Tek derdin tüylerin olsun, bunların çözümü var. Epilasyonda neden göbeğini açamayasın onlar ne tüylü insanlar görüyolardır. Görüntümü değil ruhumu sevecek bir insan isterim bensanirim en önemli sey kendini sevmek..
ama ben kendimi sevmiyorumki, baskasi beni sevsin.. kiminle tanismaya kalksam kaciriyorum elimden..kendimi degersiz hissediyorum.. ve hep kendi kendimi mahfeden biriyim cünkü cok aptalim..en son söylenecek seyleri direk diyorum.. karsimdakine herseyi anlatiyorum yalansiz dolansiz.. poltika bilmiyorum.. bazen cok saf oldugumu dusunuyorum...ama is isten gecmis oluyor.. bu sefer daha akilli davranicam diyorum ..düsünerek adim aticam diyorum..sonuc yine hüsrann vee cogu zaman sanssiz bi insanim belki cok negatif olmamdan kaynakli.. bilemiyorum
bi kac ay önce banyo yaparkende göbegimdeki 2-3 tüyü jiletle aliyim derken biraz ordan biraz burdan derken tüm göbegimi jiletledim.. ve ben Beyaz tenliyim.. cok hassas bi cildim de var agda yapamam mahfolur denedim pütür pütür oldu cok sanim yandi sizladi butun gun... napcami bilmiyorum.. lazere gidemem kimseye acamam.. öbür boyu böyle mi yasicam ben.. böylece simdide bedenimden nefret ediyorum..evlensem esim igrenmez mi..hamile olsam? nasl olacak..bilmiyorum cok uzak seyler bana
kuzenim gecende bende kalmisti.. ve göbegimi görünce ödü koptu o ne öyle erkek gibi dedi.. hic bisey yokken killi bile degildim.. sen ne geziosun jiletle oralarda demi allahimmm.... bu Kadar beyinsiz olunmazkii..
kuzenim aynen su cümleyi kurdu.. aslinda o Kadar güzel fizigin var dedi orantili, citi pitisin ama soyundugun an yerlerdesin.. acidim simdi sana vallah icim ciz etti dedinasil bas edicem..vucudumla, hayatimla.. kendimle bilmiyorum.. normalde dönermiyim, sans varmidir? napabilirm hic bilmiyorum.. cok boguluyorum..
Küçük şeylerden mutlu olmanız ne kadar güzel..Böyle okudukça gerçekten benim de farkındalığım artıyor..O içimde ki kara bulutlar dağılıyor:) Tabiki mutlu olmanın tanımı her insana göre farklıdır..Ama yeni bilgiler öğrenmek,yeni yerler gezmek,hayvanlarla vakit geçirmek benide mutlu ediyor..İnsanı en çok yine insan yoruyor..ben kotulerin kazandigini dusunmuyorum ayrica iyilik ve kotulugun de goreceli olduguna inaniyorum
cok mutlu ve huzurlu bir insanim , yaklasik 1 senedir cok buyuk stres yasiyoruz ailecek , aslinda son bir sene diil tum hayatim boyunca cok zorluklar yasadim , hic kolay bir hayatim yok ama ben hep mutluyum :)
cunku bence hayatimin amaci bu , herseye pozitif vakiyorum , basima gelen her olaya bunda mutlaka bi hayir vardir diye yaklasip olumlu birseyler cikarmaya calisiyorum
bol bol okuyorum , yeni bilgiler ogrendikce mutlu oluyorum
bol bol geziyorum ( son bir sene haric ) gezerek , yeni yerler kesfederek mutlu oluyorum
cocuklarima baktigimda mutlu oluyorum , kopegimin basini oksarken mutlu oluyorum
kisacasi bence insan mutlulugunu kendi yaratir
kafama hicbirsey takmam , kendime guvenim tam oldugu icin hicbir seyden korkmam , verici bir insanim ama dur demesini bilirim
boyle olunca ruh sagligim bozulmuyor zaten
Hasta olan insaların o hayata bağlılıkları,o tutkuları o hayata aşık olmalarına bende bir kaç kez şahit oldum..Ve onları öyle görünce ben utandım kendimden..Ben isyanlardayken onların hayata böylesine bağlı olmaları karşılığında bende sustum:)Bu konuya cok pis dalicam. Ruh sagligim o kadar bozuk.
Bugun hastahanede tanimadigim yabanci bir kadina hayat cok adaletsiz dedim. Onun karsiligi hayat cok guzel oldu. Ben yine hayat adaletsiz diye devam ettim. O da yine cok guzel dedi. Bakistik . Sonra sustuk...
Tebrik edip maasallah diyorum. Hep mi boyleydiniz yoksa sonradan mı kazandinız eger oyle ise bu nasıl oldu? :)...kafama hicbirsey takmam , kendime guvenim tam oldugu icin hicbir seyden korkmam , verici bir insanim ama dur demesini bilirim...
tesekkür ederim, positif mesajin icin.. motive oluyorum ama uzun sürmüyor..sanirim umutsuz vakayim ben..
evet gittim, Hemde bi kac tanesine.. malesef tatmin olmadim..daha cok morelim bozuldu ve sinrilendim..
Yoksa bu mesajı ben mi yazdım dedim okuyunca :)Art niyetli, kucuk hesaplar pesinde kosan insanlarla dolu bir ortamda calisiyorum.onceden is yerinde saglam dostluklar kurmus oldugumu dusunurken hic beklemedigim seyler gordum, haksizliga ugradim. Cok uzuldum kendi kabuguma cekildim once. Daha once okul hayatinda da benzer seyler yasamistim. Kendimi sucladim, insanlari sucladim. Herkes mi boyle dedim. Gercek dostluk durustluk şeffaflık kalmamis hic kimsede dedim. Herkes yanar doner dedim. Ama sonra suçlayarak ya da uzulerek hicbir sey elde edilemeyecegini anladim. Bol bolkitap okuyorum. Bana gercekten ii gelen cocuklugumdan beri tanidigim guvendigim gerçek bir iki.dostum var onlarla gorusuyorum sik sik olmasa da. Spor yapiyorum. Ailemle zaman geciriyorum. Bunlar benim siginaklarim. Ne yasarsam yasayayim bunlari yapinca hep daha ii hissediyorum
Yazdıklarınız nedense beni hüzünlendirdi yani kabul vermişsiniz her seye bu elbette guzel ama sanki daha iyisi olabilecekken biraz da olan kadariyla idare etmek gibi. Belki benim hayatimda böyle oldugu için etkilendim.dinlerken anlamaya niyetli olan insanlarla uzun uzadıya sohbeti seviyorum.uzun uzadıya sohbetin ılk paragrafında uzayıp uzamayacağının sinyallerini alabıldiğim için kayıp yaşamıyorum. etrafımda çok insan yok.aslında var elimi kolumu sallasam birine çarpabilirim ama yoklar.ne ben onların hayatlarında ne de onlar benim ...bir çoğumuza hatta kendi aileme bile uzak gelen bir duyguyla yalnızlığı seviyorum.çünkü kendimle çok iyi vakit geçirebildiğimi farkettim yıllar geçtikçe.Ailemin varlığına her sabah kalkarken her akşam yatarken şükretmenin mutluluğunu hazzını yalnızlığı sevmemle çarpıtmıyorum.onlar ayrı.onun dışındaki dunya canlıları için bu böyle. "en" kavramını kendimle özdeşleştirdim.en iyi dost ,arkadaş tanıdık kendimim kendime. eşi sabah çıkıp akşam 12 de eve gelen biriyim.yani gerçekten yalnızım :) (kalbim doplolu ama) küçüğü büyüğü farketmeksizin hayatın bana sunduğu herşeyle mutlu olmaya alıştırdım kendimi. çünkü öteki yok hayatımda.öbür türlüsü olsaydı itimallerini bana hatırlatacak başka bir zihin,ama bak bunun şöyleside var diye uyarıda bulunacak başka bir dünya görüşü sahibi arkadaşımda. aslında buna musademde yok. galiba seçtiğim herşey benim memnun olmama odaklanmamı sağlar gibi. çocuk yok. olması için maddi kulfetlere girdiğim 2 başarısız sonucum var sonucu aldığım akşam yaptığım ufak bir kutlamamda. boyalara renklere merak saldım bu aralar. birşeyler yapıp onları izlemek kendime geçer not vermek yada eleştirip düzeltmemi beklemek tamamen kendi tekelimde olunca canımda sıkılmıyor. birilerinin aaa çok hoş olmuş yada ııhıhı olmamış bu demesini gerektirecek ortam oluşturmadığım içinde herşeye güzel bakıyorum. ruh sağlığımı korumayı yaşayarak öğrendim. sıyrılarak . bu kopmak değil yanlış anlamayın.sadece hayatımın içine hangi konuda kimlerin girebileceğine,kimlerin eleştiri yapabileceğine ,kimlerin sıcak kahveme eşlik edebileceğine ben karar veriyorum artık. burada dertlerini anlatan arkadaşlara nacizene el uzatıyoruz.hayatlarına bir parça dokunuyoruz. takip ediyorsanız eğer çok hayati konularda bile nasıl gözü kara nasıl düşünülmeden yazılan yorumlar olduğunu farketmişsinizdir. sosyal hayatımızdan bir farkı yok aslında....o yuzden bu kadar uzun uzadıya anlattım kusura bakmayın. sağlıklı huzurlu günler
40 yas civari , cesitli meslek gruplarinin oldugu bir cevrem var , muzisyen , mimar , doktor, muhasebeci vs..eger meslekleri soruyorsaniz boyle :)Nasıl bir çevreniz var ben gerçekten merak ettim. Kinaye falan yok cidden merak ediyorum. Ben mesleğimi bıraktım(Şimdi mesleği yazmayayım alınan olur) yani kültürlü olunmasi zaruri bir meslekti fakat muhabbetleri anlatamam o derece sığ.
o yuzden cevrenizde az ve öz insan olsun , bazen haftalarca hicbir arkadasimla yuz yuze gorusmedigim oluyor , sonra bulusup acisini cikariyoruz , bu surecte ise hic ihtiyac duymiyorum cunku hayatim zaten guzel , her daim elimizdekilere sukredip mutlu olmayi becerebilmek lazim :) inanin o zaman hayat cok kolay ve yasanilasi oluyorKüçük şeylerden mutlu olmanız ne kadar güzel..Böyle okudukça gerçekten benim de farkındalığım artıyor..O içimde ki kara bulutlar dağılıyor:) Tabiki mutlu olmanın tanımı her insana göre farklıdır..Ama yeni bilgiler öğrenmek,yeni yerler gezmek,hayvanlarla vakit geçirmek benide mutlu ediyor..İnsanı en çok yine insan yoruyor..
aslinda hep boyleydi ama yaslandikca seciciligim arttiTebrik edip maasallah diyorum. Hep mi boyleydiniz yoksa sonradan mı kazandinız eger oyle ise bu nasıl oldu? :)
Hasta olan insaların o hayata bağlılıkları,o tutkuları o hayata aşık olmalarına bende bir kaç kez şahit oldum..Ve onları öyle görünce ben utandım kendimden..Ben isyanlardayken onların hayata böylesine bağlı olmaları karşılığında bende sustum:)
Seve seve okurum :)Isyan olayi filan degil bahsettigim. Bir romanlik hikaye cikaririm. Belki bir kitap yazarsam sen de okursun.
Sanat,kitap,spor..Ne güzel..Aslında biraz bencil olmak,kendini sevmek,ilmek ilmek kendini işlemek,kendini keşfetmek harika bir duygu..takmıyorum.
o insanlara ayıracağım zamanda kendime yararlı olacak şeyler yapıyorum.
her gün spor yapıyorum. boş vakit bırakmıyorum. ayaklarımı uzatıp oturmak benim için lüks oluyor ve cidden kötü niyetli insanları görecek vaktim bile olmuyor.
babamla aylık bir kitap belirliyoruz,ikimiz de okuyup üzerine tartışıyoruz yaklaşık 10 yıldır yapıyoruz bunu. farklı bakış açıları ediniyorum. aslında hayatın bunları düşünmek için çok gereksiz bir yer olduğunu fark ediyorum.
sanata ilgim çok fazla. yaşadığım şehirde pek olmasa da sergilere gidip büyüleniyorum adeta.
