Aynen oyle oldu walla.Haksiz konuma dustum bir de seytan oldum.Amacim yargilama degildi kesinlikle , cocuklarin ne gunahlari var Allah askina?Her cocuk saglikli bir ortamda buyumeyi haketmiyor mu?Bence her cocuk saglikli bir ortamda buyumeli ve buyutulmeli ki toplum da saglikla kalkinsin.Sen cocuk olsan , annen yada baban kendini tokatlasa yumruklasa nasil bir durumdur bu?Cocuk guler belki o anda ve hatta davranisi birebir taklit eder yine gulerek ancak cocugun gulmesi durumun vehametini ortadan kaldirmaz.Bunu bilmek icin psikiyatrist olmaya da gerek yok yani.
Gece tam 12de aramaya basla randevu hizmetini. Mutlaka denk geliyor cunku 14 gunde bir randevu aciliyor gelecek 14 gun dolu ise.Dediğim gibi, ilk amacım paylaşmak, daha sonra da insanların bana sorunlu olduğumu söylemesi. Kimse bilmediği için, böyle bir sorun yokmuş gibi davranıyordum çünkü.
Biliyorum, ama psikolog için, 50 tl dahi olsa, ayırabileceğim bir para yok şu an. Olduğunda da ilk işim gitmek.
Teşekkürler.
İnşallah. Teşekkürler.
"Ailecek" diyorsunuz yani.
Aslında karşımızdakine, sadece fiziksel zararımız yok.
Aile içi şiddet görmedim. Ama küçükken aile apartmanımızda çok kavga olurdu, şiddet olmasa bile.
İstanbul'da, devlet hastanelerinde randevu bulmak biraz zor. Ya da bana hiç denk gelmedi. "Şu anda uygun randevu gözükmüyor." diyorlar.
Bir de devlette psikiyatriye randevu alınıyor ama ben kesinlikle ilaç kullanmak istemiyorum.
Dediklerinize bir nevi katiliyorum..ben annemin beni dövme olayini yazarken sorunun kaynagi olarak yazdim...ben cok aşırı ofkelendigimde yapiyorum kimsenin benim ayakkabilarimi giymeden beni yargilamasini sevmiyorum...siz yargiliyorsunuz demiyorum..evet çocuklarım buna sahit olsada zaman zaman...birde gercek hayat denilen kavram var..ofkelenmek aglamak gülmek bu duygular insana has duygular...cocuklarima 4 4luk bakıyorum kimse benim anneligimi yargilayamaz..
Haklısınız sanırım.
Ablam senelerce, yanlış teşhisin ilaçlarını kullandı. Çok zor günler geçirdik. Yan etkileri çok ağırdı. Daha sonra da başka bir doktor, başka ilaçlar verdi. Başka sorunlar..
Bu beni ilaç kullanmaktan biraz itiyor. Ve ben gerçekten, neden böyle olduğumu öğrenmek istiyorum. Bu duyguyu ilaçlarla bastırmaktan öte...
"Dehşet verici". Bu yorum için teşekkür ederim. Böyle direk alnın ortasına çarpan yorumlara ihtiyacım var.
Ben küçükken annemden çok şiddet gördüm. .oyle ota boka olduresiye dòverdiki..dayaklari artik canimi acitmazdi..hatta yorulurdu dovmekten ağla birakicam derdi ben kahkahayla gulerdim...simdi annem birakti dovmeyi ben dewam ediyorumkendime eziyet etmeyi
Ben annemi geçmişi herseyi affetdim..ama cok siddetli sinirlenince kendime vuruyorum..istemiyerek yapiyorum ama aradada olsa siradada olsa yapiyorum..belliki cocuklarimda etkilenmiş..iş taklide kadar geldiğine görebugun uzun uzadiya bunu düşünme firsatim oldu...kendimi her daim degistirmenin yollarini ararim okurum dinlerim. .cevrem beni cok sakin olarak görür. .ama iste cok sakin ve beklenmedik tepkilerim oluyor bi anda patliyorum...bende böyle olsun istemiyorum..bugun kendime bir söz daha verdim..kucukken ruhumu acıtan bu olayi kendime birdaha asla yapmicagim..kendi benliğim için. ..ve ben cok iradeli biriyim..geçmişi tamamen bırakıyorum. ..
