Merhaba,Eski konumu bilenler bilir..
eşimle nişanlılık dönemimizde abisi yüzünden zor günler geçirmiştik. sonrasında abisi özür diledi ve pişman olduğunu dile getirdi hem ailemden, hem benden, babamda benden önce davranıp onu affetti.. hatta şuan araları çok iyi.
Herneyse, abisi sağlık bakanlığına bağlı zor bir işte çalışıyor aşırı stresli ve bundan iki hafta önce ağır anksiyete (panik atak)hastası olduğunu öğrendi. (kırmızı reçeteli bi ilaç kullanıyor) bugün kayınvalidem çok ağlandı mecbur kaldık artık gittik iftara. bende kokulara hassas olduğum için, arka odaya geçtim yattım uyumuşum, iftara 5 dk kala kalktım eşimin yanına geçtim oda sarıldı bana bekliyoruz öyle..
abisi döndü “abicim sen neden geldin“? Dedi nasıl yani dedim “hastaydın madem neden geldin evinde dinlenseydin“ dedi bende hasta değilim hamileyim sadece dedim tamam o zaman kalkıp bi yardım edebilirdin bu saate kadar uyuyunca hasta sandım dedi ben sustum eşim;ya sanane benim karımın uykusundan! dedi sonra tartışmaya başladılar sen benim karıma kafana göre sataşamazsın dedi oda“ona sordum sana mı sordum iyiki bi karın var ya ne haliniz varsa görün aynı ortama girmem sizinle bi daha” dedi. kalktı, başı döndü kalbini tuttu o an ben müdahale etmek istedim istemiyorum bırak dedi Arka odaya geçti eşi ağlamaya başladı büyük abisi eşime; idare edemedin adam şu Ara sıkıntılı neden uzatıyorsun diye sitem etti...anlayacağınız masa bi anda dağıldı kayınvalidem sana yapmadı boşver falan dedi ama eşim çok üzüldü bu sefer ben kendimi suçladım bilmiyorum belki de alttan alsaydım uzamayacaktı eşim hadi kalk gidiyoruz diye celallendi onu sakinleştirmeye çalıştılar kendimi aşırı derecede kötü hissettim sizce gerçekten sorumlusu ben mi oldum?
yok gerçi eltim olsan bu olayda ben de olurdum. 
