Kızım Kardeş İstemiyor

Merhaba arkadaşlar

Evlenmeden önce hep çok çocuk sahipli kalabalık bir aile olmaktı hayalim.Ama hem ülke şartları hem artık dünyanın gidişi bu fikrime engel oldu.

4 buçuk yaşına yaklaşan bir kızım var.Ve biz 2. çocuğumuz olsun hem onlar birbirine arkadaş hem de bizimde bir çocuğumuz daha olsun diye düşünmeye başladık.Her bakımdan artık hazırız.

Ama şöyle bir durum var ki bir yerde konu geçse ya da birisi annen bebek alsın dese kızım sürekli olarak ben tek olacağım kardeş istemiyorum annem bebek almayacak diyor.Bu fikrini hiç değiştirmiyor.Kızım üzülsün yara alsın istemiyorum ama sonucunda doğacak olan çocuk da onunla aynı haklara sahip olacak bu konuda söz hakkı vermeli miyim bilmiyorum.Kısacası acaba aranızda ilk çocuğu böyle düşünen sonra kabullenen var mi ?Sonrasında mutlu olur mu yoksa içine mi kapanır?Nasıl bir yol izlemeli tecrübeli annelerden fikir istiyorum.
Bu konuda karar vermeli kişi sizsiniz 4yaşındaki çocuk değil.🤷‍♀️Çocuk bu kıskana bilir normal.
 
Fidelle Fidelle sizin kardeşlikle ilgili gocunduğunuz bi durumunuz var herhalde ?
yorumlara yerli yersiz beğenmedim atmışsınız
benimki de dahil buna
kardeş güzel şey diyen kadına bile beğenmedim atmışsınız ama kendiniz yorum yapma cesareti göstermemişsiniz
çok çirkin bu yaptığınız .
Katiliyorum arkadas topik topik gezip begenmedim atiyor boyle bir hakkimiz var da bu kadar yerli yersiz eli mi bos anlamadim
 
Bu konunun mevcut çocuğu alakadar ettiğini hiç düşünmüyorum.
Evde genç bir çocuk olsa, 15-16 yaşında. O istemese hak veririm, ona laf düşer. Ama 4 yaşındaki çocuğa bu konuda söz hakkı verilmesi çok anlamsız.
 
Merhaba arkadaşlar

Evlenmeden önce hep çok çocuk sahipli kalabalık bir aile olmaktı hayalim.Ama hem ülke şartları hem artık dünyanın gidişi bu fikrime engel oldu.

4 buçuk yaşına yaklaşan bir kızım var.Ve biz 2. çocuğumuz olsun hem onlar birbirine arkadaş hem de bizimde bir çocuğumuz daha olsun diye düşünmeye başladık.Her bakımdan artık hazırız.

Ama şöyle bir durum var ki bir yerde konu geçse ya da birisi annen bebek alsın dese kızım sürekli olarak ben tek olacağım kardeş istemiyorum annem bebek almayacak diyor.Bu fikrini hiç değiştirmiyor.Kızım üzülsün yara alsın istemiyorum ama sonucunda doğacak olan çocuk da onunla aynı haklara sahip olacak bu konuda söz hakkı vermeli miyim bilmiyorum.Kısacası acaba aranızda ilk çocuğu böyle düşünen sonra kabullenen var mi ?Sonrasında mutlu olur mu yoksa içine mi kapanır?Nasıl bir yol izlemeli tecrübeli annelerden fikir istiyorum.
Bu konuda ben biraz geri kafaliyim ya🙈 tabi ki çocuk yara almasın psikolojisi etkilenmesin ama doguracagim çocuğun da kararını 4 yaşındaki bebe vermesin. Oyunların içinde kardeş fikrini alistirabilirsiniz. Oyun terapistinden yardım isteyebilirsiniz çok güzel çalışmalar yapiyorlar.

İnsanlar da inat eder gibi 4 yaşındaki çocuğa bak anne kardeş alacak , bebek alacak vs demesin sevgin bitecekmis gibi algılıyor çocuk.
 
Fidelle Fidelle sizin kardeşlikle ilgili gocunduğunuz bi durumunuz var herhalde ?
yorumlara yerli yersiz beğenmedim atmışsınız
benimki de dahil buna
kardeş güzel şey diyen kadına bile beğenmedim atmışsınız ama kendiniz yorum yapma cesareti göstermemişsiniz
çok çirkin bu yaptığınız .
Ay ayni seyi ben de aşağıda yazdım.
Dedim iki kisi beğenmedim yazmış ne var yazdığımda begenmeyecek.
İşte herkeste normal bir akıl sağlığı beklememek lazim.
 
Merhaba arkadaşlar

Evlenmeden önce hep çok çocuk sahipli kalabalık bir aile olmaktı hayalim.Ama hem ülke şartları hem artık dünyanın gidişi bu fikrime engel oldu.

4 buçuk yaşına yaklaşan bir kızım var.Ve biz 2. çocuğumuz olsun hem onlar birbirine arkadaş hem de bizimde bir çocuğumuz daha olsun diye düşünmeye başladık.Her bakımdan artık hazırız.

Ama şöyle bir durum var ki bir yerde konu geçse ya da birisi annen bebek alsın dese kızım sürekli olarak ben tek olacağım kardeş istemiyorum annem bebek almayacak diyor.Bu fikrini hiç değiştirmiyor.Kızım üzülsün yara alsın istemiyorum ama sonucunda doğacak olan çocuk da onunla aynı haklara sahip olacak bu konuda söz hakkı vermeli miyim bilmiyorum.Kısacası acaba aranızda ilk çocuğu böyle düşünen sonra kabullenen var mi ?Sonrasında mutlu olur mu yoksa içine mi kapanır?Nasıl bir yol izlemeli tecrübeli annelerden fikir istiyorum.
Bana 4 yaşındayken annem ve babam kardeşin olsun ister misin dediler. Hayır dedim
Israrla yaptılar
34 yaşındayım hala fikrim 30 sene öncesiyle aynı


Şimdi kızım var 5 yaşında
zaten ben anlattığım durumdan kaynaklı istemiyorum ama kızım da istemiyor.

Bilmiyorum yani çocuk diyip geçmeyin ben 30 sene önce gayet istemiyodum kardeş :)
 
Merhaba arkadaşlar

Evlenmeden önce hep çok çocuk sahipli kalabalık bir aile olmaktı hayalim.Ama hem ülke şartları hem artık dünyanın gidişi bu fikrime engel oldu.

4 buçuk yaşına yaklaşan bir kızım var.Ve biz 2. çocuğumuz olsun hem onlar birbirine arkadaş hem de bizimde bir çocuğumuz daha olsun diye düşünmeye başladık.Her bakımdan artık hazırız.

Ama şöyle bir durum var ki bir yerde konu geçse ya da birisi annen bebek alsın dese kızım sürekli olarak ben tek olacağım kardeş istemiyorum annem bebek almayacak diyor.Bu fikrini hiç değiştirmiyor.Kızım üzülsün yara alsın istemiyorum ama sonucunda doğacak olan çocuk da onunla aynı haklara sahip olacak bu konuda söz hakkı vermeli miyim bilmiyorum.Kısacası acaba aranızda ilk çocuğu böyle düşünen sonra kabullenen var mi ?Sonrasında mutlu olur mu yoksa içine mi kapanır?Nasıl bir yol izlemeli tecrübeli annelerden fikir istiyorum.

Kızım istedi diye kardeş yaptık diyenleri cringe buluyorum ama burda kızınız haklı 🙃

Tek çocuk demek ailenin imkanlarını full kullanmak yediği önünde yemediği arkasında olmak demek.

Kardeş her ne kadar yardımcı olsa da her doğan kardeş diğerinin imkanlarını azaltıyor her türlü aklınıza ne gelirse.( Miras konusunu hiç demiyorum bile , kardeşim var deme miras bölünmedikçe diye bir söz var)

Ekonomi gittikçe kötüleşiyor. Aynı imkanları sunamayacaksınız. Biri bişi isteyince kardeşine şunu aldık vs diyeceksiniz illa ki.

Fenomenler takipçi çoğalsın diye habire çocuk yapıyorlar takip edenler de iyi bir şey sanıyorlar kalabalık aileyi. Ama lakinki öyle değil.

Bir de ne gerek var tekrar ameliyat olmaya fiziğinizi bozmaya ilk ameliyattan daha zor iyileşmesi 2. Ameliyatların. Göğüsleriniz karnınız bi hal olacak. Uykusuzluk olacak offf bence her kadın tek doğum yapmalı bir daha cesaret edenlere hayret ediyorum.

Tek olsun kanaatindeyim.
 
