Kendimi çok değersiz hissediyorum...mücadele edecek gücüm kalmadı.

SuLtan42 · 8 Eylül 2012

Bu adam düzelmez.
Ne tatli tatli konusarak düzelir,
ne blöf yaparak düzelir,
Böyle sorumsuz bir adam sen ne yaparsan yap düzelmez, düzelmiyecek bunu sende biliyorsun..

Adam ömrünü, hayatini yemis,
aciyorum diyorsun ama sadece cesaretin yok,
resmi olarakta bosanmissiniz, onla hala ayni evde nasil durabiliyorsun?
Aslinda senin ona karsi hicbir mecburiyetin yok, baginda yok,
sen elinden geleni yapmissin,

Sen simdi calismaya baslarsan, bu adam senin maasinida yer, senide borclandirir,
maasin artik kredi taksitlerine gider,
eger ömrünün sonuna kadar mutsuz yasamak istemiyorsan, evini ayir, cocugunla gül gibi yasa..

dua_ile · 8 Eylül 2012

Clariss .!.:
Bunlar çok zor durumlar bir evlilik için.
Neden kadınlar hep fedakar?
Neden kadınlar ince düşünür?
Neden kadınlar hep affedicidir?
Çünkü gerçekten sever de ondan.

Arkadaşım tüm bu olanlara rağmen eşini sevdiğin bir gerçek
ama tek başına sevgi bir işe yaramıyor.
Bu insan onca hatadan ders almayıp bildiği yoldan şaşmıyorsa
yapılacak şey belli.
Söylemesi de yapması da kolay değil ama bağrınıza taş basıp ayrılacaksınız .
Çocuk için de sizin de için de başka çare yok.

cevabın için teşekkür ederim.kendimi çok sorguladım.bunca şeye rağmen seviyor muyum ? bunu çok düşündüm ama benim ki sevgi değil alışkanlık diyebiliriz ancak.evlenmeden önce 3 senelik bir mazimiz var ve 8 senelik evlilik..beni ciddiye almayan,gözünün önündeerimeme rağmen hiçbir çabası olmayan,arkamdan dolap çeviren ,hiç bir paylaşımım olmayan adamı hala sevmiyorum ben.sevmiyorum ama kopamıyorum da.kendime çok kızıyorum..

dua_ile · 8 Eylül 2012

psikolojik destek konusunda haklısınız arkadaşlar.. bunu bir an önce yapmalıyım yoksa toparlanmam zor görünüyor.
adam sabah gidiyor işe..akşam geliyor.akşama kadar düşünmeye fırsatı olmuyor.akşamda konuşamıyoruz çünkü direk tartışmaya dönüyor olay.o gidip yatıyor..bana deseydi ki ben çaba göstericem sana bunları yaşattım ama bak artık sana herşeyimi anlatıyorum..toparlan,kendine gel herşey güzel olacak..bunları zamanında deseydi bana umut verseydi yine de mücadele ederdim ama artık ne derse desin inanmayacağım ona.

dua_ile · 8 Eylül 2012

SuLtan42 .!.:
Bu adam düzelmez.
Ne tatli tatli konusarak düzelir,
ne blöf yaparak düzelir,
Böyle sorumsuz bir adam sen ne yaparsan yap düzelmez, düzelmiyecek bunu sende biliyorsun..

Adam ömrünü, hayatini yemis,
aciyorum diyorsun ama sadece cesaretin yok,
resmi olarakta bosanmissiniz, onla hala ayni evde nasil durabiliyorsun?
Aslinda senin ona karsi hicbir mecburiyetin yok, baginda yok,
sen elinden geleni yapmissin,

Sen simdi calismaya baslarsan, bu adam senin maasinida yer, senide borclandirir,
maasin artik kredi taksitlerine gider,
eger ömrünün sonuna kadar mutsuz yasamak istemiyorsan, evini ayir, cocugunla gül gibi yasa..

