Esimle bir uzmana götürmeye karar verdik zaten inanin anlattıgım bir kısmı neler cektiriyor bazen yenge kendi getiriyor hani aldık diye aglamamasi icin yenge habersiz gidiyor sonrasini sormayınBence onu biraktiniz diye tepki veriyor, aklınca sizi cezalandırıyor.
Çocuklar böyledir. Biz de uzun seneler ailevi sebeplerle bir çocuğa baktık. Çocuk evde sevgi yumağı gibi, sorunsuz bir çocuktu. Ne zaman annesi gelirdi içine deccal girmiş gibi salak salak hareketler yapardı. Hircinlasirdi (hatta kadın gittikten sonra bize de hircinlasirdi).
Annesi bazen eve götürmek isterdi, gitmezdi.
Aslında esas sebep onu bırakan annesine tepki vermesiydi.
Siz de ne kadar bırakmak gibi gormeseniz de zaman /saat kavrami olmayan bir çocuğu her gün bırakıyorsunuz. Belki de ilk zamanlar terkedildigini falan düşünüyordur.
Sorunu krese vermekle cozemezsiniz. Hatta
gercekten sizin terkettiginizi dusunuyorsa bu sefer de yengenin de terketttigini düşünüp kendince bir terkedilme şeması oluşturabilir,ileriki hayatında sorunlar yaşayabilir.
Bence yapacağınız en doğru şey bu yaş grubunda uzman bir psikologa gidip önce eşinizle danışmanız,sonra da çocuğunuzu göstermeniz.
Bunun dışında yapacağınız her şey çocukta yara acabilir
Kac yasindan sonra oldu mesela ya bende bu durumun travmasi var zaten en buyuk korkumdu bu basima geldiHiç zorunuza gitmesin çocuk bu sonuçta. Yaşı küçük olduğu için orayı benimseme yaşamış. Benim oğlum da annemlerden bize gelmek istemezdi. Her defasında kıyameti koparırdı. Bazen annemlerde kaldığı olurdu. Sonradan annemi babamı özledim demeye başladı. Önceden 3 gün kalsa umurunda olmazdım. Şimdi bir gün sonra eve gidicem diyor. Bu geçici bir süreç merak etmeyin.
Kac yasindan sonra oldu mesela ya bende bu durumun travmasi var zaten en buyuk korkumdu bu basima geldiHiç zorunuza gitmesin çocuk bu sonuçta. Yaşı küçük olduğu için orayı benimseme yaşamış. Benim oğlum da annemlerden bize gelmek istemezdi. Her defasında kıyameti koparırdı. Bazen annemlerde kaldığı olurdu. Sonradan annemi babamı özledim demeye başladı. Önceden 3 gün kalsa umurunda olmazdım. Şimdi bir gün sonra eve gidicem diyor. Bu geçici bir süreç merak etmeyin.
Hiç zorunuza gitmesin çocuk bu sonuçta. Yaşı küçük olduğu için orayı benimseme yaşamış. Benim oğlum da annemlerden bize gelmek istemezdi. Her defasında kıyameti koparırdı.
Izin almaya calisacagim bakalimGaliba gündüz kaldığı evi ve insanları benimsemiş.Ya dediğim gibi biraz izin alıp birlikte vakit geçirdikten sonra tekrar işe dönünce de kızınızı da kreşe verseniz tabi çalışma saatleriniz kreşe vermeye müsait ise?
Kahrimdan ölecegim ya anne diye kucagima atlamak yerine git diye agliyorKızıma 11.aydan beri 8-5 arasında sırayla annelerimiz bakıyorlar. Onlar çok seviyor olmasına rağmen böyle tepkiler almadım. Tatil günleri o da anneannr babanne deyip el sallıyor gitmek istediğini söylüyor.
Ki son dönemlerde evde yeterince ilgilenemediğimi düşünüyorum.
Belki 2 yaş sonrası biraz daha sendromlu oluyor ya onunla ilgili olabilir. Bu eğitim dönemi bittikten sonra kreşe başlayıp akraba olarak devam ettikçe normalleşecektir durumları da tahmin ediyorum.
