kızlar sımdı yazdıklarım sıze cok tuhaf gelecek cunku banada oyle gelıyor daha dogrusu sacma gelıyor ama gercek.ben hamıleyken kendımı hıc hamıle gıbı hıssedemedım.sankı kılo almısım yada karnımda gaz varmıs gıbı.dogum yaptım kendımı hıc anne gıbı hıssedemedım.annelıge uyum saglayamadım.evet oglumu sevıyorum ama onu canımın ıcı gıbı hıssedemıyorum.benım benden bır parca gıbı goremıyorum.cok moralım bozuk.esım doktora gıdelım dıyor.acaba bende annelık ıcgudusu yokmu yoksa lohusalık depresyonumu yasıyorum farkında olmadan.sureklı eskı hayatımı ozluyorum.bır cok seyı artık yapamadıgım ıcın cocugu ayak bagı gıbı goruyorum bazen.bazen cok vıcdan azabı cekıyorum kendıne gel o senın oglun dıyorum ama oyle hıssedemıyorum.ne yapmalıyım ya
lohusalık depresyonu diye bişe duymustum bende bazı annelerde anlattıgınız durumlar olabiliyomuş.Arkadasımın kuzeni dogum yapmıstı o dahada beterdi resmen nefret ediyomus bebekten görmek dahi istemiyomus hatta yanındakilerin zoruyla baskısıyla falan emziriyomuş cocugu o derece yani.Ama simdi gayet iyi atlatmıs herseyi resmen tapıyo ogluna.Sizde üzülmeyin bu durumun geçici bence.Ama yinede bi uzmandan yardım almanızda fayda var.
arkadasının kuzenı yardım alarakmı atlattı bır bılgın varmı.esım dısında kımseyede anlatamıyorum durumumu herkes yanlıs anlar benı yargılar dıye.psıkolojım cok bozuldu.kendı basıma atlatırım dıye dusunuyordum ama.kendımı cok suclu hıssedıyorum dusunduklerım ve hıssettıklerım ıcın ama engel olamıyorum
canım daha 40 ınız çıkmadıysa lohusalıktan kaynaklanabilir.ne güzel sağlıklı bi evlat sahibi olmuşsun.tabiki hayatın değişmiştir ama buna kesinlikle değer.o minicik tamamen sana muhtaç senin kanından canından.onu beslemek,yıkamak,kokusunu hissetmek ne kadar güzel olmalı.nice özürlü engelli bebekleri aileleri nasılda bağırlarına basıyorlar anne-baba oldukları için.bunun tadını çıkar.onun büyüdüğü her ana tanık olduğun için onun annesi olduğun için çok şanslısın.o artık senin en yakının.hele birde agucuklara başlasın nasılda içine sokasın gelir.bir süre sonra hala geçmezse bi psikoloğa git canım.bu arada bende bir anne adayıyım.
merhaba ,keri34 sana tekrar teşekkür ederim.çünkü kendime bile itiraf edemediğim birşeyi başkasından duymak her ne olursa olsun rahatlatıcı.benim hislerim biraz daha farklı ben hislerimin yeterli olduğunu zannetmiyorum sanki çocuğumu az az seviyormuşum gibi geliyor.birşeyler eksik gibi aslında ben başka çocukları bile çok seven sabırlı biriyim ama ama dediğim gibi üstüne titrediğim halde sanki anneliğimi sorumluluğumu sindiremedim bilemiyorum.gerçi benim bazı sorunlarım var belki bunlar anneliği yaşamamı engelliyor senin herhangi bir sorunun var mı hayatında belki bu etkilidir sende de
canım birçok ağır olaylar yaşamışsın bunların karşısında belkide mutluolmak ayıp gibi gelmiştir sana bence herşey yoluna girecektir bu arada eşinle aranı düzelttin mi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?