Kendimi Yalnız Hissediyorum

Hayallerdeyim

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
28 Mayıs 2021
1.859
823
73
34
Kızlar merhaba malesef kendimi çok yalnız hissediyorum. Başka bir şehirde görev yapıyorum burda birisi var ama onunla da çok derin bir bağ kurduğumuzu sanmıyorum.4 yıldır arkadaşız. Çok yalnızlık korkusu olan birisi o yüzden benimle arkadaş sanırım.Çünkü sürekli yalnız kalmamalıyım kaygısı olan birisi.Memleketimde samimi bir arkadaşım var. Ailemde ne bileyim çok anlayan yok gibi sadece erkek kardeşim beni anlıyor gerçekten. Ailemle kavgam yok, ama ne bileyim çok fazla beni düşünmüyorlar gibi. İşte ne bileyim gerçekten beni anlayan, düşünen arkadaşım yok, çok yalnız hissediyorum. Bu arada evlenip ayrıldım. Sanki kimse beni sevmiyor gibi.
 
Şöyle ben normalde onu çok yakın sanıyordum ama sonra onun bana öyle hissetmesini , yalnızlıktan daha çok benimle arkadaş olduğunu anladım.
İşten arkadaşız
Şöyle ben normalde onu çok yakın sanıyordum ama sonra onun bana öyle hissetmesini , yalnızlıktan daha çok benimle arkadaş olduğunu anladım.
Onun bana karşı öyle hissetmediğini anladım
 
Kızlar merhaba malesef kendimi çok yalnız hissediyorum. Başka bir şehirde görev yapıyorum burda birisi var ama onunla da çok derin bir bağ kurduğumuzu sanmıyorum.4 yıldır arkadaşız. Çok yalnızlık korkusu olan birisi o yüzden benimle arkadaş sanırım.Çünkü sürekli yalnız kalmamalıyım kaygısı olan birisi.Memleketimde samimi bir arkadaşım var. Ailemde ne bileyim çok anlayan yok gibi sadece erkek kardeşim beni anlıyor gerçekten. Ailemle kavgam yok, ama ne bileyim çok fazla beni düşünmüyorlar gibi. İşte ne bileyim gerçekten beni anlayan, düşünen arkadaşım yok, çok yalnız hissediyorum. Bu arada evlenip ayrıldım. Sanki kimse beni sevmiyor gibi.
Ben de sizin gibi hissediyorum çoğu zaman. Boşanma sonrası psikolojik destek aldınız mı? 4 yıl içerisinde neden derin bağ kurulmadı sizce? 4 yıl az bir süre değil yani. İş dışında gittiğiniz başka yerler var mı kurs gibi?
 
Kızlar merhaba malesef kendimi çok yalnız hissediyorum. Başka bir şehirde görev yapıyorum burda birisi var ama onunla da çok derin bir bağ kurduğumuzu sanmıyorum.4 yıldır arkadaşız. Çok yalnızlık korkusu olan birisi o yüzden benimle arkadaş sanırım.Çünkü sürekli yalnız kalmamalıyım kaygısı olan birisi.Memleketimde samimi bir arkadaşım var. Ailemde ne bileyim çok anlayan yok gibi sadece erkek kardeşim beni anlıyor gerçekten. Ailemle kavgam yok, ama ne bileyim çok fazla beni düşünmüyorlar gibi. İşte ne bileyim gerçekten beni anlayan, düşünen arkadaşım yok, çok yalnız hissediyorum. Bu arada evlenip ayrıldım. Sanki kimse beni sevmiyor gibi.
Söylediğiniz şeyler tam bir modern çağ sorunu.öyle değil falan diyerek boş avuntu vermeyeceğim ama çoğu kişinin bu tarz şeylerle mücadele ettiğini bilmek belki rahatlatır sizi.japonyada insanlar aile, arkadaş kiralıyor biz de o yolda ilerliyoruz maalesef.kim kimi seviyor, önemsiyor ki.şanslı olanlarımız sevgili, eş buluyor işte.ben de eskiden sürekli mücadele etmeye çalışıyordum bu hislerle ama baktım olmayacak ilaç kullanıyorum gitsin.başka türlü olmuyor.
 
Sorun o değil ki arkadaş? Genel bir sorun var.
genel bir sorun ? Yalnızlık genel bir sorun mu sizce çoğu ınsanın tercihi bence . konu sahibi de şuan farkettiği halde hâlâ arkadaşım die bahsediyor o kişiden.
Yıllarca bağ kuramadığı, yalnızlık korkusu yüzünden kendısıyle arkadaş olduğunu düşündüğü birine 4 senesini harcaması normal mi ? Geç farketti diyelim suan hâlâ arkadaşlığın devam etmesi normal mi ?

Başka bi yorum yapmak gerekiyorsa , memursa Memleketine tayin isteyebilme hakkı varsa ailesi ve samimi arkadaşı olan memleketine dönüp yalnızlığından kurtulabılır ..
Ama kendını yalnız hissetmekle , sürekli yalnız kalmak aynı şeyler değil . insan koca bi kalabalığın ortasında da kendını yalnız hissedebilir önemli olan etrafında seni anlayan insanlar olması önemli olan senın kendını sevıp kendınle zaman geçirebiliyor olman .

Psikolojik etkisi de var ben evde aylarca yalnız kalsam kimse gelmez aklıma. çok çoğu da öyle zaten herkesin bi hayat meşgalesi var . demem yani çok sıkıldım bunaldım . Ama annelik iç güdüsü çocuğumu isterim yanımda .
 
