• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kendime zarar veriyorum.

Less-is-More

Nirvana
Pro Üye
Anneler Kulübü
21 Nisan 2018
8.154
30.245
548
36
Arkadaşlar bu aliskanliarimdan (bağımlılıklarımdan) nasıl kurtulurum bana kendi yontemlerinizi anlatir misiniz lütfen.

11 aylık bebeğim var. Bu aralar yine sürekli uyanır oldu. Ben çok bunalıyorum artık. Bu yüzden kendimi abur cubura ve sigaraya verdim. Gecenin bir yarısı ya da sabaha karşı hiç fark etmiyor. Her bunaldıgimda sigara içiyorum artık. Aslında önceden beri içerdim ama hiç bağimli olmamistim. Şimdi kendimi durduramazsam bağımlı olacağım diye korkuyorum. Sigara içmedigim zaman da sürekli sağlıksız abur cuburlar yiyorum. Göbek bölgesinde yaglanmam var ve polikistikover sendromu da var. Yani bu yaptıklarım bana kesinlikle yasak olan şeyler ama kendimi durduramiyorum.

Benim gibi olan varsa nasıl motive oluyorsunuz? Kendinize nasıl söz geçiriyorsunuz? Böyle huysuz bir bebekle farklı uğraşlar bulmam da mümkün değil. Bunlar benim enerjimi alıp götürdü resmen. Aslında iradesiz bir insan değilim. Bebek sahibi olmak için çok sağlıklı beslenen ve spor yapan bir insan olmuştum ama kolik bir bebek ve sonrasında da aynı huysuzluklara devam edince ben kendimi hep bunlarla mutlu etmeye çalışırken buldum. Biliyorum asla bahane değil. Tekrar sağlıklı bir hayata dönmek istiyorum. Lütfen bana kendi motivasyonlarınizi anlatır mısınız?
 
Beneğim 13 aylık, ilk 6-7 ay güzeldi gece uykuları, sonra çığlık atarak uyanmalar başladı, halen daha gecede en az 3-4 defa kalkar. Daha yeni yeni kabullendim yani uykusuz kalmayı. Öğrenilmiş çaresizlik yaşıyorum yani. :halay: Eve de abur cubur almıyoruz, benden önce eşim yiyor zaten. Dün akşam mısır patlatayım dedim, daha geçen hafta yarım kilo mısır almıştı, bitmiş. :) sen de alma, iradene söz geçiremiyorsun madem. Meyve vs yemeyi dene.
 
Konunu takipteyim canim benim
Benim durumu da biliyorsun az evel koca bardak kahve yaninda da sigara ictim,salak gibide cikolata yedim.
Acayip bir psikoloji kendime sinir olmaya başladım.
Bakalim ne diyecek arkadaslar
Stres ve sıkıntı ha Bence bizimki can sıkıntısı uff ya
 
Havalar güzel, her gün çocuğunuzu en az bir-iki saat dışarı çıkarın. Yürüyün, onu gezdirin, hem siz ortam değiştirmiş olursunuz hem çocuğunuz rahatlar.

1 yaş oyun gruplarına katılabilirsiniz oğlunuzla. Size de ona da iyi gelir.

Öncelikle beyninizi bu “çaresizlik” hissinden kurtarmanız gerekiyor. Oğlunuzun huysuzluğu zamanla azalacak. Biraz sabredin. Ayrıca onun bu davranışlarını zamanla azaltmak da sizin elinizde. Hep böyle olacak düşüncesi sizi tutsak gibi hissettirir ve çocuğunuza fayda sağlamaz aksine her şey daha kötü olabilir. O yüzden psikolojik yardım alabilirsiniz.

Mutsuzluk insanı madde bağımlısı (içki, sigara, abur cubur vb.) yapar ve daha da mutsuz eder bu durum kişiyi. Bu bir kısırdöngüdür. Bundan kurtulmanın yolu sorunun farkına varmak ve soruna bir çözüm bulmak istemektir. Bu yüzden de siz kurtulursunuz bu durumdan. İnanın kendinize.
 
Yillardir uzun uyuyabildigimi bilmem. Iki kucuk cocugun var. Tum gun peslerindeyim. Bazen yemek yiyecek Sita bulamam bu yuzden surekli ama surekli atistiriyorum. Baska birsey yapamadigim icin yiyorum. Zevk de almiyorum artik USt uste dort cikolata yemek, ust uste birkac dondurma Cips yemek Beni mutlu da etmiyos ama yiyorum sisene kadar. Kacmak gibi birsey anlik. Kendime vakit ayiriyormusum gibi. Kilo almiyorum cunku uykusuz ve de yorgunum. Popomun uzerine sadede tuvalette oturtuyorum. Caresi kendime ait bos zaman. Ama oyle birsey yok. Yalnizm. Napalim birkac sene Boyle sacma sapan yasayacagim.
 