acıyorum dememin gerçek nedeni bu galiba cesaretim yok.
evlendiğim ilk yıllarda çalışıyordum ben. o zamanlar babası çok karşı çıktı huzursuz olmamak için bıraktım.ehliyet kursuna başladım yine ailesi arkamdan laf söz etti yine huzursuzluk olmasın yeter ki ben evimde mutlu olayım diye üstelemedim.her zaman yoluma taş koydular.babası öyle bir adam ki kızlarının gelinlerinin otobüse binmesine bile karşı... otobüse binemezlermiş çalışamazlarmış..o kendine ....'nın kızı şurda çalışıyor,otobüse biniyor dedirtmezmiş.beni sindirdiler kendime güvenim kalmadı.

minnakkk · 8 Eylül 2012

SuLtan42 .!.:
Bu adam düzelmez.
Ne tatli tatli konusarak düzelir,
ne blöf yaparak düzelir,
Böyle sorumsuz bir adam sen ne yaparsan yap düzelmez, düzelmiyecek bunu sende biliyorsun..

Adam ömrünü, hayatini yemis,
aciyorum diyorsun ama sadece cesaretin yok,
resmi olarakta bosanmissiniz, onla hala ayni evde nasil durabiliyorsun?
Aslinda senin ona karsi hicbir mecburiyetin yok, baginda yok,
sen elinden geleni yapmissin,

Sen simdi calismaya baslarsan, bu adam senin maasinida yer, senide borclandirir,
maasin artik kredi taksitlerine gider,
eger ömrünün sonuna kadar mutsuz yasamak istemiyorsan, evini ayir, cocugunla gül gibi yasa..

tam aklımdan gecenlerı yazmıssın :46:

efsamm · 8 Eylül 2012

dua_ile .!.:
beynim o kadar dolu ki yazmayı unuttum. cezaevinden çıktıktan sonra,haziran ayında resmen boşandık eşimle. anlaşmalı olarak boşandık çünkü eve ve iş yerine icra gelmesi söz konusuydu. ben hep yapıcı olmaya çalıştım ve çocugum var diye tüm iyi niyetimi kullandım ve bir de böyle denemye karar verdim.nasıl olsa boşandık ya kaybetme korkusuyla dikkat eder mi diye boş boş umuda kapıldım.
boşanma gerçekleştikten sonra ona dedim ki; herhangi bir çaban olmazsa,yine benden gizli işler yaparsan sorumsuzlukların devam ederse gideceksin. yine gayet rahat ve cevap verme gereği bile duymadan oturdu karşımda.yani şu anda resmen evli değiliz... boşandığımızı 3-5 kişi dışında bilen yok. annem kapını kiltle gel burda kal biraz diyor,o gittikten sonra dönersin evine diyor.çalışmam konusunda ısrar ediyor.sen çalış bende elimden geleni yaparım yardım ederim diyor.çocugum bu yıl tüm gün kreşe başlıyor zatenyani tüm şartlarım mevcur ama ben kendimi aşamıyorum doğrulamıyorum bir türlü..öyle geçiriyorum günleri.kendime güvenimi her geçen gün kaybederek, hergün ağlayarak, yemeden içmeden uyumadan...

kardeş seni anlayabiliyorum,Allah kocana akıl fikir,sanada sabır versin,nefret ediyorum böle sorumsuz erkeklerden yaaa,yaptıkları tek şey karılarını üzmek,becerebildikleri tek şey o zaten.....

Clariss · 8 Eylül 2012

Siz bu evlilik için elinizden gelen her şeyi yapmışsınız
ama kıymet bilen olmamış.
Vicdanınız rahat olsun.
Eşiniz nasıl olsa o düşünüyor , nasıl olsa o çözüyor her şeyi diye size çok güveniyor.
Bırakın ne hali varsa görsün .
O zaman belki bir şeyleri idrak edebilir.

İl önce sosyal çevrem , eşim , ailem , eşimin ailesi v.s ne düşünür demeden
bir iş bulun kendinize , eşinizin hiç bir borcuna karışmayın ,
nasıl kendisi yaptıysa yine kendisi ödesin borçlarını.

Siz çalıştığınız işte biraz para biriktirince duruma göre davranın ,
eşinizin davranışlarında , tutumlarında değişiklik var mı yok mu ona bakın .
Eğer ki değişiklik yoksa ayrılırsınız.

Önce onu bir yalnız bırakın bakalım şöyle hayatta.
Bakalım hatalarının farkına varabiliyor mu siz olmadan.

