kendimi çok ama çok yetersiz hissediyorum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

bendekidurumlar

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
30 Ocak 2015
1.276
820
çok sevmediğim ve iş imkanı fazla olmayan bir bölümde okudum. çünkü puanım buna yetiyordu. üniversite çok kasmıyordu ve dersleri birkaç gün önce çalışıp yüksek notlarla geçebiliyordum. Sınıfın durumu kötüydü, kendimi zeki hissediyordum ve hocalarım da beni zeki buluyordu (aslında değilmişim).

Boşta kalmayı da sevmiyorum. Bunun için yüksek lisansı bitirdim ve şimdi doktoradayım. Ama kafamın içi çok boş. Meğer ben bölümümle ilgili en temel konularda bile yorum yapamıyormuşum. Hocalar soru sorduğunda bu yaşta öylece kalmak utanç verici. Hiçbir şey bilmeyen diğer insanlar bile bir iki kelime edebiliyor. Yani bir konuşma yeteneği var en azından. ama ben de zaten çekingenlik var insanlarla mecbur kalmadıkça konuşmadım yine de daha çok bunun sebebi benim bilgi eksikliğim olduğunu düşünüyorum, bilsem elbette ki cevaplardım.

Şimdi oturup herşeyi baştan çalışmak istiyorum. Sevmesem de bırakmak istemiyorum. Gururuma yediremiyorum. Şuan ileri düzeyde olan konuları öğrenmem gerekirken en temel kitapları açıp okumak beni kötü hissettiyor. Aslında okuyunca anlıyorum ama hafızamda yer etmiyor bir türlü. Anlamakta sıkıntı yok, konu anlatmaya gelince siliniyor. Bir de konuşmayı becerememek, birden bire soru sorulunca donup kalmak var. Belki de hep okumaktan oldu hiç yorum yapmayı beceremedim. Tüm bunları nasıl aşarım bilmiyorum. Pes mi etmem gerekiyor. Bu yaşa kadar yapamamışım, şimdi mi yapıcam?
 
bu güne kadar eğitim hayatınızda sizi yorum yapmaya zorlayacak projeler vs cok almadıysanız henüz o yönünüz istediğiniz kadar güçlenmemiş olabilir. Karsınıza cok iyi bir is fırsatı cıkar ayrılırsınız, ama hicbir is biraz zorlanınca mahcup olunca bırakılmaz. Her iste dönem dönem insanı mahcup eden zorlayan gelismeler olabilir :) gönlünüzü ferah tutun.
 
Türkiye derecesi ile kazandığım uzmanlık alanımda eğitim verecekken 2 kelimeyi yanyana getiremiyorum. Herşeyin mantığını deli gibi kuran beynim uzun cümleler kuramıyor.Akıcı şekilde anlatım yapamıyorum. Unutkanlık var sanırım ondan böyleyim. Gereksiz şeylerle meşgul olan beynim gerekli olanları siliyor diye düşünüyorum.
 
yine sürekli soru soran hocanın ders günü geldi. ben yeni kitaplar aldım kendimi geliştirmek için. alanımla ilgili temel düzey okuma kitapları. tabi kısa sürede hiçbir şey olmuyor. derse girmeye çekiniyorum.
 
çok sevmediğim ve iş imkanı fazla olmayan bir bölümde okudum. çünkü puanım buna yetiyordu. üniversite çok kasmıyordu ve dersleri birkaç gün önce çalışıp yüksek notlarla geçebiliyordum. Sınıfın durumu kötüydü, kendimi zeki hissediyordum ve hocalarım da beni zeki buluyordu (aslında değilmişim).

Boşta kalmayı da sevmiyorum. Bunun için yüksek lisansı bitirdim ve şimdi doktoradayım. Ama kafamın içi çok boş. Meğer ben bölümümle ilgili en temel konularda bile yorum yapamıyormuşum. Hocalar soru sorduğunda bu yaşta öylece kalmak utanç verici. Hiçbir şey bilmeyen diğer insanlar bile bir iki kelime edebiliyor. Yani bir konuşma yeteneği var en azından. ama ben de zaten çekingenlik var insanlarla mecbur kalmadıkça konuşmadım yine de daha çok bunun sebebi benim bilgi eksikliğim olduğunu düşünüyorum, bilsem elbette ki cevaplardım.

Şimdi oturup herşeyi baştan çalışmak istiyorum. Sevmesem de bırakmak istemiyorum. Gururuma yediremiyorum. Şuan ileri düzeyde olan konuları öğrenmem gerekirken en temel kitapları açıp okumak beni kötü hissettiyor. Aslında okuyunca anlıyorum ama hafızamda yer etmiyor bir türlü. Anlamakta sıkıntı yok, konu anlatmaya gelince siliniyor. Bir de konuşmayı becerememek, birden bire soru sorulunca donup kalmak var. Belki de hep okumaktan oldu hiç yorum yapmayı beceremedim. Tüm bunları nasıl aşarım bilmiyorum. Pes mi etmem gerekiyor. Bu yaşa kadar yapamamışım, şimdi mi yapıcam?
Sen şuan toprağa ekiyorsun. Eğer verimli bir toprak arzuluyorsan, sabredeceksin. Toprağın (Zihnin) beslendikçe beslensin.Oku. Bir zamanı geldiğinde sen bile şaşıracaksın o toprağın verdiği meyvelere.
Yorum kısmına gelince, günlük pratik yap bir iki saat ayırıp. Örneğin branşınla ilgili bir konu, kelime bul. Taramanı yap. Ve aynanın karşısına geç ve Zihnin patlayana kadar onu kendine ifade et, yorumla, imgele. Eminim bir yerde bu sıkışıklık açılacak.
Naçizane olarak yorumum, oku geç yapamadım.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X