Yengeden Allah razi olsun onun bir sucu yok gonlum rahat sadece isterdim ki cocuk anneyi anne gibi görsünAy o yengeye ne yapılsa azanne yarısı resmen… İyi bir insan belli ki…
4 Yaşları gibi başladı özlemeyeKac yasindan sonra oldu mesela ya bende bu durumun travmasi var zaten en buyuk korkumdu bu basima geldi
Bunu kabullenmek istemiyorum belki de guvenli baglanma durumlarini biliyorum daBakıcıya bağlanmış. Güvenli bağlanmaya dair kitap okumanızı tavsiye ederim
1 bucuk sene daha bekleyemem ay cocukla cocuk oluyorum o beni istemeyince ya4 Yaşları gibi başladı özlemeye
Evet ama cozum oradan da ayirmak degil bence. Cpcugunuz size baglanmis donra siz ise gitmeye baslamissiniz ve yengeye emanet etmişsiniz. Sonra yavru orada güven duymuş ve yengeye bağlanmış. Bu güvenli / kaygılı bağlanma dedikleri durum. Güvenli bağlandığını düşünmüyorum . Size güvenli bağlanacak vakti olmamış zaten. şimdi oradan da ayırıp çocugun huzurunu bozmanın doğru olmadığını düşünüyorum. 3 yaş altı çocukla iletişim zaten zor. Siz de bakıyor olsanız itirazları, tutturmaları olacaktı belki.Onu almaya gidince benden kacmasi cok üzücü
Haberisz gitmesi doğru bir davranış değil ki. Bu yaş zaman , saat kavrami olan yaşlar değil . Bir anda gidince kız bunu terketme olarak yorumluyordur. Ki kim olsa bu şekilde kandirilmaya sinirlenir. Belki de böyle böyle farketmeden bir sürü yanlış davranışta bulunuyorsunuzdur.Esimle bir uzmana götürmeye karar verdik zaten inanin anlattıgım bir kısmı neler cektiriyor bazen yenge kendi getiriyor hani aldık diye aglamamasi icin yenge habersiz gidiyor sonrasini sormayın
Yenge bu sekilde yapti ama ben her sabah onu opup koklayarak konusarak bıraktım ah cocuk beyninin icine girip ne hissettiklerini görebilsek keskeHaberisz gitmesi doğru bir davranış değil ki. Bu yaş zaman , saat kavrami olan yaşlar değil . Bir anda gidince kız bunu terketme olarak yorumluyordur. Ki kim olsa bu şekilde kandirilmaya sinirlenir. Belki de böyle böyle farketmeden bir sürü yanlış davranışta bulunuyorsunuzdur.
Mesela bu bahsettiğim çocuğun annesi çocuk ağlamasın diye biz çocuğu oyalarken gizlice evden gidiyorduÇocuk tüm evi arar,endiselenir, sonra dış kapıya bakar bakar ağlardı. Aslında annesi o ağlama faslından kaçıp ise gitmeyi tercih etti belki kendi rahatlığı için, belki geç kalmamak için. Ama her gün çocuğa ayrı bir terkedilme travması yaşattı.
Kalacagim diye tutturdugunda da izin vermeli miyim yani ? Hic ayri kalmadık geceleri nasil icinden cikarim bilmiyorum cici diye aglıyor yengeye cici diyorEvet ama cozum oradan da ayirmak degil bence. Cpcugunuz size baglanmis donra siz ise gitmeye baslamissiniz ve yengeye emanet etmişsiniz. Sonra yavru orada güven duymuş ve yengeye bağlanmış. Bu güvenli / kaygılı bağlanma dedikleri durum. Güvenli bağlandığını düşünmüyorum . Size güvenli bağlanacak vakti olmamış zaten. şimdi oradan da ayırıp çocugun huzurunu bozmanın doğru olmadığını düşünüyorum. 3 yaş altı çocukla iletişim zaten zor. Siz de bakıyor olsanız itirazları, tutturmaları olacaktı belki.
