- 16 Ekim 2012
- 32.409
- 95.793
- 598
Konusup konusmamandan bahsetmedim ki.Hiç konuşamıyor değilim... belli başlı ortamlarda çok sessiz yada banka gibi birebir konuşmak zorunda olduğum (özellikle yanımda eşim varken) çok kasılıyorum..aşırı kaygılı olduğum zamanlarda zaetn hiçbirşey düşünemiyorum..ama bi tarafımda çok güçlüdür özellikle çocuk söz konusu oldu mu yapamayacağım şey yoktur...öyle hissediyorum..kendimde o gücü hissediyorum..
Neyi neden yaptiginin farkinda bile olmadigin anlar olabilir. Bir kitap alirsin okursun, bir cumlede kendini bulursun.
Cocuk icin beklemeli bence.