- 29 Nisan 2023
- 4
- 1
- 1
- 28
- Konu Sahibi lady pofuduk
- #1
Arkadaşlar herkese merhaba.
Kendimi o kadar bitik ve tükenmiş hissediyorum ki ne yapacağım ne edeceğim hiç bilmiyorum.
5 aylık bir kızım var. İlk aylarımız diğer bebeklere nazaran daha sakin geçti ama şu son 2 aydır o kadar hızlı büyüdü ve karakteri okadar değiştiki yetişemiyorum ona resmen. Her şeyiyle neredeyse tek başıma ilgileniyorum. Babası yardım eder ev işlerine olsun bebekle ilgilenmek olsun ama erkekler ne kadar eder bilirsiniz alıpta uyutmaz ya da sen biraz dinlen ben bakayım demez benim dememle olur bakması. Bir kaç gün öncede yirmilik dişim şişti inanırmısınız yatak döşek hasta etti beni ateşim 38 e çıktı. Kızımında diş sancıları zaten 1 aydır beni bitirmişti. Gündüz uyku düzeni bozulmuştu yeme düzeni bozulmuştu.Sabrımın da tükendiğini hissediyorum çünkü bi kaç kez uyumadğı için kızıma bağırdım ve buna sonrasında üzülmedim hak ettiğini düşündüm. Kendime kızıyorum sabırlı olmam lazım bi şekilde atlatmam lazım diyorum. Bir de çevremde okadar çok aynı dönem anne olduğumuz arkadaşlarım varki hepsi çok mutlu çok sakin gibiler bebekleriyle aralarındaki bağ dışarıdan inanılmaz duruyor kendimi sürekli onlarla kıyaslama gereği duyuyorum. Sonra gün içerisinde düşünüyorum tamam diyorum herşeyi yoluna koyucam ama okadar yorgunum ki hiç bir şeyi halledemiyorum. Hiç bir şeyi yetiştiremiyorum . Lütfen benim gibi bu durumu yaşanlarınız oldumu. Yaşadıysanız nasıl atlattınız yardım edinn….
Kendimi o kadar bitik ve tükenmiş hissediyorum ki ne yapacağım ne edeceğim hiç bilmiyorum.
5 aylık bir kızım var. İlk aylarımız diğer bebeklere nazaran daha sakin geçti ama şu son 2 aydır o kadar hızlı büyüdü ve karakteri okadar değiştiki yetişemiyorum ona resmen. Her şeyiyle neredeyse tek başıma ilgileniyorum. Babası yardım eder ev işlerine olsun bebekle ilgilenmek olsun ama erkekler ne kadar eder bilirsiniz alıpta uyutmaz ya da sen biraz dinlen ben bakayım demez benim dememle olur bakması. Bir kaç gün öncede yirmilik dişim şişti inanırmısınız yatak döşek hasta etti beni ateşim 38 e çıktı. Kızımında diş sancıları zaten 1 aydır beni bitirmişti. Gündüz uyku düzeni bozulmuştu yeme düzeni bozulmuştu.Sabrımın da tükendiğini hissediyorum çünkü bi kaç kez uyumadğı için kızıma bağırdım ve buna sonrasında üzülmedim hak ettiğini düşündüm. Kendime kızıyorum sabırlı olmam lazım bi şekilde atlatmam lazım diyorum. Bir de çevremde okadar çok aynı dönem anne olduğumuz arkadaşlarım varki hepsi çok mutlu çok sakin gibiler bebekleriyle aralarındaki bağ dışarıdan inanılmaz duruyor kendimi sürekli onlarla kıyaslama gereği duyuyorum. Sonra gün içerisinde düşünüyorum tamam diyorum herşeyi yoluna koyucam ama okadar yorgunum ki hiç bir şeyi halledemiyorum. Hiç bir şeyi yetiştiremiyorum . Lütfen benim gibi bu durumu yaşanlarınız oldumu. Yaşadıysanız nasıl atlattınız yardım edinn….
