısa zamanda tüm bunları unutursun...........
göz yaşlarımı tutamadım okurken, allah nasıl bir güç vermiş size. allahkarnınızdaki bebeği size bağışlasın. sizi ona onu da size hayrlı kılsın. hamile olmanıza nasıl sevindiğimi bilemezsniz.
evet yasım daha genç ama doktorlar cok korkutuyo hemen tüp bebek diyolar hayıt tohumunu bı hafta kadar kullandım duzenlı yapmadım yani lutfen fsh için hangi ilacı kullandıgını yazar mısın bıde sole bişi duydum ne kadar düşsede doğru olan deger yüksek olan değermiş
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?