kızım mı ablam mı??

Bence kızınızla tekrar konuşun baskı kurmadan.

Hemen hemen herkes gösteri demiş ama muhtemelen kızınız da ablanıza gittiğinde daha çok eğlenecek.
Ama yine de gösteri onun için ne kadar önemli konuşun.
 
kızlı erkekli eşleşerek pop bir şarkıda dans edecekler 6 yaşında..ablamda bize 8 saatlik uzaklıkta ama 3 çocuğu var kızım hepsiyle çok eğleniyor birde ablam gidersek neler yapacağımızı falan anlatıyor baya eğlenceli olucak gb. ama bilemedim ki..

Açıkçası ben burada başlığı da doğru bulmadım, insanların aa ane demek tabiiki kızın demesini de. Sanki kızını bırakıp ablana gideceksin ya da kızını tamamen yüzüstü bırakıp, çocukluğunu ondan çalıp ablanı seçecekmişsin algısı oluşmuş. Oysa ki ablana gittiğinde belki kızın o 5 dakikada alıp tükenecek hazzı her gün her dakika yaşayacak.

Ben de küçükken gösterilere katılmıştım ama annem tatile gideceğiz deseydi umursamaz giderdim. O gösterilerin bazısı çok kötü bile geçmişti. Ayakkabımın yırtıldığı vardı, heyecanım ağlamaya dönmüştü. Çocuk psikolojisi öyle 5 dakikalık gösteri ile hemen bozulan bişey değil arkadaşlar, küçükken yaşadığımız ne travmaları atlattık, abartmayın sanki kadın kızının çocukluğunu çalmış gibi davranmanız çok ilginç. Bir de ablan kızı için gelmiyor sen neden gidiyosun bla blalı konuşmalar.

Ben olsam kesinlikle o tatilimi eğer ki kızımın için de güzel olacağına eminsem ablamla geçirirdim, 5 dakikalık bir mutluluk için çocuk 1 haftalık kuzenleri ile olan eğlenceli bir tatili heba edecek. Bence o 5 dakikayı yıllar sonra unutacak ama 1 haftalık tatil hep aklında kalacak. Ayrıca bu tatile senin de ihtiyacın varsa bence gidin.
 
Açıkçası ben burada başlığı da doğru bulmadım, insanların aa ane demek tabiiki kızın demesini de. Sanki kızını bırakıp ablana gideceksin ya da kızını tamamen yüzüstü bırakıp, çocukluğunu ondan çalıp ablanı seçecekmişsin algısı oluşmuş. Oysa ki ablana gittiğinde belki kızın o 5 dakikada alıp tükenecek hazzı her gün her dakika yaşayacak.

Ben de küçükken gösterilere katılmıştım ama annem tatile gideceğiz deseydi umursamaz giderdim. O gösterilerin bazısı çok kötü bile geçmişti. Ayakkabımın yırtıldığı vardı, heyecanım ağlamaya dönmüştü. Çocuk psikolojisi öyle 5 dakikalık gösteri ile hemen bozulan bişey değil arkadaşlar, küçükken yaşadığımız ne travmaları atlattık, abartmayın sanki kadın kızının çocukluğunu çalmış gibi davranmanız çok ilginç. Bir de ablan kızı için gelmiyor sen neden gidiyosun bla blalı konuşmalar.

Ben olsam kesinlikle o tatilimi eğer ki kızımın için de güzel olacağına eminsem ablamla geçirirdim, 5 dakikalık bir mutluluk için çocuk 1 haftalık kuzenleri ile olan eğlenceli bir tatili heba edecek. Bence o 5 dakikayı yıllar sonra unutacak ama 1 haftalık tatil hep aklında kalacak. Ayrıca bu tatile senin de ihtiyacın varsa bence gidin.