Philemon · 8 Eylül 2012

dua_ile .!.:
o kadar haklısınız ki... adam bana değer vermiyor ki.benim böyle hissetmem normal.
daha dün akşam sakin sakin konuşmaya çalıştım.buraya nasıl yazdıysam ona da söyledim.ben senin gözünde değerli olduğuma inanmıyorum dedim.benim için çocugum ve sen çok değerlisin diyor ama sadece lafta.ben bir çaba göremiyorum ve söyledikleri anlamını yitiriyor böylece.onun yüzünden hastalandığımı yemek bile yiyemediğimi biliyor ve önemsemiyor.
2 hafta önce gidicem demişti.akşam ya git ya da çaba göster.ben kendimi toparlamak istiyorum iyi değilim diyorum.ne gidiyor ne de adım atıyor.hoş adım atsa nasıl inannacağım o da ayrı bir konu ya.. kendimi suçluyorum artık. yaptıklarını o kadar normal gösteriyor ki galiba ben çok abartıyoruma kadar getirdim olayı...

lütfen önce siz kendinize değer verin :48:

çocuğunuz var çocuğunuz için faaliyete geçme zamanı :48:

yoksa adamın umuru değil siz yemişsiniz,yememişsiniz :ssz:

shapysy · 8 Eylül 2012

okuduklarımdan sizin yapabileceğiniz her şeyi yapmış olduğunuzu çıkardım. bence anneniz de arkanızdayken annenizin yanıına gidin vebiraz da orada düşünün. o da bazı gerçekleri kavrayacak raddeye gelir belki de bu süreçte. evde yani onun olduğu evde oturmanızın hiçbir anlamı yok bence şu an. hakkınızda hayırlısı olsun

kararsizkararli · 8 Eylül 2012

canım ya, o kadar fedakarlık yap, adamı bekle cezaevinden çıksın, mallarını korumak için nikahından vazgeç; yine aynı tas aynı hamam...Bu erkekleri anlamak gerçekten çok çok zor. Şu anda kendine güvenmiyor olman çok normal ve bence kendini de çok sıkıyorsun. Sürekli düşünüyorsun, deşiyorsun. Belkide depresyona girdin,çünkü geleceğe dair hep olumsuz düşüncelerin var. Profosyenel birine anlatabilirsen çok rahat edersin. Bazı psikiyatristler çok paragözdür, umarım iyi birisini bulursun. Senin sorunlarını kısa sürede çözebilecek ve yanıt verebilecek...Ben psikologa değilde, özel muayenehanesi olan psikiyatriste gitmeni öneririm. O zaman daha güvenli kararlar alabilirsin. Sen elinden gelini yapıyorsun da, eşin hiç çaba sarfetmiyormuş gibi duruyor. Senin kararlarında belli aslında ama emin olamıyorsun. Sadece itici bir güce ihtiyacın var onuda bir doktordan alırsan çok rahatlayacağını düşünüyorum...

akandeniz · 8 Eylül 2012

sen zaten yapılabilecek herşeyi yapmışsın canım...
hem annende sana destek..
üstelik resmi olarakta evli değilsiniz madem bırak bu acıma duygusunu..
eşin sana acımıyor sen neden onun için bu kadar acı çekesin ki...

Lebensfreude · 8 Eylül 2012

dua_ile .!.:
o gittikten sonra ya da ben anneme gittikten sonra ve bu boşanma konusunu aileme kardeşlerime de açıkladıktan sonra o istediği kadar düzelsin geri dönüşüm olamaz arkadaşlar ve ben zaten düzelebileceğini düşünmüyorum.kendini kullandırıyor ailesine...ben ona zamanında dedim ki iyi bir işin var burdan gidelim.o benden gizli saklı iş yerini kapatıp ailesiyle çalışmaya başladı.
tamamen ayrıldık diyelim ve bana düzeldim diye geri geldi.bu adam cezaevindeyken de çıktıktan sonra da bunları söylüyordu bana.ama yine benden sakladığı borçları çıktı.yani düzeleceğine inanmıyorum ve artık bende alttan alamıyorum.konuşamıyoruz zaten iletişimimiz kopuk,aynı dili konuşmuyoruz ama konuşmaya çalışsak da kavgayla bitiyor ben çok abartıyor oluyorum.ben ağlamaya başlıyorum o rahat rahat abartıyorsun diye geçiştiriyor.acaba ben mi abartıyorum gerçekten kendimle çelişiyorum artık sağlıklı karar veremiyorum

