Merhabalar benim son 2 yıldır kimsem kalmadı çok mutsuzum 18 yaşımdayım lise sonum arkadaşlarımdan kimse görüşmüyor benimle nedenini bilmiyorom telefonu elime alıyorum rehberden tek tek herkesi arıyorum kimse acmıyor yada isim var diyip kapatıyor uzun zamandir disari cikmiyorum okul haric oda tatil oldu lutfen yardim edin bunalima girdim ??
Ailem disinda herkes benim icin kimse degildir.
Ailen seni kimsesizmi birakiyo
Basligi okuyunca annle babani kaybettin sandim.
Kurtul bu piskolojiden once is bul bi hayata karis sonra cevrende arkadaslarin olur.
Insanlarida arama kendine saygin olsu acmadiklarini bile bile arayinca kendini daha kotu hissetmen normal
Ailem disinda herkes benim icin kimse degildir.
Ailen seni kimsesizmi birakiyo
Basligi okuyunca annle babani kaybettin sandim.
Kurtul bu piskolojiden once is bul bi hayata karis sonra cevrende arkadaslarin olur.
Insanlarida arama kendine saygin olsu acmadiklarini bile bile arayinca kendini daha kotu hissetmen normal
Sen başkasına takılma, 18 yaşında hayatın içine dahil ol ki, başkaları sana takılsın, ne güzel bak iş görüşmen olumlu olursa işten arkadaşların olur, kurslara gir ordan çevren olsun, boş vaktini de kendini geliştirmek için kullan bazen yalnız vakit geçirmek de gerekir. Arada yalnızlık da iyidir. O yaşlarda hep bir yeterince sosyal değilim endişesi oluyor ama kuru kalabalıktansa az ve öz yeterli.
Kendine acımayı bırakarak başla işe. Bu olumsuz auran insanları itmiş olabilir. Daha çok gençsin dur daha yol çok uzun. Bir can arkadaşın olması yeter rehberi tek tek aramak çözüm degilki.