Ben düşünüyorum ablam aslında bende büyük travma yaratmış. Babam hayattayken hep bastırmışım, babamın hatrına bayramlarda hep ablamla aynı masaya oturmuşum. Ama babamdan sonra yaptığı darp olayıyla artık bende ipler koptu.
Şöyle ki ben 2. Evliliğimi 38 yaşında yaptım. Eşim gece klüplerinde şeflik yapıyor. Alkol kullanan bir insan. Benim ailemde muhafazakar bir yapıda. Ablam evleneceğim zaman “Sen nesin ki, senin bulduğun ne olsun” dedi. Onun gözünde ben boşandıktan sonra ortada kalmış, ahlaksız bir kadındım.
Başka bir olayda köpeğim öldü. Ben köpeğimin ardından 1 ay yas tuttum. Sessiz sessiz ağlıyordum. Ablam ne dedi biliyor musunuz “Allah sana evlat acısı versin, köpeğin ardından ağlamak neymiş gör” dedi.
Tüp bebek tedavisine gidiyorum. Kendi 38 yaşında evlendi. İlk aydan hamile kaldı. Beni “kısır o” diye küçümsedi.
Bunun gibi olaylar bende birikmiş birikmiş. Artık asla affetmek istemiyorum. Sırf ablam diye konuşmak benim ruh sağlığıma zarar veriyor.