Maalesef bende öyle yetiştirildim.Kuafor gereksiz masraf gelir gözüme.Merhaba hanımlar . Yaklaşık 20 yıllık çalışma hayatım var. Söyle geriye doğru hayatima baktığımda kendim için hicbirsey yapmadığımi farkettim. Hep başkalarını memnun etmeye calistim. Maddi manevi sürekli birilerinin koltuk değneği olduk esimle.Çevremde kendi için birşeyler yapan bakımlı, giyimine özen gosteren kendi için yaşayan insanları görünce özeniyorum . Ben neden yapamıyorum diye düşünüyorum. Cilt bakımı , kuaföre gitmek, doyasıya alışveriş yapmak buna benzer ne varsa sanki fuzuli bir masraf yapiyormusum gibi geliyor. Kıtlık bilinci olustu galiba bende. Başkalarına yaptığım verdiğimi gözüm görmüyor ama kendime harcama yapınca gereksiz görüyorum. Çocuklara eşime kardeşlerime arkadaşlarıma hediye alırken herşeyin en iyisini seçerken , kendime birşey alırken en ucuz ne varsa onu seciyorum. Artık bu beni rahatsız etmeye başladı. Psikolojik bir rahatsizlikmi bilemiyorum bu durumdan kurtulmak istiyorum. Kendime değer vermiyorum veremiyorum. Ailem tarafından hep değersiz hissettirildim. Hiçbir zaman bana Özel birşey yapıldığını hatırlamıyorum . Bu durumdan nasıl kurtulabilirim ,Nerden nasıl başlamalıyım bilemiyorum. Aynı duyguları yaşayan, aşmak için önerisi olanlar paylaşmanızı rica ediyorum. Şimdiden herkese teşekkür ederim.
Ah Nuran ya, o kadar detayda kuaförü gördün:))Maalesef bende öyle yetiştirildim.Kuafor gereksiz masraf gelir gözüme.
Örnek verdimAh Nuran ya, o kadar detayda kuaförü gördün:))
Kadın kıtlık bilinci diyor.
Hem sen değil miydin daha geçen gün erkek kadın kuaförüne gidip arkadaşını çekiştiren?
Ben de aynen öyle eşim ve kızlarım ruhun fakir derlerMerhaba hanımlar . Yaklaşık 20 yıllık çalışma hayatım var. Söyle geriye doğru hayatima baktığımda kendim için hicbirsey yapmadığımi farkettim. Hep başkalarını memnun etmeye calistim. Maddi manevi sürekli birilerinin koltuk değneği olduk esimle.Çevremde kendi için birşeyler yapan bakımlı, giyimine özen gosteren kendi için yaşayan insanları görünce özeniyorum . Ben neden yapamıyorum diye düşünüyorum. Cilt bakımı , kuaföre gitmek, doyasıya alışveriş yapmak buna benzer ne varsa sanki fuzuli bir masraf yapiyormusum gibi geliyor. Kıtlık bilinci olustu galiba bende. Başkalarına yaptığım verdiğimi gözüm görmüyor ama kendime harcama yapınca gereksiz görüyorum. Çocuklara eşime kardeşlerime arkadaşlarıma hediye alırken herşeyin en iyisini seçerken , kendime birşey alırken en ucuz ne varsa onu seciyorum. Artık bu beni rahatsız etmeye başladı. Psikolojik bir rahatsizlikmi bilemiyorum bu durumdan kurtulmak istiyorum. Kendime değer vermiyorum veremiyorum. Ailem tarafından hep değersiz hissettirildim. Hiçbir zaman bana Özel birşey yapıldığını hatırlamıyorum . Bu durumdan nasıl kurtulabilirim ,Nerden nasıl başlamalıyım bilemiyorum. Aynı duyguları yaşayan, aşmak için önerisi olanlar paylaşmanızı rica ediyorum. Şimdiden herkese teşekkür ederim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?