Beneğim 13 aylık, ilk 6-7 ay güzeldi gece uykuları, sonra çığlık atarak uyanmalar başladı, halen daha gecede en az 3-4 defa kalkar. Daha yeni yeni kabullendim yani uykusuz kalmayı. Öğrenilmiş çaresizlik yaşıyorum yani. :halay: Eve de abur cubur almıyoruz, benden önce eşim yiyor zaten. Dün akşam mısır patlatayım dedim, daha geçen hafta yarım kilo mısır almıştı, bitmiş. :) sen de alma, iradene söz geçiremiyorsun madem. Meyve vs yemeyi dene.
Evet almamak tek çözüm. Bir poşet cipsle eve gelip, pişman olup, ama önümde olunca yiyorum iste.
 
Konunu takipteyim canim benim
Benim durumu da biliyorsun az evel koca bardak kahve yaninda da sigara ictim,salak gibide cikolata yedim.
Acayip bir psikoloji kendime sinir olmaya başladım.
Bakalim ne diyecek arkadaslar
Stres ve sıkıntı ha Bence bizimki can sıkıntısı uff ya
Abur cubur neyse de sigarayı bırakmak şart canım
 
Havalar güzel, her gün çocuğunuzu en az bir-iki saat dışarı çıkarın. Yürüyün, onu gezdirin, hem siz ortam değiştirmiş olursunuz hem çocuğunuz rahatlar.

1 yaş oyun gruplarına katılabilirsiniz oğlunuzla. Size de ona da iyi gelir.

Öncelikle beyninizi bu “çaresizlik” hissinden kurtarmanız gerekiyor. Oğlunuzun huysuzluğu zamanla azalacak. Biraz sabredin. Ayrıca onun bu davranışlarını zamanla azaltmak da sizin elinizde. Hep böyle olacak düşüncesi sizi tutsak gibi hissettirir ve çocuğunuza fayda sağlamaz aksine her şey daha kötü olabilir. O yüzden psikolojik yardım alabilirsiniz.

Mutsuzluk insanı madde bağımlısı (içki, sigara, abur cubur vb.) yapar ve daha da mutsuz eder bu durum kişiyi. Bu bir kısırdöngüdür. Bundan kurtulmanın yolu sorunun farkına varmak ve soruna bir çözüm bulmak istemektir. Bu yüzden de siz kurtulursunuz bu durumdan. İnanın kendinize.
Kurtulacagimi biliyorum. Biraz da eşim bu aralar yoğun çalıştığı için tek başımayım. Onun da bunalmışligi var. Hem yorgunluk hem yalnızlık beni bunlara itti malesef. Teşekkürler cevabınız için.
 
Yillardir uzun uyuyabildigimi bilmem. Iki kucuk cocugun var. Tum gun peslerindeyim. Bazen yemek yiyecek Sita bulamam bu yuzden surekli ama surekli atistiriyorum. Baska birsey yapamadigim icin yiyorum. Zevk de almiyorum artik USt uste dort cikolata yemek, ust uste birkac dondurma Cips yemek Beni mutlu da etmiyos ama yiyorum sisene kadar. Kacmak gibi birsey anlik. Kendime vakit ayiriyormusum gibi. Kilo almiyorum cunku uykusuz ve de yorgunum. Popomun uzerine sadede tuvalette oturtuyorum. Caresi kendime ait bos zaman. Ama oyle birsey yok. Yalnizm. Napalim birkac sene Boyle sacma sapan yasayacagim.
İşte böyle böyle sağlık elden gidecek. Ne çocuklara ne kendimize bir faydamiz olmayacak. Ben artık bunları istemiyorum hayatımda. :(
 
Arkadaşlar bu aliskanliarimdan (bağımlılıklarımdan) nasıl kurtulurum bana kendi yontemlerinizi anlatir misiniz lütfen.

11 aylık bebeğim var. Bu aralar yine sürekli uyanır oldu. Ben çok bunalıyorum artık. Bu yüzden kendimi abur cubura ve sigaraya verdim. Gecenin bir yarısı ya da sabaha karşı hiç fark etmiyor. Her bunaldıgimda sigara içiyorum artık. Aslında önceden beri içerdim ama hiç bağimli olmamistim. Şimdi kendimi durduramazsam bağımlı olacağım diye korkuyorum. Sigara içmedigim zaman da sürekli sağlıksız abur cuburlar yiyorum. Göbek bölgesinde yaglanmam var ve polikistikover sendromu da var. Yani bu yaptıklarım bana kesinlikle yasak olan şeyler ama kendimi durduramiyorum.

Benim gibi olan varsa nasıl motive oluyorsunuz? Kendinize nasıl söz geçiriyorsunuz? Böyle huysuz bir bebekle farklı uğraşlar bulmam da mümkün değil. Bunlar benim enerjimi alıp götürdü resmen. Aslında iradesiz bir insan değilim. Bebek sahibi olmak için çok sağlıklı beslenen ve spor yapan bir insan olmuştum ama kolik bir bebek ve sonrasında da aynı huysuzluklara devam edince ben kendimi hep bunlarla mutlu etmeye çalışırken buldum. Biliyorum asla bahane değil. Tekrar sağlıklı bir hayata dönmek istiyorum. Lütfen bana kendi motivasyonlarınizi anlatır mısınız?
Canım o senden kaynaklı değil beyin mekanizması ödüle doymayınca böyle şeylere yöneliyor seratoninin yetmiyor yani uykusuzluk yorgunluk vs çok normal...
Seratonini daha sağlıklı yollardan elde etmeye çalış mesela sabaha hareketli müzikle sporla başlamak gibi ya da psikiyatriste gidip ilaç almak gibi ama ben ilki bi denetim olmuyorsa ikinci
 
Işe yariyor mu bari .
Bunu hic olmazsa cocugunuza yapmayin .Ben sigara icmeyen biriyim .Sigara icmis gelmis biriyle aynı odada nefes alamiyorum .Sokakta önumdeki iciyorsa ,alt balkonda içen varsa nefes alamıyoruz .
Komsum var hic cocugun yaninda icmedi ama cocukta bronsit astim hepsi var.
Hayır asla işe yaramıyor. :( Ben bebeğime bu kötülüğü yapamam. Eşim de içiyor malesef. O çok uğraştı ama bırakamadi. Belki birlikte birbirimizi gaza getirirsek daha kolay olur. Ben bırakıyorum bir bakıyorum o içiyor. :( Tabi ki bu bahane olamaz ama insan etkileniyor
 
Canım o senden kaynaklı değil beyin mekanizması ödüle doymayınca böyle şeylere yöneliyor seratoninin yetmiyor yani uykusuzluk yorgunluk vs çok normal...
Seratonini daha sağlıklı yollardan elde etmeye çalış mesela sabaha hareketli müzikle sporla başlamak gibi ya da psikiyatriste gidip ilaç almak gibi ama ben ilki bi denetim olmuyorsa ikinci
Bebek aglamasiyla uyanınca bir bakıyorum balkonda elimde sigara :( çok istiyorum böyle uykumu almış, dinlenmiş, gülerek uyanayim. Bir bakiyim bebeğim uyanmış kendi yatağında oynuyor, bana gülümsüyor. İnanın onu mutlu etmek için elinden geleni yapıyorum ama yine huysuz yine ağlıyor. Şu an kahvaltı hazirlayabilmek için mecburen TV açtım. Mama sandalyesine koyup beni izlesin diye bekliyorum ama sıkılip ağlıyor. Hiç birşey istediğim gibi olmuyor.
 
Hayır asla işe yaramıyor. :KK43: Ben bebeğime bu kötülüğü yapamam. Eşim de içiyor malesef. O çok uğraştı ama bırakamadi. Belki birlikte birbirimizi gaza getirirsek daha kolay olur. Ben bırakıyorum bir bakıyorum o içiyor. :KK43: Tabi ki bu bahane olamaz ama insan etkileniyor
Arkadaşimin esi biraktı onlarda ikisi içiyordu ve cok kotü kokuyorsun uzak dur demeye basladı.
Sadece irade .Şisko olun obez olun ama cocugunuzun astim olmasina sebep olmayın.
Bu vicdan azabıyla yaşayamazdim heralde .Esinize de bunları anlatın .
 
Arkadaşlar bu aliskanliarimdan (bağımlılıklarımdan) nasıl kurtulurum bana kendi yontemlerinizi anlatir misiniz lütfen.

11 aylık bebeğim var. Bu aralar yine sürekli uyanır oldu. Ben çok bunalıyorum artık. Bu yüzden kendimi abur cubura ve sigaraya verdim. Gecenin bir yarısı ya da sabaha karşı hiç fark etmiyor. Her bunaldıgimda sigara içiyorum artık. Aslında önceden beri içerdim ama hiç bağimli olmamistim. Şimdi kendimi durduramazsam bağımlı olacağım diye korkuyorum. Sigara içmedigim zaman da sürekli sağlıksız abur cuburlar yiyorum. Göbek bölgesinde yaglanmam var ve polikistikover sendromu da var. Yani bu yaptıklarım bana kesinlikle yasak olan şeyler ama kendimi durduramiyorum.