Bence bol bol ten teması, sarılma, onun sevdiği şeyleri birlikte yapma ile bağınızı güçlendirmeye çalışın. Çocuk büyütürken bir sürü zorlu süreçler oluyor. Bu da bir süreç, geçecek. Ben olsam çocugu yengeden de ayırıp 3 yas öncesi bağlandığı 2 kişiden ayrılma travması yaratmam.
Yok tablet telefon falan vermiyor tembihlemistim zaten gizli gizli de vermez gönlüm rahat inanin evde de cok imkani var ama onlar kalabaliklar kızlari var kizimla oynuyirlar parka gidiyorlar köpek var buzagi var belki de ondan o kadar istiyorYengeniz aceba daha çok hoşuna gidecek oyuna telefona filan mı alıştırdı
Oyun tv bağımlılığı oluşmuş olabilir mi aceba
Alerjik ise kreşte çok zorlanır.
Benimki de alerjik. 11 yaşında daha bugün 3 hastane gezdik.
2 yaşında ben de kreşe başlattım. Her cuma hasta olurdu. Alerji azınca bazen bir kaç hafta bir ay bile gitmediği olurdu. Kreş ücretini ama ödemek zorundasınız. Gitmese de ödüyorduk.
Çocuk doktoru evde bakılmalı bu çocuk diyordu. Ne kadar ev o kadar iyi.
Çalışan annelerin çocukları cook mutlu diye bilmis bilmis konuşan hatta benim anneme senin annen beceriksizmis diyen bilmis ablalar nerede acabaaağ suan bunu okuyor mu? Neyse cocuk sizin güven alanınızdan çıkmış, krese vermeniz farklı insanları görmesi daha iyi olabilir. Muhtemel is stresiniz oldugundan hızlı hızlı vakit geçirmeye çalışıyor olabilirsiniz. cocugunuz esinizin yengesi ile daha güzel bir iletisim içindeler. Her zaman söylüyorum hepte söyleyeceğim en azından 5 yasına getirmediğiniz yanında kalmadıgınuz cocuk, sizin değildir. En zorlu cetrefilli ve herseyin ilkini yaşadığını zamanlarda başkaları yanında. Hafta sonları cocugunuz ile ortak oyunlar kurup, oyun klüplerine, tiyatroya gidin.2 buçuk yasindaki kızıma ekim ayından beri esimin yengesi bakiyor calısma saatlerim sabit sabah 8 bazen 9 6 arası.Esimin yengesi gercekten güzel bakiyor her anlamda ilgileniyor bazen ilgisi kadar maas veremediğimi dahi düsünüyorum kendi cocugu gibi bakiyor.Kızimi bebekliginden beri sık sık gördü kızım onu seviyor görüp de aman zamanla böyle olmaz alısır dedigim sey sorun yumagı haline geldi. Her aksam cocugu zorla aliyoruz is neredeyse yaka paça getirmek haline gelecek saatlerce aglıyor gidin bırakın beni diye bugün pazar haliyle evdeydik baktim evin kapısıni açıp kacacak oraya yakin da degil sokaga cikıp gidecekmis 5 dklik yola.Isten gelince isi gücü bırakıp onunla oynuyorum parksa park oyunsa oyun anne babasi olarak her şeyi yapıyoruz son zamanlarda iyice bizi istememeye basladı bizi camdan görmesiyle git diye bağırması bir oluyor iyice sinirlerim bozuldu artık sürekli orada olmak istiyor evde olan vaktinde de aglıyor oraya gidecegim diye.Alerjik cocuk diye krese vermeyeyim dedim ama böyle yapınca da sonuc bu oldu karakter olarak anneci babacı bir cocuk degil özgür ruhlu hic bir zaman aşırı bağımlı olmadı zaten onu biliyorum ama hepten de istememezlik etmezdi nasil çözebilirim bu durumu ?
