Herkese merhaba,
Erkek arkadaşımla birkaç yıldır süren bir ilişkimiz var. Özellikle son aylarda çok güzel gidiyordu. Yurtdışına çalışmaya gitti, benim de rızam vardı gitti orada zemini hazırlayıp beni de yanına alacaktı (evlenip gidecektik, aileler de buna razı.)
Buraya kadar her şey güzel. Yurtışında yanında olduğu ev arkadaşı çocuk Türkiye'den uzun yıllardır arkadaşı. Arkadaşının da sevgilisi cocugun yanına gitmiş, kalacak tabii. Birkaç hafta kalacakmış. Ben bunu kıskanıyorum diye sevgilim ilk başta hak verse de, şimdilerde cok kızıyor. Yobazmısım gibi konuşuyor. Kıskanma arkadaşımın sevgilisi benim kardeşim sayılır falan filan diyor. Güvenle alakalı problemim yok ama içim içimi yiyor.
Sevgilim de, ev arkadaşı da çalışıyor. Sevgilimin söylediğine göre çalışma saatleri aynı oluyormuş ev arkadaşıyla. (Kızla evde yalnız kalmıyormuş demek istiyorum.) ama ben buna hiç inanmıyorum, illaki farklı saatler oluyordur diye düşünüyorum.
Burada kendimi yedim bitirdim. Sevgilimle de aramız bu aralar ne iyi ne de kötü (normalde çok çok iyiydi.)
Siz olsanız nasıl bir yol izlerdiniz?