- 6 Ağustos 2010
- 40.218
- 71.937
- 1.123
banucum babasını kaybetmiş biri olarak yazıyorum
seyyahın yazdıklarının hepsine can-ı gönülden katılıyorum
14 sene önce vefat etti babacığım annem 47 yaşında idi
ben anneme bile teklif ettim anneciğim evlenmek istersen anlayışla karşılarım sebebi herkes evine çekildiğinde
akşam bir başına koskoca evde tek başlarına kalıveriyorlar
gündüzler bir şekilde geçiyor zaten annem söyler bunu ama ya geceler insan yanında bir nefes arıyor bir arkadaş
ölse kalsa sabaha kadar kim nereden bilecek kim bilir ne zaman haberi olur insanın
annem evlenmeyi hiç düşünmedi ama yalnızlık çektiğini hep dile getirdi ve hala da getirir durur
ama evimize de gelip kalmak istemez ,kendi düzenlerini bozmadan yaşamak istiyorlar
ben anneme çok dedim eğer sen ölmüş olsaydın babamı kendi ellerimle evlendirirdim
çünkü hangi bir vakit ihtiyaçlarına yetişecebileceğiz
işin çocukların sabahtan akşama kadar dışardasın
bir evladının evine gidip de kalacak yapıda olan bir insan değil , evinde olsa aklın onda kalır
anneler gene babalar gibi olmuyor gündüz gelir gider gece çok nadir de olsa kalır ama
aman ben bakıma muhtaç olursam beni evimde baktırın kimsenin düzeni benim yüzümden bozulmasın
ben evimden başka yerde rahat edemem der durur
evlere ölüm girmeyince anlaşılmıyor
seyyahın yazdıklarının hepsine can-ı gönülden katılıyorum
14 sene önce vefat etti babacığım annem 47 yaşında idi
ben anneme bile teklif ettim anneciğim evlenmek istersen anlayışla karşılarım sebebi herkes evine çekildiğinde
akşam bir başına koskoca evde tek başlarına kalıveriyorlar
gündüzler bir şekilde geçiyor zaten annem söyler bunu ama ya geceler insan yanında bir nefes arıyor bir arkadaş
ölse kalsa sabaha kadar kim nereden bilecek kim bilir ne zaman haberi olur insanın
annem evlenmeyi hiç düşünmedi ama yalnızlık çektiğini hep dile getirdi ve hala da getirir durur
ama evimize de gelip kalmak istemez ,kendi düzenlerini bozmadan yaşamak istiyorlar
ben anneme çok dedim eğer sen ölmüş olsaydın babamı kendi ellerimle evlendirirdim
çünkü hangi bir vakit ihtiyaçlarına yetişecebileceğiz
işin çocukların sabahtan akşama kadar dışardasın
bir evladının evine gidip de kalacak yapıda olan bir insan değil , evinde olsa aklın onda kalır
anneler gene babalar gibi olmuyor gündüz gelir gider gece çok nadir de olsa kalır ama
aman ben bakıma muhtaç olursam beni evimde baktırın kimsenin düzeni benim yüzümden bozulmasın
ben evimden başka yerde rahat edemem der durur
evlere ölüm girmeyince anlaşılmıyor
geçen eşim face'de görmüş yeni eklediklerimi. sordu kim onlar diye. ben de dedim arkadaşlarım. gıcık, gülüyo bana
yav bunların hepsi senin çocukların yaşında, nasıl arkadaşın oluyo diye
sen anlamazsın karışma dedim
