bade gecen gun bime gittiğini yazınca ben de anlatayım istedim o zaman yazmaya vaktim olmadı
bebeğim 1,5 aylık falandı, buraya yeni taşınmışız, kimse kapımı çalmıyor, iyice bunaldım, yeni taşınmışız ama eşim hemen kendine halı saha maçları ayarladı, haftada 2 gece gidiyor, işe de gidiyor gece çağırıldıkça, iyice bunaldım. bebeği oyalamıyor, oyun oynayacak oyalanacak ayda değil. hep meme şçin ağlıyor, benden başka kimse ilgilenemez yani
neyse yalvardım bime gideyim, sen söyle ben alayım diyor, çıkma evden, çocuk aglar falan diye. zorla gittim bime. yakın da bize. o gunleri düşündükçe gözlerim doluyor. günler sonra evden çıkmışım, insan görmüşüm. üniversite öğrencileri bimde geziyor, çaktırmadan konuştuklarını dinliyorum, insanlara tuhaf tuhaf bakıyorum. bimde nasıl mutlu oldum, sanki en büyük alış veriş merkezine gitmişim de aylardır istediğim elbiseleri çok ucuza almışım gibi mutlu dolduruyorum sepeti falan. sonra eşim aradı, çabuk eve gelllll, susturamıyorum diye bağırıyor, kasada sıraya gir, poşetlerle yürü, epey ağlamış çocuk. eve geldimben sana gitme dedim, susmadı falan. emzirirken ağladım ben de.
sonra bimde gördüklerimi, öğrencilerin konuştuklarını anlatıyorum. insan görmüşüm ne tuhaf
şu an ise bime oğlumla gidiyorum

gecenlerde yen dogum yapan arkadasım cok bunalmıştı, bunu anlattım, o gunler geçiyor diye. ha bir de migros acıldı, hava güzelse her gün oraya iniyoruz.