Son düzenleme:
Çocuğun kararıyla ikinci çocuk yapmak yada yapmamak bana çok mantıksız geliyor.
Sorarsanız ben kardeş isterim diyen çok azınlıktadır zaten. O da arkadaşlarının kardeşleri vardir özenmiştir falan ondan isterim diyordur muhtemelen. Çocuğa annen kardeş alsın mı tarzında cümleler kurdurmayın zaten zira bu başlı başına fecahat bir söylem. Böyle soruya böyle cevap dercesine istemem demiş çocukta gayet normal.
Hamile kalırsanız bu cümlelerle hazırlamayın cocuğu zaten,anne nerden aldıysan geri götür diyebilir doğunca.
Kızım 6 yaşındaydı oğlumu dogurduğumda ki o isterim diyen bir çocuktu,hic sorun yaşamadım hamileligimde ama doğunca kıskançlık yaptı gayet. Zamanla alıştı sevdi kardeşini ama yapmadığı huysuzlukta kalmadı desem yalan olmaz.
 
Kızım istedi diye kardeş yaptık diyenleri cringe buluyorum ama burda kızınız haklı 🙃

Tek çocuk demek ailenin imkanlarını full kullanmak yediği önünde yemediği arkasında olmak demek.

Kardeş her ne kadar yardımcı olsa da her doğan kardeş diğerinin imkanlarını azaltıyor her türlü aklınıza ne gelirse.( Miras konusunu hiç demiyorum bile , kardeşim var deme miras bölünmedikçe diye bir söz var)

Ekonomi gittikçe kötüleşiyor. Aynı imkanları sunamayacaksınız. Biri bişi isteyince kardeşine şunu aldık vs diyeceksiniz illa ki.

Fenomenler takipçi çoğalsın diye habire çocuk yapıyorlar takip edenler de iyi bir şey sanıyorlar kalabalık aileyi. Ama lakinki öyle değil.

Bir de ne gerek var tekrar ameliyat olmaya fiziğinizi bozmaya ilk ameliyattan daha zor iyileşmesi 2. Ameliyatların. Göğüsleriniz karnınız bi hal olacak. Uykusuzluk olacak offf bence her kadın tek doğum yapmalı bir daha cesaret edenlere hayret ediyorum.

Tek olsun kanaatindeyim.
Ya ben de şeye şaşırdım. En ufak bir şeyde aman çocuğu ağlatmamak gerek, hemen istediğini yapalım diyen insanlar böyle bir konuda çocuğun fikrinin ne önemi var diyorlar. Sorulması gereken şeyler konusunda fikrini önemsemeyip, ağlayarak istediğini yaptırmaya çalışan çocuğun isteğini yapıyorlar.
 
Kızım istedi diye kardeş yaptık diyenleri cringe buluyorum ama burda kızınız haklı 🙃

Tek çocuk demek ailenin imkanlarını full kullanmak yediği önünde yemediği arkasında olmak demek.

Kardeş her ne kadar yardımcı olsa da her doğan kardeş diğerinin imkanlarını azaltıyor her türlü aklınıza ne gelirse.( Miras konusunu hiç demiyorum bile , kardeşim var deme miras bölünmedikçe diye bir söz var)

Ekonomi gittikçe kötüleşiyor. Aynı imkanları sunamayacaksınız. Biri bişi isteyince kardeşine şunu aldık vs diyeceksiniz illa ki.

Fenomenler takipçi çoğalsın diye habire çocuk yapıyorlar takip edenler de iyi bir şey sanıyorlar kalabalık aileyi. Ama lakinki öyle değil.

Bir de ne gerek var tekrar ameliyat olmaya fiziğinizi bozmaya ilk ameliyattan daha zor iyileşmesi 2. Ameliyatların. Göğüsleriniz karnınız bi hal olacak. Uykusuzluk olacak offf bence her kadın tek doğum yapmalı bir daha cesaret edenlere hayret ediyorum.