Yine çok güzel ifade etmişsin, bir uzmanla birlikte çalışın.Bence onu biraktiniz diye tepki veriyor, aklınca sizi cezalandırıyor.
Çocuklar böyledir. Biz de uzun seneler ailevi sebeplerle bir çocuğa baktık. Çocuk evde sevgi yumağı gibi, sorunsuz bir çocuktu. Ne zaman annesi gelirdi içine deccal girmiş gibi salak salak hareketler yapardı. Hircinlasirdi (hatta kadın gittikten sonra bize de hircinlasirdi).
Annesi bazen eve götürmek isterdi, gitmezdi.
Aslında esas sebep onu bırakan annesine tepki vermesiydi.
Siz de ne kadar bırakmak gibi gormeseniz de zaman /saat kavrami olmayan bir çocuğu her gün bırakıyorsunuz. Belki de ilk zamanlar terkedildigini falan düşünüyordur.
Sorunu krese vermekle cozemezsiniz. Hatta
gercekten sizin terkettiginizi dusunuyorsa bu sefer de yengenin de terketttigini düşünüp kendince bir terkedilme şeması oluşturabilir,ileriki hayatında sorunlar yaşayabilir.
Bence yapacağınız en doğru şey bu yaş grubunda uzman bir psikologa gidip önce eşinizle danışmanız,sonra da çocuğunuzu göstermeniz.
Bunun dışında yapacağınız her şey çocukta yara acabilir
Evet ama cozum oradan da ayirmak degil bence. Cpcugunuz size baglanmis donra siz ise gitmeye baslamissiniz ve yengeye emanet etmişsiniz. Sonra yavru orada güven duymuş ve yengeye bağlanmış. Bu güvenli / kaygılı bağlanma dedikleri durum. Güvenli bağlandığını düşünmüyorum . Size güvenli bağlanacak vakti olmamış zaten. şimdi oradan da ayırıp çocugun huzurunu bozmanın doğru olmadığını düşünüyorum. 3 yaş altı çocukla iletişim zaten zor. Siz de bakıyor olsanız itirazları, tutturmaları olacaktı belki.
Bence bol bol ten teması, sarılma, onun sevdiği şeyleri birlikte yapma ile bağınızı güçlendirmeye çalışın.
Valla ben de istemezdim ama maalesef günümüz şartları insanı mecbur bırakıyor ben de isterdim cocugumun 5 yasina kadar her an yaninda olmak ama sorumluluklar..Çalışan annelerin çocukları cook mutlu diye bilmis bilmis konuşan hatta benim anneme senin annen beceriksizmis diyen bilmis ablalar nerede acabaaağ suan bunu okuyor mu? Neyse cocuk sizin güven alanınızdan çıkmış, krese vermeniz farklı insanları görmesi daha iyi olabilir. Muhtemel is stresiniz oldugundan hızlı hızlı vakit geçirmeye çalışıyor olabilirsiniz. cocugunuz esinizin yengesi ile daha güzel bir iletisim içindeler. Her zaman söylüyorum hepte söyleyeceğim en azından 5 yasına getirmediğiniz yanında kalmadıgınuz cocuk, sizin değildir. En zorlu cetrefilli ve herseyin ilkini yaşadığını zamanlarda başkaları yanında. Hafta sonları cocugunuz ile ortak oyunlar kurup, oyun klüplerine, tiyatroya gidin.
Zaman gelecek bu tür şeyleri kafaya taktığın için kendine güleceksin. Bunlar tatlı sorunlar. Yaş geçtikçe olumlu olumsuz bir çok şey olacak. Çocuk yetiştirmek çok çetrefilli bir süreç. Mesela oğlum dediğim gibi anneanneciydi. Şimdi 6 yaşında, bana çiçek koparıp veriyor, ne kadar güzel olduğumu söylüyor, arabadan benden önce inip kapımı açıyor buyur annecim diyor1 bucuk sene daha bekleyemem ay cocukla cocuk oluyorum o beni istemeyince ya
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?