Herkese hayırlı Ramazanlar.
Kendime öyle kızıyorum ki Allaha dualar ediyorum sonra diyorum ki Allah zamanında gözüme gözüme sokmuş ama o zamanın verdiği aşk körlüğünü şimdi çekiyorum.
Derdimse Eşim. Nişanlılık döneminde tartışır barışır, küser, konuşur öyle geçip gitti. Yuva kuracak mutlu olacağım bugünler geçecek diyip sabrettim.
Nişanlı kızlar anlaşamıyorsanız lütfen

ayrılın,, Değişmiyor hiçbir şey evlilik sonrası değişmiyor.
6 yıllık evliyim 4 yaşında çocuğum var.
Evi otel gibi kullanan bir eş.
Sürekli dışarıda işi olan, yarım saate işim var diyip çıkan 3 saat sonra gelen eş.
İletişim doğru düzgün yok, aşk tutku yok,
Benim için aşk çok önemli herkes için öyledir mutlaka ama şöyle kalbim hep kıpırdasın istiyorum.
Dışarıdan gelir canım ellerini yıkarmısın tuvalete girecek canım telefonunla girme şu tuvalete,

çıkınca ellerini yıka.
Yemek sonrası afedersiniz mutfak lavabosunda ağzını çalkalayıp tükürmesi

1saat çamaşır suyuyla yıkarım.. Saysam konu uzar gider.
4 yaşında çocuğa ne öğretiyorsam ona da bi şekilde tekrarlamak zorunda kalıyorum 2 çocuk annesi gibi.
Söylemeyim diyorum en basit dışarıdan geliyor çocuğu kucaklayıp ağzını burnunu öpüyor salgın var mikrop var. Benmi abartıyorum?? Herkesin eşinde buna benzer huylar varmı?

İçimde aşk Tutku yerine annelik iç güdüsü artıyor sürekli takip halindeyim. Sıkıldım artık..
Nasıl bir yol çizemem lazım konuşmakla çözemedim durumu. Miniğim 2 yaşına geldi gece gündüz bezi bıraktık ama adama tuvaleti temiz kullanalımı öğretemedim...
Çok şey değil kızlar istediğim. Düzen temizlik takıntılı değilim ama telefonlada tuvalete girilmez ki

Buna benzer şeyler..
Başa çıkan değiştiren varsa yorumları okuyacağım.