Kendimi çözemiyorum...

Lalekiran

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
26 Kasım 2017
3.445
2.911
133
30 yaşıma giriyorum. Ama kendimde çözemediğim bir durum var. Aslında kendim çok sorun etmiyorum ama etrafımdakiler bir şeyler diyor illa ki.
Sorun şu ki benim telefonla birilerini arama huyum yok. Annem beni arar bazen açmam bile. Geri dönüş yapmam. Nerdeyse hiç aramam . İki ablam var canımdan çok sevdiğim onları da aynı şekilde aramıyorum genelde onlar arar .
3 yıllık evliyim eşim i de arada sırada ararım. Misal 5 gündür memleketteyiim, ben sanırım 1 veya iki kez aradım . Ailem az çok alıştı bu halime. Bazen sitem ediyorlar o kadar.
Ama kaynanam alışamadı. Onu aramamı bekliyor sürekli. Zaten aynı şehirdeyiz illa ki görüşüyoruz. Hasta oluyor bazen aramıyorum ama en fazla 3 gün j sonra görüyoruz birbirimizi o zaman soruyorum nasılsın diye.
Annem hasta olur ama aramadığım çok oluyor. Eşim de annemi pek aramaz bende denk gelirse konuşurlar. Annem eşime tavır almaz ama kaynanam niye böyle tavır alıyor anlamıyorum.
Bazen değişsem keşke diyorum ama olmuyor. Sizce kimseyi böyle aramamak problem mi?
 
Tipik kaynana işte
Bence zamanla alışırlar
Hani annenizi sık sık arasanız,kv yi aramasanız sorun cıkabilirdi ama sizde durum öyle degil
 
aaa ben :KK70:

Bende de öyle telefonla arama huyum yoktur. Hele ki evlendiğimden beri arkadaşlarım ailem hepsi aramaz oldun derler. tam sizin anlattığınız gibiyim yani. Aramamam sevmiyorum değer vermiyorum anlamına mı geliyor sanki. Ama eşimi arar konuşurum gün içinde o kadar da değil yani.

evlenmeden önce bizim kavgalarımız hep bu sebepten oldu ve ne yalan söylim eşim haklıydı genelde:KK70:

Mesaj atar bildirimden okurum dönmeyi unuturum.
Arar meşgule atarım yada açamam ama dönmeyi unuturum.
Sabah 8 de günaydın mesajı atar erken kalkıp işe gittiği için, ama ben sanada günaydın cevabını öğlen 2'de atarım. :KK70:

Birde en çok şu olurdu, Bir sebepten kavga ederdik sonra bu tavır yapardı ama ben hiç ayrı kalamazdım. Diyelimki bu son mesaja 'tmm' yazmış tripli bir şekilde, bende görmüşüm ama cevap vermemişim akşam yatmış uyumuşum. Ertesi gün sabah 'canım günaydın nerdesin' mesajı atarım cevap yok, şşşş yazarım cevap yok, ararım açmaz, en sonunda 'yine ne oldu ya' yazarım.
'Nasıl ne oldu akşam kavga ettik ya kızım küsüz biz niye hala bişiy yokmuş gibi davranıyorsun' diye cevap yazar bana. bende derimki 'ooofff saçmalama A... sevgiliyiz biz küsemeyiz':KK15:
 
Tipik kaynana işte
Bence zamanla alışırlar
Hani annenizi sık sık arasanız,kv yi aramasanız sorun cıkabilirdi ama sizde durum öyle degil
Birkaç kez söyledim ama bu kez de öyle olmaz anneni halani ara falan dedi. Bilmiyorum ne zaman alışır
 
30 yaşıma giriyorum. Ama kendimde çözemediğim bir durum var. Aslında kendim çok sorun etmiyorum ama etrafımdakiler bir şeyler diyor illa ki.
Sorun şu ki benim telefonla birilerini arama huyum yok. Annem beni arar bazen açmam bile. Geri dönüş yapmam. Nerdeyse hiç aramam . İki ablam var canımdan çok sevdiğim onları da aynı şekilde aramıyorum genelde onlar arar .
3 yıllık evliyim eşim i de arada sırada ararım. Misal 5 gündür memleketteyiim, ben sanırım 1 veya iki kez aradım . Ailem az çok alıştı bu halime. Bazen sitem ediyorlar o kadar.
Ama kaynanam alışamadı. Onu aramamı bekliyor sürekli. Zaten aynı şehirdeyiz illa ki görüşüyoruz. Hasta oluyor bazen aramıyorum ama en fazla 3 gün j sonra görüyoruz birbirimizi o zaman soruyorum nasılsın diye.
Annem hasta olur ama aramadığım çok oluyor. Eşim de annemi pek aramaz bende denk gelirse konuşurlar. Annem eşime tavır almaz ama kaynanam niye böyle tavır alıyor anlamıyorum.
Bazen değişsem keşke diyorum ama olmuyor. Sizce kimseyi böyle aramamak problem mi?
Ben de insanları aramaktan nefret ederim.Hatta cep telefonundan da nefret ederim.Bir dönem cep telefonu kullanmadım ama işim yüzünden zorluk çektiğim için tekrar başladım.Hayatım sürekli sitem dinleyerek geçiyor.Sırf sitem duymamak için bir sürü insanla görüşmeyi kestim.İnsanların bu sürekli aranma/arama merakı benim anlayabildiğim bir durum değil.Kendinize haksızlık etmeyin.Modern çağın her saçmalığını kabullenmeye çalışırken insan olarak kendimize yabancılaşıyoruz.
 