Dediğim gibi, ilk amacım paylaşmak, daha sonra da insanların bana sorunlu olduğumu söylemesi. Kimse bilmediği için, böyle bir sorun yokmuş gibi davranıyordum çünkü.
Biliyorum, ama psikolog için, 50 tl dahi olsa, ayırabileceğim bir para yok şu an. Olduğunda da ilk işim gitmek.
Teşekkürler.
İnşallah. Teşekkürler.
"Ailecek" diyorsunuz yani.
Aslında karşımızdakine, sadece fiziksel zararımız yok.
Aile içi şiddet görmedim. Ama küçükken aile apartmanımızda çok kavga olurdu, şiddet olmasa bile.
İstanbul'da, devlet hastanelerinde randevu bulmak biraz zor. Ya da bana hiç denk gelmedi. "Şu anda uygun randevu gözükmüyor." diyorlar.
Bir de devlette psikiyatriye randevu alınıyor ama ben kesinlikle ilaç kullanmak istemiyorum.
Bende kendimi tokatliyorum ikide oglum var onlarda benle beraber kendilerini tokatliyorguleriz aglancak halimize
Bunu kendinizde hissettiğiniz vakit doktor yoluna gidip tedavi olmalıydınız.
Daha fazla zaman kaybetmeyin,burada size ancak bu öneride bulunabiliriz.
Paranız yoksa devletin bünyesindeki piskoloğa görünün .
bende de var kafamı duvarlara vurma, saçımı yolma vs. kolay sinirlenmiyorum ama sinirlenince de çığrından çıkıyo işler.. psikoloğa gittim anksiyete bozukluğu dedi. bende bi de aldığım nefesin yetmemesi gibi bi durum vardı. panik atağa çeviriyomuş anksiyete... ciplarex verdi 10 mg.. iyi gelip gelmediğini anlayamadım çünkü ilacı aldığımdan beri sinirleneceğim bi durum olmadı..
Arkadaşım belediyelerin halk ediğim merkezlerinin veya genelde iamek binalarının olduğu yerlerde psikolojik danışmanlık merkezleri var istanbulda. İlaç yazmayan derdini dinleyen psikologlar. Bi araştırın bulucaksınız kesin..
Gece tam 12de aramaya basla randevu hizmetini. Mutlaka denk geliyor cunku 14 gunde bir randevu aciliyor gelecek 14 gun dolu ise.
elbette dehşet verici.
bir düşünün, lokantada oturuyorsunuz yemek yiyorsunuz.
karşı masada bir kadın bir andan saçını başını yolmaya ve tırnaklarıyla yüzünü kanatmaya çalışıyor.
kendine tokat atıyor, kafasını duvarlara vuruyor.
ne düşünürsünüz?
dehşete kapılırsınız bu bir
yazık akıl sağlığı yerinde değil diye düşünürsünüz bu iki
gamsız biriyseniz bu deliyi kim getirmiş lokantaya dersiniz bu üç.
bu normal bir davranış olmadığından, normal karşılamak da mümkün değil.
araştırarak iyi bir doktor bulun.
sonra güzel güzel alın tedavinizi.
daha da ilerleyip kötü bir şeye yol açmayacağını bilemezsiniz.
M mandalinacekirdegi üniversitenin hastanesi veya kliniği yok mu?
bizim üniversitenin vardı, oradan öğrenci olarak randevu almak vs de daha kolaydı.
bence mesele para değil de doktora gitmek istemiyorsun çünkü devletten randevu almak bahsettiğin kadar zor değil.. internetten sebebini araştırıp psikoloji ve tasavvuf kitapları okuyabilirsin.. kendi kendini iyileştirmeye çalışabilirsin.. internetten yoga dersleri vs açıp evde yapmayı deneyebilirsin.. aynı durumda ben de olsam ilaç almayı istemezdim ama ruhuna iyi gelecek başka bir sürü şey var..
Sayfalar geçmiş de ben burasına kadar okuyabildim bu ilaca neden düşmansınız bu kadar
Kendinizi tokatlamanız normal değil belki yarın kendinize değil de karşımızdakine zarar vermek isteyeceksiniz
Ama ben ilaca karşıyım deyip tedavinin önünü kapatmak doğru değil ki
O insanlar da şeker niyetine vermiyorlar ilaçları
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?