Aranızda en şanssız olanınız benşm galiba
NE kendi ailemden ne de eşimin ailesinden birşey gördüm.
Ama ben şuanda halimden memnunum.
biz ailelerimize hadi size şu kadar para verelim desek eminim kabul ederler. Birara kayınvalidem evi yeniletelim dedi. Gerçekten de yenilenmeye ihtiyacı var evin. BU yüzden ben büyük bir hevesle tamam dedim. Ama bir baktım ki bu yenileme işini maddi anlamda bir tek biz yapacağız diğerleri 3-5 kuruş verecek o yüzden olmaz dedim. Sonra da konusu açılmadı. Baktık ki bu iş böyle olmayacak her iki taraf da para bekliyor, açık açık önce evimizi almalıyız dedik ondan sonra elimizden geldiğince destek oluruz. Şimdilik hiç ses yok.Ama içime de batmıyor değil hani. Az kaaldı inşallah hepsine güzel şeyler yapacağız...
Bir de karanfilceye katılıyorum. Aileler maddi anlamda sıkıntı çekmiyorsa ve evlatları da
akılsızca para harcaması yapmıyorsa kesinlikle destek olmalı ihtiyaç anında. Misal ben evimi oğlum için istiyorum. Bize birşey olursa açıkta kalmasın diye, yoksa kirada da gayet güzel yaşarım. Ya da ev aldıktan sonra da birikim yapacağım kim için elbette oğlum için, zor günler için. Ve benim oğlum bir gün bana gelip de anne benim şunu almak için biraz paraya ihtiyacım var derse ve elimde de para varsa kesinlikle veririm. İnsan evladına kıyabilir mi hiç? Neden elimde para varken onun sıkıntı çekmesini izleyeyim. Ben 30 yaşındayım ve bu zamana kadar hep kendi ayaklarımın üzerinde durmaya çalıştım. Ve inanın bu o kadar da kolay birşey değil. Arkamda bana her anlamda destek olan bir ailem olsaydı bu kadar yorulmazdım. Bu yüzden de oğlumun yorulmasını istemiyorum. Evet o da kendi parasını kazanmak için çalışacak, zorluklarla karşılaştığında elbette çözüm yollarını arayacak ama "her zaman benim arkamda ailem var" da diyecek.
Yazılanları okyunca pek bir efkarlandım
Kilo, boy, ayakkabı numarası yazılmış bir de, eksik kalmayayım
Boy:1.58 (evet kısayım) Kilo:53 Ayakkabı numarası:36 Ben de birçok minyon gibi iri yarı olmayı isterdim