Ben de senin gibiyim arama huyum yok ama ararlarsa konusurum . Kaynanami gectim benim görümceler bile aramiyosun diye sitem ediyor . Konusmak isteyen kendi arasin diye düsünüyorum şahsen. Bence problem degil ama problem edenler oluyor maalesef ki.
 
aaa ben :KK70:

Bende de öyle telefonla arama huyum yoktur. Hele ki evlendiğimden beri arkadaşlarım ailem hepsi aramaz oldun derler. tam sizin anlattığınız gibiyim yani. Aramamam sevmiyorum değer vermiyorum anlamına mı geliyor sanki. Ama eşimi arar konuşurum gün içinde o kadar da değil yani.

evlenmeden önce bizim kavgalarımız hep bu sebepten oldu ve ne yalan söylim eşim haklıydı genelde:KK70:

Mesaj atar bildirimden okurum dönmeyi unuturum.
Arar meşgule atarım yada açamam ama dönmeyi unuturum.
Sabah 8 de günaydın mesajı atar erken kalkıp işe gittiği için, ama ben sanada günaydın cevabını öğlen 2'de atarım. :KK70:

Birde en çok şu olurdu, Bir sebepten kavga ederdik sonra bu tavır yapardı ama ben hiç ayrı kalamazdım. Diyelimki bu son mesaja 'tmm' yazmış tripli bir şekilde, bende görmüşüm ama cevap vermemişim akşam yatmış uyumuşum. Ertesi gün sabah 'canım günaydın nerdesin' mesajı atarım cevap yok, şşşş yazarım cevap yok, ararım açmaz, en sonunda 'yine ne oldu ya' yazarım.
'Nasıl ne oldu akşam kavga ettik ya kızım küsüz biz niye hala bişiy yokmuş gibi davranıyorsun' diye cevap yazar bana. bende derimki 'ooofff saçmalama A... sevgiliyiz biz küsemeyiz':KK15:
Aynıyiz resmen ben de ne küserim ne kırılırım ne de kin tutarım. Sevmediğim anlamına da gelmiyor aramamak
 
Ben de kimseyi aramıyorum. Telefonda uzun uzun konuşabildiğim iki kişi var şu dünyada, biri eşim, biri de en yakın dostum. Onlarla uzun uzun konuşabilmemin sebebi de karşılıklı istediğimiz gibi saçmalayabilmemiz, naber, nasılsından başka muhabbetler edebilmemiz... Formaliteden edilen telefonlar beni de gerer. O yüzden pek fazla kimseyi aramıyorum. Zamanla alışıyorlar merak etmeyin. Sonsuza kadar sitem etmekten onlar da sıkılır. =)
 
Aynıyiz resmen ben de ne küserim ne kırılırım ne de kin tutarım. Sevmediğim anlamına da gelmiyor aramamak

Valla genelde erkekler fazla ilgiden bunalır sürekli mesjla telefonla uğraşmak istemez, Kızlar sürekli arar eder sorgular. Bizde tam tersi demeyeyim de ne o üstüme düşer ne ben çok sıkarım, seninde dediğin gibi kavgamız olmaz, tartışmamızın sonu tatlıya bağlanır, birbirimizi anlarız. Ufak birşeyi büyütmeyiz. birbirimizin hakkında şüpheye düşmeyiz. Hangi konuda ne düşüneceğimizi biliriz.
 
Ben de öyleyim.. Sevmiyorum telefonda konuşmayı. Basim zonkluyor resmen. Bana da sitem eden oluyor. Bana göre de sevmek için bir ölçüt değil ama insanlar öyle düşünüyor sanırım. Mesaj atana cevap yazarım o kadar. Eskiden telefon mu varmış. :D der kaçarım.
 
