- 6 Ağustos 2014
- 17.656
- 31.609
- 598
Arkadaşlar, 3 ayı geçti evlendim. Çok zorlu süreçlerden geçtik. Sevgililik dönemimizdi hariç 3,5 sene nişanlı kaldık. Kavuştuk nihayet birbirimize ve evimize. Çok şükür gayet mutluyuz.
Kayınailem ile ilgili ister istemez kafama takılan şeyler var ama çok sallamamak gerekiyor diye düşünüyorum.
Diğer taraftan kendi ailem ile ilgili de bu yaşıma kadar beni üzen çok şey oldu. Ama konu bunlar değil.
Canım istemiyor iki aile ile de görüşmek. Külfet geliyor üzerime.
Ne bizimkilere ne esiminkilere. İşin enteresan kısmı o da hiç istemiyor.
Bir tavır olsun diye vs değil.
Canımız gitmek o kadar saatimizi orada geçirmek istemiyoruz. Bize gelin diyoruz iki tarafta gelmiyor öyle çok.
İster istemez gidiyoruz ama sırf sorun çıkmasın diye.Kayınvalidemler çok yakın zaten haftada bir yada bir iş için yada şu yemek var seversin diye ısrarla çağırdılarsa iki kez uğruyoruz öyle uzun zamanlı oturmalara değil.
(kayınbabam en az iki güne bir bize 10-15 güne de diğer tarafa gideceksiniz dedi evlendiğimizin hemen ertesi günü bunun için bile canım onun söylediği süreçte gitmek istemiyorum. Üst üste iki gün gidip sonra hiç gitmediğim de oluyor. Eşim de sırf bu yüzden bir an önce şehir dışına çıkmak istiyor )
bizimkilerin de evi nispeten daha uzak haftada bir birlikte ikinciye de ben tek gidiyorum nadiren.
arabamız da yok onlar bırakıyorlar genel de iki kez gidip geleceğinize direk bize gelin diyoruz.
İnsan niye istemez ailelerine gitmek bilmiyorum.
Konfor alanımızda mı çıkmak istemiyorum yoksa bir bunalımın başlangıcı mı bilmiyorum ama takıyorum kafama ister istemez.
Kayınailem ile ilgili ister istemez kafama takılan şeyler var ama çok sallamamak gerekiyor diye düşünüyorum.
Diğer taraftan kendi ailem ile ilgili de bu yaşıma kadar beni üzen çok şey oldu. Ama konu bunlar değil.
Canım istemiyor iki aile ile de görüşmek. Külfet geliyor üzerime.
Ne bizimkilere ne esiminkilere. İşin enteresan kısmı o da hiç istemiyor.
Bir tavır olsun diye vs değil.
Canımız gitmek o kadar saatimizi orada geçirmek istemiyoruz. Bize gelin diyoruz iki tarafta gelmiyor öyle çok.
İster istemez gidiyoruz ama sırf sorun çıkmasın diye.Kayınvalidemler çok yakın zaten haftada bir yada bir iş için yada şu yemek var seversin diye ısrarla çağırdılarsa iki kez uğruyoruz öyle uzun zamanlı oturmalara değil.
(kayınbabam en az iki güne bir bize 10-15 güne de diğer tarafa gideceksiniz dedi evlendiğimizin hemen ertesi günü bunun için bile canım onun söylediği süreçte gitmek istemiyorum. Üst üste iki gün gidip sonra hiç gitmediğim de oluyor. Eşim de sırf bu yüzden bir an önce şehir dışına çıkmak istiyor )
bizimkilerin de evi nispeten daha uzak haftada bir birlikte ikinciye de ben tek gidiyorum nadiren.
arabamız da yok onlar bırakıyorlar genel de iki kez gidip geleceğinize direk bize gelin diyoruz.
İnsan niye istemez ailelerine gitmek bilmiyorum.
Konfor alanımızda mı çıkmak istemiyorum yoksa bir bunalımın başlangıcı mı bilmiyorum ama takıyorum kafama ister istemez.