Bir de şu açıdan bakın isterseniz. Bu olayda abla, koca, konu sahibi ve küçük kız aktorler olarak yer alıyor diyelim. Her aktörün gereklilikleri var. Konu Sahibi o hafta tatile çıkmak zorunda. O herhangi bir esneme yapmıyor. Ablası keza öyle o gelebilir ama o da herhangi bir esneme yapıp gelmiyor. Kocasi bir gun izin alip salı aksami aileyi götürebilir ertesi sabahtan dönebilir. Ama o da bunu yapmıyor. Peki kimsenin kendinden fedakarlık yapmadığı bir durumda küçük kızın planını herkes için iptal etmesini istemek ne kadar adil. 6 yaşındaki bir insandan bütün bir aile için bu fedakarlığı yapması istenmemeli. Bunu yapan bir anne kolay yolu seçmiş olur. Kolay yol gücünün yettiği küçük çocuğa istediğini yaptırmak. Bu yolu seçen bir anne başka başka konularda da benzer bir yol izler. Böyle davranışa insanda kişilik bozukluğu falan gelişmez ama bu kız 30 larına geldiğinde ailem bana değer vermedi öz güvenim eksik işimde çok iyi olduğum halde hak ettiğim pozisyonda değilim/ hak ettiğim parayi kazanamiyorum diye dolar ortalarda
 
Bir de şu açıdan bakın isterseniz. Bu olayda abla, koca, konu sahibi ve küçük kız aktorler olarak yer alıyor diyelim. Her aktörün gereklilikleri var. Konu Sahibi o hafta tatile çıkmak zorunda. O herhangi bir esneme yapmıyor. Ablası keza öyle o gelebilir ama o da herhangi bir esneme yapıp gelmiyor. Kocasi bir gun izin alip salı aksami aileyi götürebilir ertesi sabahtan dönebilir. Ama o da bunu yapmıyor. Peki kimsenin kendinden fedakarlık yapmadığı bir durumda küçük kızın planını herkes için iptal etmesini istemek ne kadar adil. 6 yaşındaki bir insandan bütün bir aile için bu fedakarlığı yapması istenmemeli. Bunu yapan bir anne kolay yolu seçmiş olur. Kolay yol gücünün yettiği küçük çocuğa istediğini yaptırmak. Bu yolu seçen bir anne başka başka konularda da benzer bir yol izler. Böyle davranışa insanda kişilik bozukluğu falan gelişmez ama bu kız 30 larına geldiğinde ailem bana değer vermedi öz güvenim eksik işimde çok iyi olduğum halde hak ettiğim pozisyonda değilim/ hak ettiğim parayi kazanamiyorum diye dolar ortalarda

Arkadaşlar çocuk psikolojisi, iyi hoş güzel de, son zamanlarda çocuk psikolojisinin aşırı derecede abartıldığını düşünüyorum. Tamam çocularda bir birey, onlara söz verelim de hayatlarımızı çocuk endeksli yaşayalım kısmına katılmıyorum. Ben 3 kardeşli bir ailede büyüdüm, hepimizin fikrine göre birşey yapmaya kalksak ohoooo, anne baba işin içinden çıkamazdı. Birimizden biri fedakarlık yapmak durumundaydı hep. Annem despot bir kadındı, kendi karar verir bize uymak düşerdi. Öyle psikolojimiz de altüst olmadı çok şükür.

Ayrıca baba işinden izin alsın kısmı diyorsun da adam salı izin alıp 8 saat gidip, 8 saat gelecek, h.sonu o da kalır ailece vakit geçirirler ama hafta içi bi gün izinle olmaz o iş. Hem öyle ha diyince izin alırsan, yarın çok önemli birşey olunca yüzün olmaz. Hatta ufacık bir mesafeye bile gitmek bizi mutlu ederdi.

Ablanın belki maddi durumu yok, izni olan konu sahibi sonuçta, ayarlamış herşeyi, abla ayarlayamamış da olabilir nerden bilebiliriz ki?

Çocuğa sorup psikolojisini bozmadan karar verebilirler sonuçta. Ben bu derece abartılcak birşey görmüyorum açıkçası.
 
Arkadaşlar çocuk psikolojisi, iyi hoş güzel de, son zamanlarda çocuk psikolojisinin aşırı derecede abartıldığını düşünüyorum. Tamam çocularda bir birey, onlara söz verelim de hayatlarımızı çocuk endeksli yaşayalım kısmına katılmıyorum. Ben 3 kardeşli bir ailede büyüdüm, hepimizin fikrine göre birşey yapmaya kalksak ohoooo, anne baba işin içinden çıkamazdı. Birimizden biri fedakarlık yapmak durumundaydı hep. Annem despot bir kadındı, kendi karar verir bize uymak düşerdi. Öyle psikolojimiz de altüst olmadı çok şükür.