Sorun o değil ki arkadaş? Genel bir sorun var.
Yani şöyle gereken samimiyeti ve davranışı görmedim açıkcası. Yani ben mutluysam konuşuyorsam o da konuşuyor. Ya da gel ben çıkalım demezsem çıkmaz evden ne bileyim ilk yıl evlendiğim yıl düğünüme gelmedi başka şehirdeydi düğünüm, ev hediyesi almadı. Yani şöyle onun bana benim kadar feğer vermediğini davranışlarından anlıyorum.Bana iş ortamında yalnız kalmaktan çok korktuğunu, gidersem napcağımı söyleyip duruyor. Bence arkadaşlık yalnız kalmamak için değil gerçekten içten bir bağla kurulmalı. Şöyle diyeyim ben mesela onun için yapacağım şeyleri o bana yapmayabilir, ya da çok ısrar edersem belki. Yalnız kalmaktan dolayı bazen yapıyor gibi hissediyorum. O hemen birilerine yanaşıyor daha sonra diyor ki sen de hiç dışarı çıkmaz oldun, sıkıldım sevmesem de o kişileri takıldım diyor. Halbuki ben bu aralar modum pek fazla yok yani. Hep ben dersem çıkalım gezelim , benim modum yüksekken her şey güzel yani ama yokken işte sen de dışarı çıkmıyorsun diyor
 
3 seans terapi aldım ve ilaç kullanıyorum boşandığım için. Duygusal EFT eğitimi aldım.Ondan sonra insanları gözlemlemeye başladım ve yavaş yavaş anlamaya başladım Yani şöyle benim karşıdaki insalara yapacağım şeyleri insanlar bana zar zor ya da minnetle sunuyor gibi. Ama ben onlar için koşar yaparım mesela
 
Kimsenin sizi sevmesine değer vermesine gerek yok önce siz kendinizi sevmelisiniz. İnsan tabi ki sosyal bir varlık birilerine ihtiyaç duyuyor ama siz böyle onlara muhtaç hissederseniz olmaz.Kan kokusu alan köpekbalıkları gibi insanlar bu hislerinizi görebilirler 😅 vücudunuza yürüyüşünüze bakışlarınıza da yansır bu düşünceler.Kimse de kendine acıyan biriyle arkadaş olmak istemez. "Kelebekleri kovalama sen bahçeni güzelleştir onlar kendiliğinden gelir" Çok sevdiğim bi sözdür. Kendinize ne kadar değer verirseniz insanlar da size o kadar verecektir ha vermeyene de yol vermeyi öğrenirsiniz böylece. Kurslara workshoplara gönüllü eğitimlere gezilere katılın bunu da bi beklenti içine girmeden yapmaya çalışın. Çevrenize genişletin.Çok yakın olmasanız da iki makara kafanız dağılır. Bu hisleri kafaya takmadan kendinizi geliştirmeye ve kariyerinize hobilerinize kendi öz bakımınıza vakit ayırın. Bir süre sonra ışıldamaya ve etrafınıza da sizi seven insanları çekmeye başlarsınız zaten.
 
Kızlar merhaba malesef kendimi çok yalnız hissediyorum. Başka bir şehirde görev yapıyorum burda birisi var ama onunla da çok derin bir bağ kurduğumuzu sanmıyorum.4 yıldır arkadaşız. Çok yalnızlık korkusu olan birisi o yüzden benimle arkadaş sanırım.Çünkü sürekli yalnız kalmamalıyım kaygısı olan birisi.Memleketimde samimi bir arkadaşım var. Ailemde ne bileyim çok anlayan yok gibi sadece erkek kardeşim beni anlıyor gerçekten. Ailemle kavgam yok, ama ne bileyim çok fazla beni düşünmüyorlar gibi. İşte ne bileyim gerçekten beni anlayan, düşünen arkadaşım yok, çok yalnız hissediyorum. Bu arada evlenip ayrıldım. Sanki kimse beni sevmiyor gibi.
Geçen yıla kadar ptt kuyruğunda bile insanlarla sohbet eden biriydim bu yıl enerjimi sömüren hiç kimseyle görüşmüyorum. Hele depresifse kaçıyorum zaten hayat zor iki kahkaha atmayan insanla işim olmaz. Sizin konunuzu okurken bile enerjinizin düşük olduğu hissediliyor.
 
Kızlar merhaba malesef kendimi çok yalnız hissediyorum. Başka bir şehirde görev yapıyorum burda birisi var ama onunla da çok derin bir bağ kurduğumuzu sanmıyorum.4 yıldır arkadaşız. Çok yalnızlık korkusu olan birisi o yüzden benimle arkadaş sanırım.Çünkü sürekli yalnız kalmamalıyım kaygısı olan birisi.Memleketimde samimi bir arkadaşım var. Ailemde ne bileyim çok anlayan yok gibi sadece erkek kardeşim beni anlıyor gerçekten. Ailemle kavgam yok, ama ne bileyim çok fazla beni düşünmüyorlar gibi. İşte ne bileyim gerçekten beni anlayan, düşünen arkadaşım yok, çok yalnız hissediyorum. Bu arada evlenip ayrıldım. Sanki kimse beni sevmiyor gibi.
Bende seninle aynı sıkıntıyı yaşıyorum ailem ve kız kardeşleriyle aynı sitede oturuyorum eşim.cok.anlayissiz her şeyde laf sokuyor bana hep ben bildimcidir bende çok sıkıldım boşanmanın eşiğinden döndüm ama şuan bile canım sıkıldı kendimi yalnız tek hissediyorum ailemle eşim arasında kalıyorum eşime attiklarin da savunuyorum ailemle tartışma yaşıyorum evime inip ağlıyorum sonra
 
Back
X