Hahaha şöyle ki bundan dokuz sene önce üyelik alırken burcumdan dolayi yengeç diye alayım dedim. Ama kabul etmedi, ben de "genç yengeç" anlamında yenGEnÇ yaptım.
Küçük bir itiraf; o zaman böyle ömürlük kullanacagim bir site olduğunu bilsem az daha ozenirdim vallahi üyelik isminde
Konuya gelince, benim annem de çok memnuniyetsiz ve mükemmeliyetçi bir kadın. Öyle ki 2. Sınıfta dört almışım diye ağlamışım. Öğretmen neden ağlıyorsun diyince de 'annem neden beş almadın diye kizacak' demişim. Öğretmen de annemi cagirmis okula. Düşün yani derecesini


gözü hep yükseklerde olan bir kadın.
Eskiden etkisinde kalırdım ama çoook uzun bir zamandir ona 'uzgunum , hayal ettiğin gibi biri olmak zorunda değilim . Evlat sahibi olmak bir piyango,sana da ben çıkmışım. Daha beteri de olabilirdi, hadi yine iyisin' diyorum

Ama benim annem sadece elestirmezdi, takdir de ederdi . Mesela otuz olacağım, hala yaptığım çorba için 'bunu yengenc yapti, maşallah eli çok lezzetli' der


küçükken de paintle odami cizmistim. İnşaat muhendisi akrabaya bile atmışti 'cok yetenekli, mimar mı olacak acaba,ne dersin?' diye. Adam beni arayıp tebrik etmişti



daha neler neler. Dürbünle yıldızlara baksam 'yengenc gökyüzüne çok iligili, uzay bilimci mi olacak' diyecek bir insan :)))
Ama babam beni olduğum gibi seven, hiç çalışmasan da, emlak milyarderi olsam da bana olan sevgisi hiç degismeyecek bir insan. Onun da etkisi olabilir kendime olan sevgimde.
Bir de okuduğum kitapların da etkisi olabilir. Ben çocukken ve Ergenken inanılmaz çok kitap okuyan biriydim (malesef artık yılda üç-dört) . Annem de bol bol (şimdi hiç sevmediğim) kişisel gelişim kitapları alırdı. O yaşlarda okudugunu icsellestirirsin ya ister istemez. Onların da etkisinde kalmış olabilirim. Mesela ben dünyanın en akıllı insanıyım diye bir kitap var (annem hayrani, beni o adamla tanistirmisti seminerine falan gitmiştik) kitapta adam diyor ki, benim boyum 1.85, kilom 70 bana göre 184 cucedir,186 sırık, 69 kilo çirozdur,71 kilo şişko. En harika benim fiziğim



yani çok saçma ama ben de en idealinin 163'e 52 olduğunu düşünüyorum,kendim gibi. Kilo alırsam 54 olduğunu da düşünebilirim.
Böyle böyle şeyler işte... Eğer okurken uyuz olmayacaksan kişisel gelişim kitapları okumaya başlayabilirsin.
Ya da kendini sevmek için,kendinle barışmak için terapistle görüşebilirsin. Ben mesela daha mutlu , cocukluk travmaların kendisini daha az etkileyen bir insan olmak için terapiye baslamiştim. Çok pahalli da sayılmaz. Benim tatlı terapistimin seansı 150 TL sadece, ayda bir ayrilabilecek bir bütçe vence. Belki senin terapist de sorunun kaynağına iner, sana bazı ödevler verir, cevaplamaktan korktuğun soruları sorar ve nihayetinde bir çözüm bulabilirsin... Bir dene derim ben.