Tek olsun kanaatindeyim.
ben tek çocuğu özellikle anne babanın yaşı ilerlediğinde sağlık sorunları arttığında çok dezavantajlı buluyorum
elbette şimdi biz yaşlanınca bize baksın diye yapmıyoruz çocuğu diyenler olacaktır
artık bu zihniyet kırılıyor sanırım
ama hayatın içinde gerçekler hiçte öyle ilerlemiyor. ana babanın ileriki yaşlarda sağlık sorunları olduğunda
o tek çocuk arkasını dönüp hayatına devam edemiyor
ölüm durumunda sağ kalan ebeveyne sahip çıkma görevi o tek çocuğun üzerinde oluyor
tek çocuklu ailelerde tüm imkanların sadece kendisine sunulmasının bedeli, ileriki yıllarda başka biçimde ödeniyor gibi düşünüyorum mesela ben
benim anne babası senelerdir ciddi sağlık sorunlarıyla mücadele eden tek çocuk bi arkadaşım var
kız iş hayatına 3-4 sene geriden başladı ailesiyle uğraşmaktan
yaşadıkları şehirde iş bulamadı, şehir dışını ailesi istemedi falan derken
kız başka mesleklere baktı falan ki mis gibi diploması olan bi insan bu
baktılar işin içinden çıkılmıyor kız artık başka şehirde okuduğu alanda iş buldu ve bastı gitti
kızın bi kardeşi daha olsaydı bu sorumluluk paylaşılırdı en azından
bi arkadaşım daha var ailesiyle yaşıyor, ailede sağlık sorunları başladı tabi
kıza yurt dışında iş imkanı çıktı, gidersem aklım kalır ailem de pek sıcak bakmıyor
senden başka kimsemiz yok diyorlar diyordu en son
şimdi bu arkadaşımında 1-2 kardeşi olsa düşünmeden basar giderdi , hayatına yön verirdi
tek çocukta kararlı olan aileler ilerleyen senelerde o tek çocuğun hayatını istemeden de olsa aksatma ihtimalini de düşünmeli
istediğin kadar zengin ol, annen baban hastalıklarla uğraşmaya başladığında hayatına hiçbir şey olmamış gibi devam edemiyorsun
ama bi kardeş olsa onunla bu tip sorumlulukları paylaşma imkanı da oluyor
sözün özü anne baba kardeş yapma ve yapmama kararları ile evladının hayatını ciddi anlamda etkiliyor
her açıdan düşünüp karar vermek lazım
 
ben tek çocuğu özellikle anne babanın yaşı ilerlediğinde sağlık sorunları arttığında çok dezavantajlı buluyorum
elbette şimdi biz yaşlanınca bize baksın diye yapmıyoruz çocuğu diyenler olacaktır
artık bu zihniyet kırılıyor sanırım
ama hayatın içinde gerçekler hiçte öyle ilerlemiyor. ana babanın ileriki yaşlarda sağlık sorunları olduğunda
o tek çocuk arkasını dönüp hayatına devam edemiyor
ölüm durumunda sağ kalan ebeveyne sahip çıkma görevi o tek çocuğun üzerinde oluyor
tek çocuklu ailelerde tüm imkanların sadece kendisine sunulmasının bedeli, ileriki yıllarda başka biçimde ödeniyor gibi düşünüyorum mesela ben
benim anne babası senelerdir ciddi sağlık sorunlarıyla mücadele eden tek çocuk bi arkadaşım var
kız iş hayatına 3-4 sene geriden başladı ailesiyle uğraşmaktan
yaşadıkları şehirde iş bulamadı, şehir dışını ailesi istemedi falan derken
kız başka mesleklere baktı falan ki mis gibi diploması olan bi insan bu
baktılar işin içinden çıkılmıyor kız artık başka şehirde okuduğu alanda iş buldu ve bastı gitti
kızın bi kardeşi daha olsaydı bu sorumluluk paylaşılırdı en azından
bi arkadaşım daha var ailesiyle yaşıyor, ailede sağlık sorunları başladı tabi
kıza yurt dışında iş imkanı çıktı, gidersem aklım kalır ailem de pek sıcak bakmıyor
senden başka kimsemiz yok diyorlar diyordu en son
şimdi bu arkadaşımında 1-2 kardeşi olsa düşünmeden basar giderdi , hayatına yön verirdi
tek çocukta kararlı olan aileler ilerleyen senelerde o tek çocuğun hayatını istemeden de olsa aksatma ihtimalini de düşünmeli
istediğin kadar zengin ol, annen baban hastalıklarla uğraşmaya başladığında hayatına hiçbir şey olmamış gibi devam edemiyorsun
ama bi kardeş olsa onunla bu tip sorumlulukları paylaşma imkanı da oluyor
sözün özü anne baba kardeş yapma ve yapmama kararları ile evladının hayatını ciddi anlamda etkiliyor
her açıdan düşünüp karar vermek lazım

Hastaneler, huzurevleri bisürü çocukları olup yatanlarla dolu.

Ayrıca her çocuk kadının daha çok elden ayaktan düşmesine sebep veriyor.

