Ay sanki ben yazmisim :)ne kadar da ben bir konu.
eski arkadaslarimla yılda iki kere filan toplu görüşüyoruz ama o zaman görüyorum da buluşana kadar herkes bir şekilde birbiriyle konuşmuş bir bahane ile görüşmüş oluyor. ama ben sizin gibi atılgan ve ilk adımcı değilim, haydi görüşelim demezlerse kimseyi arayıp sormuyorum artık
eski arkadaşlarla belki arayı ben mi soğuttum acaba diye düşündüm ama yeni ortamlar da farklı değil. yeni bir binaya taşındık, ilk taşınanlardanız, toplu görüşmeler oluyor. bir yerlerde rast gelince herkes hiç imasını da yapmadığım halde “ya bihter seninle vakit geçirmeyi seviyorum bir gün kahveye gel” diyor ama o kahve daveti hiç gelmiyor. ben de “bugün geleyim mi” diye sormuyorum. ama görüyorum ki bana sık sık kahveye gel diyen kişiler kendi aralarında kahveye gidiyor.
ben genel olarak ortamlarda konuşan, rahat görünen biriyim ama sosyalleşme konusunda cesur değilim, anksiyetik davranıyorum. çoğunlukla da fazla mütevazı davrandığımı düşünüyorum. ama bir kaç kişi bana dışarıdan soğuk ve kibirli gözüktüğümü söyledi. ben de artık ona yoruyorum.
benim annem de tıpkı sizinki gibi. ve malesef annem bulunduğu ortamların kimi zaman komik ve çoğunlukla tat kaçıran üyesi. her gün geleni gideni arayanı soranı olur ama kimse iyi gününde hatırlamaz. belki bilinç dışı kendime annem gibi olmamak için bir yol çizdim. önceden aranmamak, kimsenin en yakın arkadaşı olmamak üzüyordu ama şimdi bunu daha güvenli ve konforlu buluyorum
Sana bisi soyleyeyim mi dusenler de var. Bulundugum sehirde 5-6 turk aile var su anda. Gecen yil 3 kizimolan bir aile tasindi. Kizlari neredeyse kizlarimla yasit. Bir sokak otemizdeler yuruyerek 5 dakika. Bu kadin otobandan 50dakika gidilen insanlarla bir diyalog kurdu benimle kurmadi. Ben plan yaptim bu eylulde tanistik, kizlar cok iyi anlasti, biz de nezaket dahilinde sohbet ettik iste sonra bu bahsettiğim whatsapp geubunu kurdum bu kadin cevap yazmadi. Whatsapp grubu da kizlarimiza ozel resim dersi aldirmak uzerineydi, hani soyle bir egitmen buldum ilgilenir misiniz diye sordum. Bizim vakyimiz yok trsekkurler yazmak bile bir nezakettir. Simdi ben salak bunlari bu haftasonu eve davet edeyim diye dusunuyorum cunku kimsem yok :)İsleri dusmuyordur. Zaten yakin olan insanlar genelde ayni is yerinde, ayni sinifta olan insanlar mesela. Yer degisince, ortak konu bitince o arkadasliklar da bitiyor. Bazi insanlarin liseden kalma dostlari oluyor ama genelde erkeklerinki o kadar uzun sürüyor
Bunun bir kismi normal olan zaten. Zamanla insanlar eksiliyor ve iyi olduklarinla kaliyorsun. Ben 1 geldigimiz yerde kimseyi bulamadim. 2 eskiler de bittiBen de bunu genelde yaşıyorum. İnsanlarla ortak bir paylaşım alanımız varken çok fazla aranıyorum. Öğrenciyken okul arkadaşları, çalışırken o işyerinde arkadaşlarla sürekli plan yapılır ve hatta arkadaşlarım benden fazla beni ararlar. Mezun oluruz/iş değiştiririm ve bu durum bir sene kadar sürer herkesin çevresi ortamı değişir ve sadece sosyal medyada fotoğraf beğenecek kadar ilişkimiz kalır. Çok nadir birkaç arkadaşımla durum böyle değil hala en az haftada bir grubumuzdan yazışırız vs. Şimdi zaten yurtdışında olduğum için bu son kalan arkadaşlarımla bile kopma olacak diye düşünmüyor değilim. Bence gözden ırak olan gönülden de ırak oluyor bu durumu kabullenip yeni çevremizden arkadaşlar edinmeye devam etmemiz gerekiyor.