Benim gibi olan varsa nasıl motive oluyorsunuz? Kendinize nasıl söz geçiriyorsunuz? Böyle huysuz bir bebekle farklı uğraşlar bulmam da mümkün değil. Bunlar benim enerjimi alıp götürdü resmen. Aslında iradesiz bir insan değilim. Bebek sahibi olmak için çok sağlıklı beslenen ve spor yapan bir insan olmuştum ama kolik bir bebek ve sonrasında da aynı huysuzluklara devam edince ben kendimi hep bunlarla mutlu etmeye çalışırken buldum. Biliyorum asla bahane değil. Tekrar sağlıklı bir hayata dönmek istiyorum. Lütfen bana kendi motivasyonlarınizi anlatır mısınız?

Puzzle alabilirsin, geceleri uykun kaçtığında uğraşırsın,kafan dağılır .
Gündüz stress durumunda da biraz dışarı çok bebeğinle? Yanı park bahçe gibi bir yerler varsa yürü birazcık
 
Puzzle alabilirsin, geceleri uykun kaçtığında uğraşırsın,kafan dağılır .
Gündüz stress durumunda da biraz dışarı çok bebeğinle? Yanı park bahçe gibi bir yerler varsa yürü birazcık
Öyle sıcak bir memlekette yaşıyoruz ki gündüz bebeği dışarı çıkarmak işkence. Uykum kaçmıyor malsefe, gözümden uyku aka aka bebek uyutmaya çalışıyorum :)
 
Yillardir uzun uyuyabildigimi bilmem. Iki kucuk cocugun var. Tum gun peslerindeyim. Bazen yemek yiyecek Sita bulamam bu yuzden surekli ama surekli atistiriyorum. Baska birsey yapamadigim icin yiyorum. Zevk de almiyorum artik USt uste dort cikolata yemek, ust uste birkac dondurma Cips yemek Beni mutlu da etmiyos ama yiyorum sisene kadar. Kacmak gibi birsey anlik. Kendime vakit ayiriyormusum gibi. Kilo almiyorum cunku uykusuz ve de yorgunum. Popomun uzerine sadede tuvalette oturtuyorum. Caresi kendime ait bos zaman. Ama oyle birsey yok. Yalnizm. Napalim birkac sene Boyle sacma sapan yasayacagim.
Evet katiliyorum. Insan sinir olunca mutfaga gidip agzna biseyler tepistiriyor degil mi? Sanki o ara kendime vakit ayirip simartuormusm gibi hissediyorum ben de.. oturup 1paket kare cikolatayi yiyorum mesela 1kerede. Yas pasta aliyordu esim nerdeyse yarisini ben bitiriyordum. Ya yemesem iyice enerjisz kaliyorum sinirli de oluyorum ve cocuga bagirirken buluyorhm kendimi..
 
Bebek aglamasiyla uyanınca bir bakıyorum balkonda elimde sigara :KK43: çok istiyorum böyle uykumu almış, dinlenmiş, gülerek uyanayim. Bir bakiyim bebeğim uyanmış kendi yatağında oynuyor, bana gülümsüyor. İnanın onu mutlu etmek için elinden geleni yapıyorum ama yine huysuz yine ağlıyor. Şu an kahvaltı hazirlayabilmek için mecburen TV açtım. Mama sandalyesine koyup beni izlesin diye bekliyorum ama sıkılip ağlıyor. Hiç birşey istediğim gibi olmuyor.
O kadar zor bir bebegim vardi ki tuvalet ihtiyacımi o kapı onunde aglarken yapardım .Banyoyu kucagimda birlikte yapardik.Yemek yiyebilme luksü zaten yok bi deri bi kemik kalmistım
Artik esim sadece cocukla ilgilen hicbirsey istemiyorum derdi .
Yemek yapanmi tutmadim ,bakıcımı tutmadim .Bakıci 10 dk bakabildi .Gercekten 10 dk.
Ama büyüduler ve cok özlüyorum .Daha kolay atlatabilirdim ama bazı seyleri ben büyütmüsum diyorum.
 
Bende cikolata delisiydim taki gobegim baya cikincaya kadar.simdi alsamda bos bos evde duruyor.yemiyorum cunku yemeye vakit kalmiyor.sabah kahvalti temizlik falan derken oglen oluyor.kizimi uyutuyorum o sira kitap falan biseylerle ugrasiyorum.kizim uyaninca parka gidiyoruz.gecede yuruyuse cikiyorum sonrasi uyuyoruz.yani boyle seyler cok bos durunca oluyor genelde.
 
Back
X