- 30 Nisan 2016
- 3.983
- 9.401
- 158
Acaba insanlara karşı soğuk, mesafeli mi duruyorsunuz? Veya sohbet konusunu hep karşı taraf mı bulmuş oluyor?
Acaba insanlara karşı soğuk, mesafeli mi duruyorsunuz? Veya sohbet konusunu hep karşı taraf mı bulmuş oluyor?40 yasima geldim ben de pgrenemedim bu keep in touch olayini cunku elime firsat gecmedi.
Zaten anne yanindan yaraliyim. Annem benimle hic sohbet etmez ben evlenene kadar beni gormezden geldi, anne sevgisi olmadan biuyudum
Sizin gibi hassas ve anlayışlı insanları hep üzüyorlar sadece yalnız değilsiniz onu söylemek istedim. Çıkarcı tipler veya çok samimi insanlar yıllarca konuşuyor. Onun dışında çoğu insan yalnız maalesef. İnsanların çıkarı bitince geçmiş günleri hemen unutuyorlar. Tüketim toplumu olmamız ve sosyal medya durumları yüzünden ilişkiler çok yüzeysel kaldı. Eskisi gibi derin ilişkiler piyasada yokAyni sokakta buyudugumuz birine soyle bir mesaj atmistim 2019da cevap bile vermedi. “x merhaba, nasilsin? sayfamda ara sira seni gormeye alismisim cok zamandir gormeyince hersey yolunda umarim demek istedim. sevgiler.”
Sessize almışlardır belki ben de bazı grupları sessize alıyorumHayir oldugum kurdugum gruplarda da kimse bir sey yazmoyor.
Gecen ay 4 kisilik bir grup kurup bir etkinlik katilimi sordum. Cevap vermeyen oldu.
Bana çok resmi geldiAyni sokakta buyudugumuz birine soyle bir mesaj atmistim 2019da cevap bile vermedi. “x merhaba, nasilsin? sayfamda ara sira seni gormeye alismisim cok zamandir gormeyince hersey yolunda umarim demek istedim. sevgiler.”
ne kadar da ben bir konu.Merhaba,
Yine takintim basladi. Dogrusu ne fayda gorebilirim bilmiyorum, dertlesmek icin yaziyorum.
Sorun; kimsenin beni aramamasi. Hic hal hatir soranim, arkadaslik edenim yok. Arkadas var. Ama hep ben ariyorum. Bu herkes icin gecerli. En samimiyetine guvendigim insan bile beni aramaz.
Insanlarin nasil diyalog icinde kaldiklarini anlayamiyorum. Cunku kimse benimle kalmiyor. Ama bakiyorum kendi aralarinda haberlesiyorlar. Beni hic aramayan arkadasim cok alakasiz baska bir arkadas hakkinda bilgi sahibi oluyor, haberlesmis oluyorlar.
Tamam bunu psikologla calisiyoruz. Benim aranma istegime bagliyoruz. Ama gercegi konusmuyoruz. Ben aranmayi bekliyor olabilirim ama kimsenin beni aramamasi hem de bir kisinin bile aramamasi nasil mumkun oluyor.
Gebito bana cok yardim etti, sayesinde cocuklari buyuturken bir suru pratik sey ogrendim diyen insan 2 yilda beni hal hatir sormaya 2 defa aramamistir.
hep goruselim diyen biri var. Hep ben ariyorum. Gecen gorustuk, yine ben program yaptim. Baska bir suru insanla iletişim halinde. Benimle ise yalnizca ben iletisime gectikce yaziyor. 2 hafta once eve davet ettim, planimiz var haftaya goruselim mi dedi, olur dedim, sonra karsilastik ve hic program yapmaktan bahsetmedi.
Dun biriyle görüştüm. O kadar çok hissettim ki ben onu davet ettim diye onun beni karsilik olarak davet ettigini ve bu olayin burada kapandigini bir daha gorusmeyecegimizi. Ben onu davet ederken de o beni davet etsin beklentisiyle davet etmemistim.
Kendimi gördüm sanki.. kocam mesela telefonu sürekli çalar alakasız kişiler arar durur ve hatta telefonunu açmadan önce "off bu niye ariyo ya" falan diye söylenir ama telefonu vay kanki diye açar o ayrı....
Kimseye bu ikiyuzlulukle davranmadigim için mi hiç arayıp soranim olmazki diye geçer içimden sürekli..
Çok kibar ve düşüncelisiniz. Her şeyde olduğu gibi insan ilişkilerini de tükettik.. Yeni jenerasyon gibi 30 yaş üstü de bireyselleşmeye başladı. Çok tuhaf gerçekten.Ayni sokakta buyudugumuz birine soyle bir mesaj atmistim 2019da cevap bile vermedi. “x merhaba, nasilsin? sayfamda ara sira seni gormeye alismisim cok zamandir gormeyince hersey yolunda umarim demek istedim. sevgiler.”
Birbirlerini ariyorlarBen kendi adima arama ozurluyum, o kadar dolu ki kafam bir huzura ve sakinlige erip iste su arkadasimi da arayamadim bir arayayim diyemiyorum ama insanlar bu yonumu bildigi icin kimse gonul koymuyor.
Etrafiniz hep benim gibi insanlarla dolu olabilir mi?
Evet en basta biraz soguk duruyor olabilirim ama eger adim gorursem cok candan davranirim. Samimiyeti severim. Abuk subuk muhabbete gelemem tabi o ayri.Acaba insanlara karşı soğuk, mesafeli mi duruyorsunuz? Veya sohbet konusunu hep karşı taraf mı bulmuş oluyor?
Benim dr boyle en can arkadasim gitti. O beni aramiyordu. Dedim gebito bekle bakalim ne zaman ozleyecek seninle sohbeti; 4 ay sonra mesaj atti!Beni de arkadaşlarım çok arayıp sormuyor. Yurtdışına taşındım. Eski bir arkadaşımın halini hatrını sordum, bitti. O bana tekrar yazmadığı için ben de ona yazmam.
Gercekten bu konu uzerine 2 yildir kafa yoruyorum ve sorunu bulamıyorum. Hayir sikici bir muhabbetim oldugunu hic dusunmuyorum. Kisa keserim karsi tarafa zaten acinca musait misin diye sorarim. Mesela bazen sadece reel paylasirim. Ama karsilik alamam.
Benim cok cok sevdigim, cok temiz kalpli bir eski komsum var. Samimiyetine cok inanirim. O bile aramaz mesela beni.
Evet samimi degiliz. Ben ortaokuldayken o lisedeydi sonra herkes üniversiteye gitti. Yani oturup sohbet etmisligimiz hic olmadi. Birbirimizi biliriz. Ayni mahallenin kizlariyiz, ayni standartta buyuduk. Ne ben onunla arkadaşlık kurmaya calistim senelerce ne o benimle. Attigim mesaji gercekten samimiyetle yazmistim. Bu mesaji attigim zaman da yurtdisinda yasiyordum yani samimiyet kurabilecek evreyi coktan gecmistik. 2019 yilinda bu kimse beni aramiyor takintim da yoktu. O zamanlar gayet mutlu mesut ben ariyordum herkesi pesine dusmeden.Bana çok resmi geldi
Şöyle yani
Samimi değilsiniz ama yazmışsınız gibi
Yazmış olmak için yazılmış gibi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?