- 5 Haziran 2016
- 2
- 0
- 1
- 28
- Konu Sahibi kirikkalplerduragii
- #1
Canım ablalarım,kardeşlerim eski üyelik ismimi unuttum ve bir yerlere yazma ihtiyacı duyduğum için hemen yeni hesap aldım.
Kırılmış, güvensiz hissediyorum. Şöyle başlayayım, bu sene üniversiteye başladım ve çok hoşlandığım bir beyle tanıştım. Sürekli aynı ortamda takılıyorduk bir yerlerden ekleştik ve muhabbet etmeye başladık. İkimizde birbirimizden hoşlanıyorduk tam anlamıyla flört ediyorduk. Sonra ne olduysa çarklar ters dönmeye başladı. Hoşlandığım çocuk bir anda soğuklaştı, ve artık konuşmak istemediğini söylemek için sınavlarımın bitmesini beklediğini söyledi. Ben dayanamadım tabi konuştuk falan ve beni diğer normal erkek arkadaşlarımdan şiddetli derecede kıskandığını bunun ona ters olduğunu benim çok çok iyi bir insan olduğumu ve hep iyilikleri hak ettiğimi söyleyerek gitti.
O gitti, ben ondan gidemedim. Aylarca belki gelir umuduyla bekledim. Bir süre hiç aynı ortama girmedik, sonra yavaş yavaş arkadaş gibi selamlaşır olduk. Ben onun adını bile söyleyemezken o bana seslenebiliyordu. Sonra doğum günüm için arkadaşlarım sürprize onu da katmak istemişler ve o benim için 5 saniyesini bile ayıramayacağını söylemiş. Bitti dedim bunları öğrenince.
Doğum günü benimkinden 1 ay sonraydı, kutladım. Hata yaptım biliyorum ama umut işte. Sonra kafama dank etti, dedim bitirdim artık.
Başka umutlar bağladım. Yine de başkasını alamadım hayatıma. Sonra bi gün eski sevgilisiyle barıştığını, çok sevdiğini ve doğum gününü onunla geçirdiğini bana ortak bir arkadaşımızla yolladı. İnanmadım. Dün yol kenarı bir cafede otururken önümden geçti, gördü tabii ki. Yakına gelene kadar bakan çocuk telefona kafasını gömerek geçti cafenin önünden. Bir şey hissettim mi bilmiyorum. Sonra bugün kapattığı bir sosyal medya hesabını tekrar açtığını gördüm, şans eseri. Sevgilisiyle fotoğraflarını profil yapmış, tarih falan yazıyor biyografisinde.
Bu kadar uzattım çok özür diliyorum ama artık birilerini sevmek istemiyorum. Çok üzülüyorum çok kırılıyorum, birilerini sevmek beni mutlu etmiyor. 2 ay konuştuğum çocuğu 7 aydır unutamıyorum. Ona hiç sarılamadım, sevdiğimi söyleyemedim. Hala aynı üzüntü,hala şarkılarda onu bulmak çok kötü. Buraya koştum içimi dökmek için, bu kadar okuduğunuz için çok çok teşekkür ederim. Rahatsız ettiysem affola.
Kırılmış, güvensiz hissediyorum. Şöyle başlayayım, bu sene üniversiteye başladım ve çok hoşlandığım bir beyle tanıştım. Sürekli aynı ortamda takılıyorduk bir yerlerden ekleştik ve muhabbet etmeye başladık. İkimizde birbirimizden hoşlanıyorduk tam anlamıyla flört ediyorduk. Sonra ne olduysa çarklar ters dönmeye başladı. Hoşlandığım çocuk bir anda soğuklaştı, ve artık konuşmak istemediğini söylemek için sınavlarımın bitmesini beklediğini söyledi. Ben dayanamadım tabi konuştuk falan ve beni diğer normal erkek arkadaşlarımdan şiddetli derecede kıskandığını bunun ona ters olduğunu benim çok çok iyi bir insan olduğumu ve hep iyilikleri hak ettiğimi söyleyerek gitti.
O gitti, ben ondan gidemedim. Aylarca belki gelir umuduyla bekledim. Bir süre hiç aynı ortama girmedik, sonra yavaş yavaş arkadaş gibi selamlaşır olduk. Ben onun adını bile söyleyemezken o bana seslenebiliyordu. Sonra doğum günüm için arkadaşlarım sürprize onu da katmak istemişler ve o benim için 5 saniyesini bile ayıramayacağını söylemiş. Bitti dedim bunları öğrenince.
Doğum günü benimkinden 1 ay sonraydı, kutladım. Hata yaptım biliyorum ama umut işte. Sonra kafama dank etti, dedim bitirdim artık.
Başka umutlar bağladım. Yine de başkasını alamadım hayatıma. Sonra bi gün eski sevgilisiyle barıştığını, çok sevdiğini ve doğum gününü onunla geçirdiğini bana ortak bir arkadaşımızla yolladı. İnanmadım. Dün yol kenarı bir cafede otururken önümden geçti, gördü tabii ki. Yakına gelene kadar bakan çocuk telefona kafasını gömerek geçti cafenin önünden. Bir şey hissettim mi bilmiyorum. Sonra bugün kapattığı bir sosyal medya hesabını tekrar açtığını gördüm, şans eseri. Sevgilisiyle fotoğraflarını profil yapmış, tarih falan yazıyor biyografisinde.
Bu kadar uzattım çok özür diliyorum ama artık birilerini sevmek istemiyorum. Çok üzülüyorum çok kırılıyorum, birilerini sevmek beni mutlu etmiyor. 2 ay konuştuğum çocuğu 7 aydır unutamıyorum. Ona hiç sarılamadım, sevdiğimi söyleyemedim. Hala aynı üzüntü,hala şarkılarda onu bulmak çok kötü. Buraya koştum içimi dökmek için, bu kadar okuduğunuz için çok çok teşekkür ederim. Rahatsız ettiysem affola.