Güzel kardeşim tecrübelerle olgunlaştık.Öncelikle iyi bir psikoloğa gitmeni tavsiye ederim verdiği tedavi seni mantıklı karar vermen için destekliyecek.Kendine tekrar güvenin gelecek,sen zaten çok güçlü bir kadınmışsın ki eşinin bu kadar yanlışlarına sabır göstermişsin.Çocuğun için diyorsun ama böyle güvensiz bir hayata yarın başıma ne gelecek korkusu ile yaşamaktansa anne babanın aralarında anlaşarak mümkün olduğu kadar sakin bir şekilde kesin bir karar vermeleri gerek.Anladığım kadarıyla eşin zaten Baba evine daha bir bağlı. Önce ben diyeceksin sen kendine güveneceksin ki herkese faydan olsun.Bak ne güzelde iş aramaya başlamışsın,ama önce şu psikologa danış bazen ufacık yardımlarla ne mucizeler oluyor.

mumteha · 8 Eylül 2012

arkadaşım öncelikle durumunuza çok üzüldüğümü belirtmek isterim. pek çok arkadaşım eşinizle ilgili yorumda bulunmuş ama benim size bi önerim olacak. ayrılmadan, eşinizle konuşmadan, bi karara varmadan önce muhakkak ama muhakkak bi uzman desteği alın. çünkü psikolojik olarak derin bir tramva yaşadığınızı düşünüyorum. uyku bozukluğu, yeme sorunu, ağlama nöbeti ve durumunuzu sağlıklı değerlendirememe... ağır bi depresyonun habercisi gibi. muhakkak bi doktra gidin lütfen...

sevgiler

Kadro · 9 Eylül 2012

Canim arkadasim, burda diger bir arkadasinda dedigi gibi bence senin hemen bir piskologdan yardim alman lazim. Öyleki depresyonun belirtileri gorunuyor anlattiklarinda. Tedavi olup vucudun biraz daha rahat oldugunda esinle tekrar konusmayi dene ve bir ise gir ve esinle fazla ugrasma derim ben. Benimde sekiz yillik evliligim ve uc tane cocugum var. Esim sorumsuz, fatura odemez, evin giderini bilmez, alisverisi ben yaparim, inan cok cektim. Depresyon gecirdim ve allahima binlerce kez sukur simdi rahatim ve esim yokmus gibi yasiyorum. Artik ondan beklentilerimi kestim. Tek ilgilendigim cocuklarim, onlarla gun icinde gezip tozmak, derslerine yardim etmek ve onlarin gelecegi icin bol bol dua etmek.
Bir piskologa git sagligin yerine gelsin hele sonra karar ver ne yapacagina. Ama mutlaka bir ise gir. Eminimki faydasini goreceksin :)