Çocuksuz kadınla bir değil bir çocuk yapan kadın bir çocuk yapan kadın da çok çocuk yapanla bir değil vücut sağlık olarak.

Herkes son ana kadar yaşamıyor bir trafik kazasında da ölünebiliyor.

Çocukların çok olup çok masraflara girileceğine maaşının belli bir kısmını yatılı bakıcıya da verebilirsin.

Yani yaşlanınca bakar diye çocuk yapmak saçma 😇
 
Hastaneler, huzurevleri bisürü çocukları olup yatanlarla dolu.

Ayrıca her çocuk kadının daha çok elden ayaktan düşmesine sebep veriyor.

Çocuksuz kadınla bir değil bir çocuk yapan kadın bir çocuk yapan kadın da çok çocuk yapanla bir değil vücut sağlık olarak.

Herkes son ana kadar yaşamıyor bir trafik kazasında da ölünebiliyor.

Çocukların çok olup çok masraflara girileceğine maaşının belli bir kısmını yatılı bakıcıya da verebilirsin.

Yani yaşlanınca bakar diye çocuk yapmak saçma 😇
yaşlanınca bakar diye çocuk yapmak zaten saçma
onu belirttim
ama vicdanen düşünmek lazım
huzurevindeki insanın çocukları ilgisiz demek değil her zaman
huzurevinde de olsa ana baba ile ilgilenmek gerekiyor
ortalama bi insan vicdanını baz alarak yorum yapıyorum
bizim toplumda aileler çocuklara vicdan yaptırmayı çok severler
hayatın kötü taraflarını da düşünüp yarın öbür gün kötü sorumlulukların tek evlada yüklenmesi gerçeğini kimse unutmasın
henüz bekarım, olur da evlenirsem ya iki çocuğum olsun isterim yada çocuksuz devam ederim
tek çocuk bu açıdan düşündüğümde anlamsız geliyor
 
Fidelle Fidelle sizin kardeşlikle ilgili gocunduğunuz bi durumunuz var herhalde ?
yorumlara yerli yersiz beğenmedim atmışsınız
benimki de dahil buna
kardeş güzel şey diyen kadına bile beğenmedim atmışsınız ama kendiniz yorum yapma cesareti göstermemişsiniz
çok çirkin bu yaptığınız .
Yorum yapmak zorunda değilim çünkü. İstediğim yorumu da beğenmemekte özgürüm.
 
Merhaba arkadaşlar

Evlenmeden önce hep çok çocuk sahipli kalabalık bir aile olmaktı hayalim.Ama hem ülke şartları hem artık dünyanın gidişi bu fikrime engel oldu.

4 buçuk yaşına yaklaşan bir kızım var.Ve biz 2. çocuğumuz olsun hem onlar birbirine arkadaş hem de bizimde bir çocuğumuz daha olsun diye düşünmeye başladık.Her bakımdan artık hazırız.

Ama şöyle bir durum var ki bir yerde konu geçse ya da birisi annen bebek alsın dese kızım sürekli olarak ben tek olacağım kardeş istemiyorum annem bebek almayacak diyor.Bu fikrini hiç değiştirmiyor.Kızım üzülsün yara alsın istemiyorum ama sonucunda doğacak olan çocuk da onunla aynı haklara sahip olacak bu konuda söz hakkı vermeli miyim bilmiyorum.Kısacası acaba aranızda ilk çocuğu böyle düşünen sonra kabullenen var mi ?Sonrasında mutlu olur mu yoksa içine mi kapanır?Nasıl bir yol izlemeli tecrübeli annelerden fikir istiyorum.
Benim çocuğum yok olursa da yaşımdan dolayı tek çocuk olabilir. ( yaşım 40 olacak birkaç seneye)

Bilişsel kapasitesi daha oluşmamış bir bebeğe çocuk kararının bırakılmasını doğru bulmuyorum. Daha kendisi bebek. Daha yeni yeni dünyayı keşfediyor. Siz istiyorsanız çocuk sahibi olmalısınız. Benimde bir kız kardeşim var. Aramız 5 yaş. Bana küçükken sorulmadı ben kardeş istedim:) Hiç pişman değilim. En yakın dostum gibi şu an. İyi ki olmuş. Bazı yorumları şaşkınlıkla okudum. Hersey miras mı.. hersey para mı.. tabi ki aile ilk çocuğunu kreşe gönderdi ise onu da göndermeli, iki çocuğu da birbirinden ayirmadan okutmali bunlar olacaksa 2.çocuk olmalı. İmkanlar kısıtlı ise tek çocuk olmali. Ama orta- üst geliri olan ailelerde tüm imkanlar bölünmesin diye çocuk sahibi olmamak çok garip geliyor.