30 yaşıma giriyorum. Ama kendimde çözemediğim bir durum var. Aslında kendim çok sorun etmiyorum ama etrafımdakiler bir şeyler diyor illa ki.
Sorun şu ki benim telefonla birilerini arama huyum yok. Annem beni arar bazen açmam bile. Geri dönüş yapmam. Nerdeyse hiç aramam . İki ablam var canımdan çok sevdiğim onları da aynı şekilde aramıyorum genelde onlar arar .
3 yıllık evliyim eşim i de arada sırada ararım. Misal 5 gündür memleketteyiim, ben sanırım 1 veya iki kez aradım . Ailem az çok alıştı bu halime. Bazen sitem ediyorlar o kadar.
Ama kaynanam alışamadı. Onu aramamı bekliyor sürekli. Zaten aynı şehirdeyiz illa ki görüşüyoruz. Hasta oluyor bazen aramıyorum ama en fazla 3 gün j sonra görüyoruz birbirimizi o zaman soruyorum nasılsın diye.
Annem hasta olur ama aramadığım çok oluyor. Eşim de annemi pek aramaz bende denk gelirse konuşurlar. Annem eşime tavır almaz ama kaynanam niye böyle tavır alıyor anlamıyorum.
Bazen değişsem keşke diyorum ama olmuyor. Sizce kimseyi böyle aramamak problem mi?


uzmanlık alanim :D

ben de ayni sizin gibiyim.kaynanam aglardi aramıyo anne demiyo vs vs diye ki haftada en az dört kez gorduyodum lüzumsuzu. neyse zamanla kendi fesatlik ede ede sorunlar cikarip cozulmez hale getirdi. sinir krizi geçirdim.

artik bırakın benim aramami o bile aramaya cesaret edemez. canım istemezse acmam hic de bisey diyemez.

istediğini demeye devam etsin kulak asmayin. sadece ona karşı değil sonuçta tavrıniz.
 
Benim de çok arama huyum yok. Annemi de arardim acmaz genelde ben de onun aramasini beklerdim. Yani onu da cok aramazdim.
Geçen sene kayınvalide bize kalmaya geldi. Bir ay kaldı sanırım. Halalarımı çok severim ama öyle çok sık aramam. O burdayken de hiç aramadım onları.
Kayınvalide halanlar nasıl diye sordu. Bilmem bayağıdır aramadım. Ne dese beğenirsin?
Ben de sandım beni aramııyorsun. Sen kimseyi aramıyormuşsun. 🤣🤣🤣🤣🤣
Anladı kendine kastım olmadığını daha da söylemedi.
 
30 yaşıma giriyorum. Ama kendimde çözemediğim bir durum var. Aslında kendim çok sorun etmiyorum ama etrafımdakiler bir şeyler diyor illa ki.
Sorun şu ki benim telefonla birilerini arama huyum yok. Annem beni arar bazen açmam bile. Geri dönüş yapmam. Nerdeyse hiç aramam . İki ablam var canımdan çok sevdiğim onları da aynı şekilde aramıyorum genelde onlar arar .
3 yıllık evliyim eşim i de arada sırada ararım. Misal 5 gündür memleketteyiim, ben sanırım 1 veya iki kez aradım . Ailem az çok alıştı bu halime. Bazen sitem ediyorlar o kadar.
Ama kaynanam alışamadı. Onu aramamı bekliyor sürekli. Zaten aynı şehirdeyiz illa ki görüşüyoruz. Hasta oluyor bazen aramıyorum ama en fazla 3 gün j sonra görüyoruz birbirimizi o zaman soruyorum nasılsın diye.
Annem hasta olur ama aramadığım çok oluyor. Eşim de annemi pek aramaz bende denk gelirse konuşurlar. Annem eşime tavır almaz ama kaynanam niye böyle tavır alıyor anlamıyorum.
Bazen değişsem keşke diyorum ama olmuyor. Sizce kimseyi böyle aramamak problem mi?
telefonla konuşmayı sevmiyorum diye, karşı tarafa anlatmak çokmu zor..
 
Hastaneye giderken size ugrayan kv konusu sizin miydi noldu o mesele sanki sizin konunuzdu sanki
 
Arama huyu bende de pek yoktur.
Genelde mesajcıyım :)

Valla kabul etsinler böyle.
Ben neleri neleri kabulleniyorum.
Onların kabullendikleri bu kadarcık bir şey olsun.
Di mi yani? Herkes herkesin güzel yanını görse hiç kimsede bir problem olmayacak. Ama illaki bir oldurma çabası.
 
Ben de öyleyim. Telefonla konuşmayı hiç sevmem. Sadece annemi aramak içimden gelir. Hatta aklıma bile gelmiyor birilerini aramak.
 
Back
X