dua_ile · 9 Eylül 2012

evet malesef depresyona girdim galiba...tüm belirtiler var hatta intiharı düşündüğüm zamanlar bile oldu.bunu ne zaman düşünsem sadece çocuğum aklıma geliyor.bazen diyorum böyle güçsüz bir anneye sahip olmasındansa hiç olmamam daha mı iyi olur acaba ? sonra toparlanıyorum dua ediyorum bol bol... bunu düşündüğüm için kendime kızıyorum ama bir süre sonra aynı şeyleri düşünmekten kendimi alamıyorum.aynaya bakıyorum çok ruhsuzum,gözlerim boş boş bakıyor,yüzümde renk yok.çok sigara içiyorum.önümüzdeki hafta doktora gideceğim.
sevgili KADRO...Benzer şeyleri yaşamışız sen toparladığını söylüyorsun.eşim yokmuş gibi davranıyorum,sadece çocuklarımla ilgileniyorum demişsin... bunu yapabildiysen ne mutlu sana...ama bu ne kadar doğru bir yaklaşım ve ben bunu başarabilir miyim bilemiyorum.çocuklarımız ilerde büyüyecekler,kendi hayatlarını kuracaklar,yanımızdan gidecekler.ben arkama baktığım da pişman olmak istemiyorum.çocuğuma 'senin için babana katlandım' demek istemiyorum.mutlu olmak istiyorum ya sadece kendim için mutlu olmak ve bu mutluluğu çocuğuma da yansıtmak istiyorum.mutlu bir anne olmak istiyorum ben..
bu akşam eve geldi... yemeğini yedi ve şimdi maç izliyor. ben burada kendi kendimi yiyorum boğazımda bir yumruyla oturuyorum.bu kadar rahatlığa tahammül edemiyorum.gitsem şimdi konuşsam yine sonuçsuz kalacak yine tartışacağız ve bir sonuca ulaşamayacağız.yarın yine aynı şeyler olacak.tam bir kısır döngü anlayacağınız.
sanırım şu anda yapmam gereken ilk iş bir doktora gitmek ve iş konusunun daha çok üstüne düşmek. ben bu yıl bu kafayla bir de ünv.sınavına girdim.açıktan okumaya devam etmek istiyorum.haftaya kaydım var inşallah. bir yerlerden tutunacak birşeyler arıyorum işte,hayata bağlanmak için sebepler bulmaya çalışıyorum.allah yardımcım olur inşallah..benim ve darda olan herkesin...

antimind · 9 Eylül 2012

dua_ile .!.:
cevabın için teşekkür ederim.kendimi çok sorguladım.bunca şeye rağmen seviyor muyum ? bunu çok düşündüm ama benim ki sevgi değil alışkanlık diyebiliriz ancak.evlenmeden önce 3 senelik bir mazimiz var ve 8 senelik evlilik..beni ciddiye almayan,gözünün önündeerimeme rağmen hiçbir çabası olmayan,arkamdan dolap çeviren ,hiç bir paylaşımım olmayan adamı hala sevmiyorum ben.sevmiyorum ama kopamıyorum da.kendime çok kızıyorum..

kesinlikle tedavi olmamız şart.. bağımlı ilişki modeli.. benzer bir olay yaşadım.. evlilik değildi ama ilişkide böyle dışlandım. hep kendimden verdim.. alışkanlık bağımlılığa dönüştü .. büyük ölçüde atlattım gibi ama daha hala tam kurtulamadım .. tam kurtulabilmek için psikolog desteği almam gerek sanırım.. ama kurtulmak için çok zorladım kendimi hala da zorluyorum.. bu konuda çok yol katettim.. allahıma çok şükür.. güçlüyüm demekki hala hayattayım.. ara sıra güldüğüm günlerde oluyor.. herşeyi espriye vuruyorum bazen.. gırgıra vurmak matrak yapmak lazım.. ama inan en büyük espriler en büyük acılardan sonra geliyor.. en büyük kahkahalar en derin ızdıraplardan sonra...

dua_ile · 9 Eylül 2012

antimind .!.:
kesinlikle tedavi olmamız şart.. bağımlı ilişki modeli.. benzer bir olay yaşadım.. evlilik değildi ama ilişkide böyle dışlandım. hep kendimden verdim.. alışkanlık bağımlılığa dönüştü .. büyük ölçüde atlattım gibi ama daha hala tam kurtulamadım .. tam kurtulabilmek için psikolog desteği almam gerek sanırım.. ama kurtulmak için çok zorladım kendimi hala da zorluyorum.. bu konuda çok yol katettim.. allahıma çok şükür.. güçlüyüm demekki hala hayattayım.. ara sıra güldüğüm günlerde oluyor.. herşeyi espriye vuruyorum bazen.. gırgıra vurmak matrak yapmak lazım.. ama inan en büyük espriler en büyük acılardan sonra geliyor.. en büyük kahkahalar en derin ızdıraplardan sonra...

