Hasan Ali Toptaş__Kayıp Hayaller Kitabı bitti.
Ben Toptaş'ın kalemini rüya görmeye benzetiyorum, hani sizi çok mutlu eden bir rüya görürsünüz hatta görürken uyanmak istemezsiniz ve siz de o rüyayla iç içe olur ve o mutluluğu yaşarsınız, o kısacık an size saatler geçiyor gibi gelir ve aklınızın bir köşesinde de uyanınca mutlaka bunu unutmamalı ve de anlatmalıyım dersiniz ama uyandığınızda onu kelimelere dökerken hep bir şeyler eksik kalır, ifade edemezsiniz, tam da işte böyledir kalemi, kitabı kapatırsınız ama yoğun yaşadığınız o duyguyu nasıl ifade edeceksiniz bilemezsiniz.
Okuduğum bu kitap da bir rüya gibiydi. Okurken karakterlerin yaşadığı her duyguyu içimde hissettim, bazen öyle bir an geldi ki ben şimdi hangisiyim niye buraya geldim dedim, farklı zamanlara yolculuk yaptım, masalsı ifadenin içinde sayfalar arası sürüklendim durdum.
Konusunu ifade ederken açık vermek istemiyorum o yüzden bir köyümüzde yaşayan insanların hayatlarına yolculuk yapıyoruz ve birbirini takip eden karakterlerin gözünden onların hikayesini dinliyoruz diyebilirim ama arada sizi şaşırtan geçişler oluyor, bazı sayfaları tekrar okuduğum buraya nerden geldim dediğim de oldu.
Bu yazarla tanışmamı
loliss
'ime borçluyum, bana yılbaşı hediyesiydi, bu kitabı okumamda da
@N-A-R 'ımın sayesin de, onun hediyesiydi.
güneşi uyandıralım bitti kaç gün süründü elimde bilmiyorum. bu ay okuduğum son kitap olacak sanırım. düğüne 15 gün kaldı çok ama çok işim var 
izin istemek durumundayım artık.
