Kendini çok yalnız hissedenler

baglacolanki .!.:

bide o var.. ama ben daha fazla üzülüyorum öyle olunca kalabalık içinde yalnız olmak daha zo işte

Genişletmek için tıkla...

Disaridan bakinca icini kim görebiliyor ki,cogu insanlarda yargiliyorlar,cünkü bilmiyorlar cektiklerini,ama bir bilseler

deligibi .!.:

çalıştığınız yerde sizinle ilgilenen, sizin ilginizi çeken kimse yok mu? Ayrıca bizim hocalarımız hep 30-35den sonra evlenmişler.. öyle küçük küçük yaşta evlenmek eskidenmiş. 27 yaş gayet de genç bence.

Genişletmek için tıkla...

kendi işim var.yanımda çalışan 2 erkek eleman.bi de müşterilerim işte başka kimse yok.aslında iş yerindede çok sıkılıyorum.konuşacak kimse de yok sabah 8 akşam 6

zsag .!.:

kendi işim var.yanımda çalışan 2 erkek eleman.bi de müşterilerim işte başka kimse yok.aslında iş yerindede çok sıkılıyorum.konuşacak kimse de yok sabah 8 akşam 6

Genişletmek için tıkla...

En azından bir işin var ne güzel, ben yıllarca çalıştıktan sonra şimdi evdeyim ve çok yanlızlık çekiyorum

ah canım belli bir yaştan sonra malesef herkes yalnız
bende bu durumdan cok sıkayetcıyım
ama malesef insanlar hayat mücadelesine düşüyor

Maalesef çağımızın problemi yalnızlık. Ben de çok yalnızım. Sanırım arkadaşlıkla dostluğu birbirinden ayırabilmek lazım.
Eskiden çevremde arkadaşlarım vardı. Arkadaş dediğin beraber arasıra takılıp muabbet edecek beraber aktiviteler
yapacak insandır. Dost ise ona sırtınızı dayayabileceğiniz, güvenip sırlarınızı açabileceğiniz, kötü zamanlarda omuzunda
ağlayıp teselli bulacağınız, iyi günlerinizde birbiriniz adına mutlu olabileceğiniz kişidir. Benim hatam arkadaşlarımdan onlara
gösterdiğim dostluğu beklemem oldu ve hayal kırıklığı ... kırılıp uzaklaştım zamanla koptum. Ama çok şükür ki ailem var
sağlığım bozuk olsa da idare ediyorum. Böyle de yaşanıyor işte bişekilde ... İnsan biraz da kendisi yalnızlaştırıyor kendisini...

herkes o kadar bencil kii...belkide ben de bencilim...dostlarımdan dostluk beklediğim için,kendimi düşündüm ne de olsa..oysa elimden geldiğince iyi kötü her günlerinde yanında olmaya gayret ettim,çünkü dostlar hatta kardeşler ne gün içindi? ama zaman yanıldığımı acı da olsa gösterdi...evlilik kurumu zordur derler,doğru...kimseyi ailesini ihmal etsin diye düşünmedim ama azda olsa hatırlanmak,o yılların beraberliğini unuttumamak adına güzel olmaz mıydı? o denge kurulamıyor bir türlü,hayat karmaşasında...yalnızlık güzel belkide kızlar..can ciğer arkadaşlıklar okul sıralarındaydı...işler hayatı beklerken zorlaştı..

Bi işim var,Çok iyi bir ailem var,Sevgilim de var ( çok ilgili olmasada ),Çok şükür sağlığımda yerinde..Kimsesiz değilim ama yalnızım hemde kalabalıktaki yalnızlıklardan.Ruhum daralıyor bir zamanlar yapmaktan mutlu olduğum şeyler zevk vermiyor, Küçük şeylerden mutlu olabilen ben artık hiçbişeyden olamıyorum.Duygusal açlık,yalnızlık çekiyorum...Sol yanımda ağır bir yük hissediyorum sebebini bilmiyorum, ne istediğimi de bilmiyorum.Dünya ama dönüyor işte.

Yalnızlık nedir bilir misin?
Ya da neye benzer yalnızlık?...

Yalnızlık, milyar nüfuslu dünyada bir başına kaldığını düşünmektir.
Yalnızlık, kalabalığın ortasında sessizliğin sesini duymaktır...
Ve yalnızlık, sürekli hata yapmaktır.
Hayatına seni hak etmeyen insanları “yalnız kalmamak” adına almaktır.
Onlara hak etmedikleri değeri vermektir, onları adam yerine koymaktır...
Yalnızlık, yalnız kalmaktan korkmaktır aslında...
Yalnızlık duvarlarla konuşmaktan korkmaktır...
Başını koyup ağlayacak bir omuzu gerekli gereksiz aramaktır yalnızlık... Ararken; omuz yerine, taşlara başını yaslamaktır yalnızlık,
taşları omuz sanmaktır...
Sonra o taşların altında kalmaktır yalnızlık,
o taşların canını yakmasıdır...
Ve bir gün, avaz avaz bağırarak,
kapıları tekmeleyerek
ağlayıp sonunda kendine gelmektir yalnızlık...
Kendine gelip yaşama yeniden sarılmaktır...

Yalnızlık, yalnızlıktan korkmaktır aslında... Yoksa yalnızlık korkulası değildir...:97: