Keyifli zamanları başkalarıyla, dertlerini benimle paylaşan arkadaş

ladymera

Üye
Kayıtlı Üye
8 Ağustos 2020
194
295
18
Sürekli aynı şey oluyor. 1 veya 2 kişi de değil. Tüm arkadaşlarım dertleri, tasaları oldu mu bana gelir. Ama iş gezme, tozma oldu mu (şu an gezip tozduğumuz yok tabiki, genel anlamda söylüyorum) veya keyifli bir durum olduğunda beni bir güzel satarlar. Ben mesela bir yere gitme için teklifte bulunduğumda hemen bir bahane bulurlar. Ama bana bahane buldukları zaman bir bakarım başkalarıyla görüşüo oluyorlar. Bu durumu çözemiyorum, sizlerden fikir bekliyorum.
 
Son düzenleme:
Sürekli aynı şey oluyor. 1 veya 2 kişi de değil. Tüm arkadaşlarım dertleri, tasaları oldu mu bana gelir. Ama iş gezme, tozma oldu mu (şu an gezip tozduğumuz yok tabiki, genel anlamda söylüyorum) veya keyifli bir durum olduğunda beni bir güzel satarlar. Sıkıcı bir tip miyim anlamıyorum. Ben mesela bir yere gitme için teklifte bulunduğumda hemen bir bahane bulurlar. Ama bana bahane buldukları zaman bir bakarım başkalarıyla görüşüo oluyorlar. İşin enteresan yanı bu kişiler “sen güzel sır tutuyorsun” diyip bütün sırlarını, ama en derin sırlarını bana anlatırlar. Ya da bana yalan söylüyorlar bilmiyorum. Bu durumu çözemiyorum, sizlerden fikir bekliyorum.
Kendinizi kullandırmayın insanlara .enerjinize yazık
 
Aynı durumu ben de yaşadım. Sebebi onları dinlememiz ve teselli edip, çözüm yolu aramamız. Sonra kendime kızıp aradıkların da ben de kendi dertlerimden bahsettim. Sonra vazgeçtiler. Güzin ablamıyız. Asla iyi niyetimi kimseye kullandırmam. Siz de öyle yapın. Gerçek dost olanlar kalır., gidene de bay bay
 
Aynı durumu ben de yaşadım. Sebebi onları dinlememiz ve teselli edip, çözüm yolu aramamız. Sonra kendime kızıp aradıkların da ben de kendi dertlerimden bahsettim. Sonra vazgeçtiler. Güzin ablamıyız. Asla iyi niyetimi kimseye kullandırmam. Siz de öyle yapın. Gerçek dost olanlar kalır., gidene de bay bay
Ben bu dediğinizi yapsam yine onların umru olmayacakmış gibi geliyor. Kaybeden ben olacakmışım gibi geliyor.
 
Sürekli aynı şey oluyor. 1 veya 2 kişi de değil. Tüm arkadaşlarım dertleri, tasaları oldu mu bana gelir. Ama iş gezme, tozma oldu mu (şu an gezip tozduğumuz yok tabiki, genel anlamda söylüyorum) veya keyifli bir durum olduğunda beni bir güzel satarlar. Sıkıcı bir tip miyim anlamıyorum. Ben mesela bir yere gitme için teklifte bulunduğumda hemen bir bahane bulurlar. Ama bana bahane buldukları zaman bir bakarım başkalarıyla görüşüo oluyorlar. İşin enteresan yanı bu kişiler “sen güzel sır tutuyorsun” diyip bütün sırlarını, ama en derin sırlarını bana anlatırlar. Ya da bana yalan söylüyorlar bilmiyorum. Bu durumu çözemiyorum, sizlerden fikir bekliyorum.
Sana yalan söylüyolar bence dinleme insanların dertlerini öyle insanlara fırsatta verme
 
Sürekli aynı şey oluyor. 1 veya 2 kişi de değil. Tüm arkadaşlarım dertleri, tasaları oldu mu bana gelir. Ama iş gezme, tozma oldu mu (şu an gezip tozduğumuz yok tabiki, genel anlamda söylüyorum) veya keyifli bir durum olduğunda beni bir güzel satarlar. Sıkıcı bir tip miyim anlamıyorum. Ben mesela bir yere gitme için teklifte bulunduğumda hemen bir bahane bulurlar. Ama bana bahane buldukları zaman bir bakarım başkalarıyla görüşüo oluyorlar. İşin enteresan yanı bu kişiler “sen güzel sır tutuyorsun” diyip bütün sırlarını, ama en derin sırlarını bana anlatırlar. Ya da bana yalan söylüyorlar bilmiyorum. Bu durumu çözemiyorum, sizlerden fikir bekliyorum.
İnsan (psikolojisi) en derin sırlarını bilen kişiyle eğlenemez. O onun dert yönüdür, derdiyle aynı ortamda olmak istemez.
 
Sürekli aynı şey oluyor. 1 veya 2 kişi de değil. Tüm arkadaşlarım dertleri, tasaları oldu mu bana gelir. Ama iş gezme, tozma oldu mu (şu an gezip tozduğumuz yok tabiki, genel anlamda söylüyorum) veya keyifli bir durum olduğunda beni bir güzel satarlar. Sıkıcı bir tip miyim anlamıyorum. Ben mesela bir yere gitme için teklifte bulunduğumda hemen bir bahane bulurlar. Ama bana bahane buldukları zaman bir bakarım başkalarıyla görüşüo oluyorlar. İşin enteresan yanı bu kişiler “sen güzel sır tutuyorsun” diyip bütün sırlarını, ama en derin sırlarını bana anlatırlar. Ya da bana yalan söylüyorlar bilmiyorum. Bu durumu çözemiyorum, sizlerden fikir bekliyorum.
Benimde var bı iki arkadaş böyle. Çünkü hep çözüm sağlayan mantıklı konuşan ve kendi hayatından şikayet etmedigim için beni bu şekilde kullanan arkadaslarim vardı. Kullanmak diyorum. Çünkü öncesi iyi niyet olarak düşündüm. Ama sonrası kullanmak oluo işte. Sonra bu arkadaş beni her aradığında napion deyince kendi dertlerimi sıraladım. Bingooo🤣🤣 beni saldı bu arkadaşlarim. Sende selam verene kendi dertlerini anlat. Hatta abart büyüt falan. Kacicaklar senden😎
 
size derdini anlatıyor siz de o modda dinliyorsunuz

bu durumda da siz eğlenceli bir kişi olarak algılanmıyorsunuz

ya da ne bileyim sizinle kahve içmeye gittiğinde yine sizinle dertleşecek ama benimle gittiğinde geyik olacak eğlenecek

bu doğru mu ya da herkes böyle mi yapıyor bilmiyorum

zira buna ilişkin bir değerlendirme kolay değil

ama teklif etmeye devam edin siz de havadan sudan muhabbet edin çok fazla güzin abla modunda olmayın
 
Bence sizin psikolojik destege ihtiyacınız var
Baskalarini dinliyorsunuz ama anlatmaya da ihtiyacınız var o yuzden ufak seyler bile sizi üzüyor, bu sebeple cabuk etkileniyorsunuz
Sizin de dertlesmeye, konusmaya ihtiyacınız olduğu düşünülmüyordur.
Benzer durumları ben de yasadim mutluyken hic aramayan sormayan, paylasmaya deger görmeyen insanlar dibe vurunca beni arardi. Ben de psikolog gibi dinlerdim ama bir yerden sonra insan kendini kullanılmış hissediyor. Simdi de dinlerim ama belli ölçüde. Baktım hep dert dert, bana anlatma psikologa git diyorum.
Şahsen bana göre dostluk derdini de paylaşabilmek, mutlulugunu da. Ki mutluyken insanlara anlatmak icin can atarım ben, eger ki mutluluguna sizi dahil etmekten imtina ediyorlarsa zaten dost değillerdir.
Gitmesi gereken gider, kaybetmek ya da iyi kötü olarak bakmayin duruma.
Mutlaka psikolojik destek öneriyorum ama size.
 
Sürekli aynı şey oluyor. 1 veya 2 kişi de değil. Tüm arkadaşlarım dertleri, tasaları oldu mu bana gelir. Ama iş gezme, tozma oldu mu (şu an gezip tozduğumuz yok tabiki, genel anlamda söylüyorum) veya keyifli bir durum olduğunda beni bir güzel satarlar. Sıkıcı bir tip miyim anlamıyorum. Ben mesela bir yere gitme için teklifte bulunduğumda hemen bir bahane bulurlar. Ama bana bahane buldukları zaman bir bakarım başkalarıyla görüşüo oluyorlar. İşin enteresan yanı bu kişiler “sen güzel sır tutuyorsun” diyip bütün sırlarını, ama en derin sırlarını bana anlatırlar. Ya da bana yalan söylüyorlar bilmiyorum. Bu durumu çözemiyorum, sizlerden fikir bekliyorum.
Bu insanlara kendi derdini anlatmaya başla, borç iste otamatikman uzaklaşırlar.
Artık az arkadaşın olur ama başka insanların derdiyle sorunuyla uğraşıp, düşünüp olumsuz enerjiyle kalmazsın.

Birine derdini anlatacak kadar kendini yakın hissediyorsan beraber zaman geçirmektende kaçamazsın.
 
Böyle bir arkadaşım vardı benle evde oturur diğer arkadaşlarıyla gezerdi şimdi hiç arkadaşı kalmadı beni arıyor ama işim var falan diyip buluşmuyorum
 
Sizi Güzin abla bellemisler.
Güzin abla nasıl biridir bilmem.
Kendini gösterdi mi gostermedi mi o zamanlar hiç bilmiyorum ama benim aklımda gözlüklü, düzgün taranmış itina ile yapılmis saçları, üzerinde takım elbisesi tüm ciddiyetiyle masasının arkasından aldığı dert mektuplarına cevap yazan orta yaşlı bir kadın beliriyor.
Böyle takım elbiseyle eglendigini felan hayal edemedim şimdi.
Onlar da sizin için öyle düşünüyorlardır belki.:KK64:

Öte yandan dinlemek zorunda değilsiniz aslında.
Hem profesyonel insanlar bile dinledikleri dertlere kayıtsız kalamayabiliyor.
Siz nasıl taşıyorsunuz o kadar yükü?
Ben cokerim yani.
Kendi derdim kendime yeter de artar.
 
Bende eskiden öyleydim araya mesafe koydum. Birde ben dinleyince unutamiyordum. Mesela ayrılıncaeve giderken amaan boşver demiyordum. Kafama takiyordum vah vah ne olacak diye. Ve enerjim düşüyordu hayat enerjimi aliyorlardi.
Sonra baktım benim dertlerimi takan yok. Dinlemiyorlar bile. Bende artık ya mesafe koyuyorum yada koyamazsam dinliyormuş gibi yapıyorum.
 
Back
X