Kısacası hayatımı tamamen dolduruyorum. kötü niyetli insanlara ve kötü olaylara yer bırakmıyorum. burada bile sinirimi bozanları göz ardı ediyorum çünkü onlara ayırdığım zamana acıyorum. hayatı kendim için yaşıyorum.
he bir de sürekli gülüyorum :)
Siz ruh sağlığınızı nasıl koruyorsunuz?
O ruh hastası insanlarla muhabbet etmıyorum tek basım tek tabanca takılıyorım butun gun odamdan cıkmıyorum işim bıtıyo dogru eve ama genede o pis bakıslarını ve alaycı guluşlerını uzerımde hıssedıyorum iğrenc sulu varlıklar o kadar nefret ettım içi pis kötu insanlardan.Arkadaşlar Merhabalar;
Bu bir dert değil biliyorum.Hepimizin etrafında,çevremizde gerek iş hayatımızda gerek aile hayatımızda öyle ruh hastası insanlarla karşılaşıyoruz ki..Acaba ben mi hayata farklı bakıyorum anormal olan benmiyim diye düşünmeden edemiyorum bazen.İş yerindeki yorucu rekabetler,kıskanç,çıkarcı insanlar..Aile hayatımızdaki yorucu olaylar kurulan ağır cümleler..Hayat bazen gerçekten çok yorucu geliyor.Kadına şiddet,hayvana şiddet,psikolojik şiddet derken bazen iyice yalnızlaşıyorum..Kimseyle iletişimde olmak istemiyorum..Siz ruh sağlığınızı nasıl koruyorsunuz? Çözüm hiçbirşeyi umursamamak mı? Bazen insanın elinden yapılan kötülükler karşısında hiçbişey gelmiyor..
Bu kadar kötü insanın arasında kendinizi geliştirmek için daha farklı daha iyi olmak için neler yapıyorsunuz? Kişisel gelişiminiz için neler yapıyorsunuz? Hayata sadece yemek içmek eğlenmek çocuk büyütmek için gelmediğimi düşünüyorum..Hayatıma bir anlam arıyorum..Hep bir arayış içindeyim..Gerçekten merak ediyorum siz neler yapıyorsunuz? Hayatın anlamını sorguladığınızda cevaplarınız neler oluyor?? Hep kötüler mi kazanıyor arkadaşlar??Kısacası hayatla nasıl başa çıkıyorsunuz?? Fikirlerinizi yazarsanız çok sevinirim..
İş yerınde yapayalnız olan bırtek ben degılmişim konusacak bır kişi bile yok .Art niyetli, kucuk hesaplar pesinde kosan insanlarla dolu bir ortamda calisiyorum.onceden is yerinde saglam dostluklar kurmus oldugumu dusunurken hic beklemedigim seyler gordum, haksizliga ugradim. Cok uzuldum kendi kabuguma cekildim once. Daha once okul hayatinda da benzer seyler yasamistim. Kendimi sucladim, insanlari sucladim. Herkes mi boyle dedim. Gercek dostluk durustluk şeffaflık kalmamis hic kimsede dedim. Herkes yanar doner dedim. Ama sonra suçlayarak ya da uzulerek hicbir sey elde edilemeyecegini anladim. Bol bolkitap okuyorum. Bana gercekten ii gelen cocuklugumdan beri tanidigim guvendigim gerçek bir iki.dostum var onlarla gorusuyorum sik sik olmasa da. Spor yapiyorum. Ailemle zaman geciriyorum. Bunlar benim siginaklarim. Ne yasarsam yasayayim bunlari yapinca hep daha ii hissediyorum
Beni anlatmışsiniz resmenEvet kesinlikle öyle..Yalnızlaşıyorsun..İnsanlara aykırı ve tuhaf geliyorsun..Sığ değil derin düşündüğün zaman dışlanıyorsun..Çünkü etrafımızda derin düşünen fazla insan olmadığı için mecburen kabuğuna çekiliyorsun..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?