Arkadaşlar eşim pazar günü beraber vakit geçireceğz diye bana bir hafta öncesinden söz verdi . Bu arada kendisi her pazar çıkıp arkadaşlarıyla vakit geçiren birisi her akşam dışarı çıkar ve bi gün tartıştımızda bu pazar söz biyerlere gidip vakit geçireceğiz demişti.
Cumartesi akşam kayınvalidem arayıp kahvaltıya çağırdı tamam dedik sonra bana kahvaltıdan sonra çıkarız gezeriz dedi . Ve ben kahvaltıdan sonra bulaşıkları yıkarken bir anda çarşıya gidiyorum dedi bende ne nasıl demeden gelecem geri bi arkadaşa birşey verip gelcem dedi ve akşama kadar gelmedi bunu sürekli yapıyor . Ve geldiğinde birşey olmamış gibi davrandı eve geçtik beraber hiç konuşmadım çünkü artık onunla konuşmanın fayda etmediğini biliyorum aradan iki üç saat zaman geçti o koltukta telefonla oynuyordu karşısına oturup bi açıklaman yokmu dedim oda biliyorum mahcubum dedi ne yapıyordu diye sordum maçtaydım dedi . Bende bu sefer sana hiç bşy demiyorum artık dicek söz bulamıyorum dedim ve başka odaya geçtim pazartesi yine biraz grc geldi , işten geldiğinde yine bi özür dilemedi ama hala kırgındım yemek hazırladm hiç konuşmadan yedik ve kaldırdım.
Salı günü akşam yemekten sonra koltukta telefonla uğraşıyordu karşısına geldim gel sarılayım dedi. Bende sana hala kırgınım bunu ilk yapmıyorsun dedim bu sefer o kırgınsan git yanımdan o zaman dedi .
Eskiden olsa tartışır kavga ederdim artık hiç birşey demek gelmiyor içimden çünkü karşımda anlayacak insan yok. Bu akşam yine iş çıkışı gelmedi arkadaşlarıyla çarşıdaydı ben hastaydımve yatıyordum geldiğinde ilaç ve su getirip ateşime flan baktı hastaneye gidelim dedi yanıma uzandı sarıldı ve gitti. Ben yine hiç konuşmadım ..
O kadar kırgınım ki ben mi uzatıyorum diyorum ama gönül almak için bi hediye bi özür bile demedi çünkü gerçekten hep aynı şekilde kırılıyorum .
Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum ben böyle değildim gerekirse tartışırdım ama artik hiç bişey söylemek gelmiyor içimden terapiye gitmeye karar verdim yeni evliyim ve şu sıralar yaşadımı bile hissedemiyorum büyük bir hayal kırıklığı var üzerimde hep böyle olmamalıydı diyorum ..
Cumartesi akşam kayınvalidem arayıp kahvaltıya çağırdı tamam dedik sonra bana kahvaltıdan sonra çıkarız gezeriz dedi . Ve ben kahvaltıdan sonra bulaşıkları yıkarken bir anda çarşıya gidiyorum dedi bende ne nasıl demeden gelecem geri bi arkadaşa birşey verip gelcem dedi ve akşama kadar gelmedi bunu sürekli yapıyor . Ve geldiğinde birşey olmamış gibi davrandı eve geçtik beraber hiç konuşmadım çünkü artık onunla konuşmanın fayda etmediğini biliyorum aradan iki üç saat zaman geçti o koltukta telefonla oynuyordu karşısına oturup bi açıklaman yokmu dedim oda biliyorum mahcubum dedi ne yapıyordu diye sordum maçtaydım dedi . Bende bu sefer sana hiç bşy demiyorum artık dicek söz bulamıyorum dedim ve başka odaya geçtim pazartesi yine biraz grc geldi , işten geldiğinde yine bi özür dilemedi ama hala kırgındım yemek hazırladm hiç konuşmadan yedik ve kaldırdım.
Salı günü akşam yemekten sonra koltukta telefonla uğraşıyordu karşısına geldim gel sarılayım dedi. Bende sana hala kırgınım bunu ilk yapmıyorsun dedim bu sefer o kırgınsan git yanımdan o zaman dedi .
Eskiden olsa tartışır kavga ederdim artık hiç birşey demek gelmiyor içimden çünkü karşımda anlayacak insan yok. Bu akşam yine iş çıkışı gelmedi arkadaşlarıyla çarşıdaydı ben hastaydımve yatıyordum geldiğinde ilaç ve su getirip ateşime flan baktı hastaneye gidelim dedi yanıma uzandı sarıldı ve gitti. Ben yine hiç konuşmadım ..
O kadar kırgınım ki ben mi uzatıyorum diyorum ama gönül almak için bi hediye bi özür bile demedi çünkü gerçekten hep aynı şekilde kırılıyorum .
Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum ben böyle değildim gerekirse tartışırdım ama artik hiç bişey söylemek gelmiyor içimden terapiye gitmeye karar verdim yeni evliyim ve şu sıralar yaşadımı bile hissedemiyorum büyük bir hayal kırıklığı var üzerimde hep böyle olmamalıydı diyorum ..