Buna katiliyorum ama asamiyorum. Cunku beklentimin zaten cok dusuk oldugunu dusunuyorum.Merhaba, ben hep şöyle bi düşüncedeyim bi şeyi istediğinde ve buna odaklandığında sanki o şey olmuyor. Yani derler ya akışına bırakmak ve olduğu gibi kabullenmek, bunu denediniz mi hiç. Hani yoksa da yook aman ya kafasına girseniz belki tonla insan olacak. Ki belki de o zaman umrunuzda olmayacak :)
Konudan bağımsız mümkünse TÜRKÇE kelimeler kullanıp, dilimizi yozlastirmayalim.Merhaba,
Yine takintim basladi. Dogrusu ne fayda gorebilirim bilmiyorum, dertlesmek icin yaziyorum.
Sorun; kimsenin beni aramamasi. Hic hal hatir soranim, arkadaslik edenim yok. Arkadas var. Ama hep ben ariyorum. Bu herkes icin gecerli. En samimiyetine guvendigim insan bile beni aramaz.
Insanlarin nasil diyalog icinde kaldiklarini anlayamiyorum. Cunku kimse benimle kalmiyor. Ama bakiyorum kendi aralarinda haberlesiyorlar. Beni hic aramayan arkadasim cok alakasiz baska bir arkadas hakkinda bilgi sahibi oluyor, haberlesmis oluyorlar.
Tamam bunu psikologla calisiyoruz. Benim aranma istegime bagliyoruz. Ama gercegi konusmuyoruz. Ben aranmayi bekliyor olabilirim ama kimsenin beni aramamasi hem de bir kisinin bile aramamasi nasil mumkun oluyor.
Gebito bana cok yardim etti, sayesinde cocuklari buyuturken bir suru pratik sey ogrendim diyen insan 2 yilda beni hal hatir sormaya 2 defa aramamistir.
hep goruselim diyen biri var. Hep ben ariyorum. Gecen gorustuk, yine ben program yaptim. Baska bir suru insanla iletişim halinde. Benimle ise yalnizca ben iletisime gectikce yaziyor. 2 hafta once eve davet ettim, planimiz var haftaya goruselim mi dedi, olur dedim, sonra karsilastik ve hic program yapmaktan bahsetmedi.
Dun biriyle görüştüm. O kadar çok hissettim ki ben onu davet ettim diye onun beni karsilik olarak davet ettigini ve bu olayin burada kapandigini bir daha gorusmeyecegimizi. Ben onu davet ederken de o beni davet etsin beklentisiyle davet etmemistim.
kesinlikle katiliyorum cok dusundum bulamadim baska turlu nasil ifade edecegimiKonudan bağımsız mümkünse TÜRKÇE kelimeler kullanıp, dilimizi yozlastirmayalim.
şu an için benim de burda arkadaşım sıfatında biri yok, arada konuştuğum ve eşli görüştüğümüz kadınlar var. Arada bir kahveye çıkacak arkadaş arıyor insan maalesefBunun bir kismi normal olan zaten. Zamanla insanlar eksiliyor ve iyi olduklarinla kaliyorsun. Ben 1 geldigimiz yerde kimseyi bulamadim. 2 eskiler de bitti
O zaman sorun çevrenizdeki insanlar. Bu konuda yapabileceğiniz bir şey yok.Evet en basta biraz soguk duruyor olabilirim ama eger adim gorursem cok candan davranirim. Samimiyeti severim. Abuk subuk muhabbete gelemem tabi o ayri.
Bir kac ay once farkettim ki sohbete hep ben yok veriyorim. Bu mu sikiyor acaba insanlari dedim biraktim. Bu sfer de anlamsiz sessizlikler oluyor. Ben konu acabilecekken karsidan bekliyorum. Sacma hissediyorum.