sözde çok seviyor... sadece ben ve çocuğumuz için çalışıyor ama davranışlarıyla bunu gösteremiyor bana. hani derler ya içki içmez kumar oynamaz, sabah iş akşam ev... ama yetmiyor işte.sorumsuzluğu çok yoruyor beni.
kurtulmak demişsiniz...tam da bunu istiyorum aslında.gitse çok rahatlayacağım gibi hissediyorum,yalnız kalsam çok mutlu olacağım mesela...yalnız kalsam,çalışsam,kendimi idare edebilsem,akşam evime geldiğimde çocugumla oyunlar oynayabilsem,huzur olsa evimde...karşımda hiçbir sorunumuz yokmuş gibi oturup tv izleyen adam için daha fazla ne yapabilirim ki? onun benimle konuşmak istemesi gerekmiyor mu halbuki? bittikten sonra beni arayacağına yüzde yüz eminim ben,ailesini araya koyacak,tekrar barışmak isteyecek ama o kadar yolu katettikten sonra dönüp arkama bile bakmayacağım.
sen ne güzel atlatmışsın.gülebiliyorsun... ben artık hiç gülemiyorum.gülmeyi özledim ya mutlu olmayı özledim ben.

evanur · 9 Eylül 2012

Allh yardimcin olsun

Malesef esinde sorumluluk adina bir sey yok kendi kafasina Gore isler yapiyor
Oluyor veya olmuyor.evet dogru haa diyince birakilmiyor ama bu Adam Boyle
Gelmis Boyle gider ya bunu Boyle cekecen arkadasim sikayet isyan sinir...vs olmadan
Ya da bitureceksin kendi basini yesin hesabi diyip kendi yolunu cizeceksin zor iki sik ama
Ikisinden birisi keske elden bir sey gelsede yapilsa

Lebensfreude · 9 Eylül 2012

helal olsun ablacığım sana bak kendini önem verdiğinin farkına varmışsın.Sen asla güçsüz biri değilsin senin gücünü tüketenler var.
ben 29 yıllık evliyim inan bana eşler asla değişmiyor,madem değişmiyor sen değişiklikler yapacaksın.Eğer ruh halin düzelirse bu yüzüne de yansıyacak.inançlı birisin bu belli onun için şeytanı sevindirme allaha sığın ve ondan senin için en hayırlısını dile bunu en sıkıntılı anında yap ve inan ki sana asıl o en büyük desteği verecek.

dua_ile · 9 Eylül 2012

sabah yine çok mutsuz uyandım.eşim kahvaltıyı hazırlamış beraber kahvaltı yaptık hiç konuşmadık.sonra o kalktı masadan ben sebepsiz yere ağlamaya başladım.ağladıkça rahatlıyorum sanki bu görev olmuş,ne tuhaf şey..
bir abisi vardı aralarında uzun yıllardır sorun var ve konuşmuyorlar.bayramda benim zorumla yanlarına gitmiştik ve benimle hiç alakası olmamasına rağmen bana elini vermedi herkesin içinde elim havada kaldı. bugün sabahın 6 sında gidip onlara işleri için yardım etmiş.ben de dayanamadım. ben yerinde olsam ve abim sana böyle birşey yapsa,eşime sebepsiz yere sırtını dönen adamın işlerine koşmam dedim.bana hemen eşyalarımı toparla beni gözünde bitirmişsin ben gidicem gibi şeyler söyledi.hiç tepki vermedim.
yarın çocuğum okula başlıyor.bugün ihtiyaçlarını tamamladım ve onu okula hazırladım.
bugün hastaneden bir tanıdığımı aradım.psikiyatri doktoru olup olmadığını sordum.burada imkanlar kısıtlı biraz.küçük yerde yaşıyoruz ve psikiyatr yoktu önceleri..şimdi varmış yarın çocuğu okula gönderip doktora gideceğim.doktorun ne söyleyeceğini merak ediyorum.ağır ilaçlar kullanıp iyice uyuşup kalmak istemiyorum.umarım beni rahatlatacak ama uyuşturmayacak dinçleştirecek ilaçlar verir.

Kendimi çok değersiz hissediyorum...mücadele edecek gücüm kalmadı.

Uykucuuu

Üye

Üye

Üye

Büyümicktk itiraf EThadi!

Allah 'a emanet kuzucuklarım...

Blanca &#9829;

çapulcunun annesi

Popüler Üye

Yeni Üye

herşey güzel olacak

Yeni Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Üye

Popüler Üye

Üye

MUTLUYUM:)CUNKU ANNEYIM:)

Yeni Üye

Üye

Benzer Konular

Blanca ♥