İleride büyüyünce anne baba dünyadan ayrılınca seni çıkarsız sevecek birinin varlığı hayatı katlanilabilir kılar. Ailemin mirası bölünse ne bolunmese ne..neyin ne garantisi var. Ona bakarsan tek çocuğun var senden önce vefat etti Allah korusun. Başka çocuğun yok. O tüm mal bölünmesin anlayışı boşa çıkacak. Sen ölünce o tüm mal mülk yan soylara yeğenlere geçecek. Çünkü mirasçın yok. O zaman insanlar tek çocuk sahibi de mi olmasın yani..Yaş aldıkça anlıyorum ki insan ileriki yaşlarda maneviyat arıyor. Kardeslerin birbirine düşman olduğu ailelerin çoğu da çok maddiyatçı aileler. Çevremden gördüğüm çoğu örnek böyle. İstisnalar olabilir tabi ki.

Siz istiyorsanız çocuk sahibi olun. Sevgi tohumları ile çocuklarınızı büyütün. İleride birbirine destek olsunlar. 100 evinde olsa birinde yaşayıp vefat edeceksin. İyi ki kardeşim var. Manevi destek ileride daha önemli.. Yaş aldıkça daha iyi anlıyorsun. Kötü kardeş ilişkisi yoktur kardeş ilişkisini kuramayan aileler vardır. Siz çocuklarınızı kıyaslayarak büyütürseniz tabi ki birbirini sevmezler. Kardeşliğe de keşke o olmasaydı tüm miras bana kalırdı diye sadece maddiyat odaklı bakarlar. Çocuğu/ Çocukları nasıl yetiştirdiğin çok kritik. Kardeşlik ilişkisi bununla şekilleniyor.
 
ben kardeş çok istedim şimdi keşke kardeşim olmasaydı diyorum. bence bakabilecekseniz, maddi gücünüz varsa çok yaş farkı olmadan yapın. açıkçası size kalmış.
 
Merhaba arkadaşlar

Evlenmeden önce hep çok çocuk sahipli kalabalık bir aile olmaktı hayalim.Ama hem ülke şartları hem artık dünyanın gidişi bu fikrime engel oldu.

4 buçuk yaşına yaklaşan bir kızım var.Ve biz 2. çocuğumuz olsun hem onlar birbirine arkadaş hem de bizimde bir çocuğumuz daha olsun diye düşünmeye başladık.Her bakımdan artık hazırız.

Ama şöyle bir durum var ki bir yerde konu geçse ya da birisi annen bebek alsın dese kızım sürekli olarak ben tek olacağım kardeş istemiyorum annem bebek almayacak diyor.Bu fikrini hiç değiştirmiyor.Kızım üzülsün yara alsın istemiyorum ama sonucunda doğacak olan çocuk da onunla aynı haklara sahip olacak bu konuda söz hakkı vermeli miyim bilmiyorum.Kısacası acaba aranızda ilk çocuğu böyle düşünen sonra kabullenen var mi ?Sonrasında mutlu olur mu yoksa içine mi kapanır?Nasıl bir yol izlemeli tecrübeli annelerden fikir istiyorum.
Kardes ıstıyo mu dıye cocuga sorulmazmıs
Ebeveyn kararı ebeveyne ait kalmalıymıs cocuk sınırı bılmelıymıs
 
Diğer üyeler çocuğu dinleme falan demiş ama o bebek doğunca ablasına hiç baktırmayan kaç anne var? Kardeşinden dolayı ilgisiz kalmayan kaç çocuk var? Çocuk doğmadan sen çocuksun karışma, doğunca ise sen ablasın şunu şunu yap. Hoş değil bence bu anlayış. Ha belki Bir iki seneye fikri değişir ama o da ailenin bir üyesi, bu anlayış bana saçma geldi.
O zaman boşanma gibi çocuğun hayatını derinden etkileyen büyük bir kararda da çocuğa sormak lazım. Ne de olsa çocuk iki evi olsun istemeyebilir.
 
Benim oğlum da kardeşim olsun diyordu tabiki o istedigi icin değil biz istediğimiz için ikinci çocuğu yaptık.oglum şuanda ben sana kız mı olsun dedim bana erkek kardeş doğur diyor 😅ama asla başka çocuk düşünmüyorum.
 
X