Evlimisiniz sizHayir oldugum kurdugum gruplarda da kimse bir sey yazmoyor.
Gecen ay 4 kisilik bir grup kurup bir etkinlik katilimi sordum. Cevap vermeyen oldu.
ortama gore hepsi. Ama ilk anda mutla yuksek enerji, guler yuz ile baslarim sohbete. Telefonla bile konusirken modumu yukari alir oyle konusurum. Karsi tarafta pf pof modunda alo ile karsilasiyorum bazen!Konuya gelecek olursak enerjin nasıldır. Ortamlarda nasıl davranirsin. Neşeli , düğün ,sessiz ,esprili vs. Belki girdiğin ortamlar sana göre değildir. Çiçek bile kendi toprağında açıyor. Kendi karakterine yakın insanlarla arkadaşlık kurmaya çalışsan.
Evli mutlu cocuklu :) cok sukur asla mutsuzum diyemem ama bu mevzu nedeniyle nesesizim. Cunku ben sohbet edelim, gulelim, eglenelim, paylasalim, öğrenelim falan istiyorum.Evlimisiniz siz
Bu nasıl bi Naiflik, ne güzel bir düşünce.. Haketmeyenler utansın, gel bi sarılalımSana bisi soyleyeyim mi dusenler de var. Bulundugum sehirde 5-6 turk aile var su anda. Gecen yil 3 kizimolan bir aile tasindi. Kizlari neredeyse kizlarimla yasit. Bir sokak otemizdeler yuruyerek 5 dakika. Bu kadin otobandan 50dakika gidilen insanlarla bir diyalog kurdu benimle kurmadi. Ben plan yaptim bu eylulde tanistik, kizlar cok iyi anlasti, biz de nezaket dahilinde sohbet ettik iste sonra bu bahsettiğim whatsapp geubunu kurdum bu kadin cevap yazmadi. Whatsapp grubu da kizlarimiza ozel resim dersi aldirmak uzerineydi, hani soyle bir egitmen buldum ilgilenir misiniz diye sordum. Bizim vakyimiz yok trsekkurler yazmak bile bir nezakettir. Simdi ben salak bunlari bu haftasonu eve davet edeyim diye dusunuyorum cunku kimsem yok :)
Aslında aciklamani yaparken yazmışsın. Anlayışın için çok teşekkür ederim.kesinlikle katiliyorum cok dusundum bulamadim baska turlu nasil ifade edecegimi
Farkı aramaya çalışma. Kendini çok iyi tanıyorsun, kendi topragini bul eminim baharlar gelecektir.ortama gore hepsi. Ama ilk anda mutla yuksek enerji, guler yuz ile baslarim sohbete. Telefonla bile konusirken modumu yukari alir oyle konusurum. Karsi tarafta pf pof modunda alo ile karsilasiyorum bazen!
Evet kendi topragim buradaki insanlar degil. O net. Ama benim onlardan ne farkim var bulamiyorum. Neden kendi aralarinda olabiliyorlar da benimle olmuyor.
o zaman sizinle ilgili bir sorun var demektir. Mesela ben kimseyi aramamBirbirlerini ariyorlar
Bende evli ve çocukluyum, eski arkadaşlarımı aramaya konuşmaya vaktim olmuyor, bide ararsam,msj atarsam uzatıp dururlar diye korkuyorum. Bu arada yeni arkadaslarla tanisiyosun işten ,okuldan vs hepsini idare edemiyorumEvli mutlu cocuklu :) cok sukur asla mutsuzum diyemem ama bu mevzu nedeniyle nesesizim. Cunku ben sohbet edelim, gulelim, eglenelim, paylasalim, öğrenelim falan istiyorum.
Çakralarınızdan biri mi kapalı acabaSordum. Sorunca onlari da kaybettim. Cunku gozlerinde degersizlestim. Bu guvendigim komşuma soruyorum samimiyetiyle bir sey yok sende sacmalama diyor.
Mesela o komsu ile yasadigimiz sitede herkes beni cok severdi ama yine kimse beni aramazdi.
Neredeyse tum cevrem ev hanimi. Cocuklari okula gidiyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?