Ayrıca baba işinden izin alsın kısmı diyorsun da adam salı izin alıp 8 saat gidip, 8 saat gelecek, h.sonu o da kalır ailece vakit geçirirler ama hafta içi bi gün izinle olmaz o iş. Hem öyle ha diyince izin alırsan, yarın çok önemli birşey olunca yüzün olmaz. Hatta ufacık bir mesafeye bile gitmek bizi mutlu ederdi.

Ablanın belki maddi durumu yok, izni olan konu sahibi sonuçta, ayarlamış herşeyi, abla ayarlayamamış da olabilir nerden bilebiliriz ki?

Çocuğa sorup psikolojisini bozmadan karar verebilirler sonuçta. Ben bu derece abartılcak birşey görmüyorum açıkçası.

Çocuk psikoloji abartilmiyor. Her sey cocuk uzerinde iz birakir. Hee ne yapacagiz korka korka mi cocuk yetistirecegiz. Tabii ki hayır. Hep bir denge olmasi lazim. Yani çocuğa sen kucuksun cocuksun unutur gidersin kafasıyla yaklaşırsan sonra sonuçlarına da katlanirsin. Söylediğim gibi denge olması lazım. Diğer türlü çocuk odaklı yazarsan narsist hiç birşeye mutlu olmayan tatmin olmayan çocukların olur.

Ailede koca koca yetişkin insanlar ellerinde o kadar imkan tecrübe varken çözüm olarak bula bula çocuğun salı aksami yapacağı musamereyi iptal etmeyi buluyorlarsa o çocuk kendini değersiz hisseder. Yaptığı işi ve calismayi kıymetsiz görür.

Peki ne yapmalı. Konu sahibi aktarma vs artik bir sekil uçakla gidecek. Hafta sonu da kocası teli alır. 8 saatlik yol gidiş donus benzin parası zaten 2 çocuk ve 1 yetişkin için ucak parasini haydi haydi karşılar. Atıyorum Samsun -Antalya bile olsa istanbul aktarmayı bu iş çok güzel halledilir.
 
Çocuk psikoloji abartilmiyor. Her sey cocuk uzerinde iz birakir. Hee ne yapacagiz korka korka mi cocuk yetistirecegiz. Tabii ki hayır. Hep bir denge olmasi lazim. Yani çocuğa sen kucuksun cocuksun unutur gidersin kafasıyla yaklaşırsan sonra sonuçlarına da katlanirsin. Söylediğim gibi denge olması lazım. Diğer türlü çocuk odaklı yazarsan narsist hiç birşeye mutlu olmayan tatmin olmayan çocukların olur.

Ailede koca koca yetişkin insanlar ellerinde o kadar imkan tecrübe varken çözüm olarak bula bula çocuğun salı aksami yapacağı musamereyi iptal etmeyi buluyorlarsa o çocuk kendini değersiz hisseder. Yaptığı işi ve calismayi kıymetsiz görür.

Peki ne yapmalı. Konu sahibi aktarma vs artik bir sekil uçakla gidecek. Hafta sonu da kocası teli alır. 8 saatlik yol gidiş donus benzin parası zaten 2 çocuk ve 1 yetişkin için ucak parasini haydi haydi karşılar. Atıyorum Samsun -Antalya bile olsa istanbul aktarmayı bu iş çok güzel halledilir.

Zaten çocuğa sorup onun fikriyle müsamereyi iptal etmesinden bahsediyoruz arkadaşlar. Çocuğa bu müsammere olmayacak, ben karar verdim ablama gidiyoruz demeyecek. Ya da çocuktan çok çok ciddi bir fedakarlık etmesi beklenmeyecek. Müsammeren var ama, tatile giderske şunları şunları yapma şansın var diyecek ve o çocuk müsammereyi umursamayacak bile o tatile gidince. Bunun sonucu ne kadar vahim, berbat ve çocuğu travmaya sokacak bişey olabilir ki?

Ayrıca bu da benim görüşüm arkadaşlar, kimseye fikir dikte etmiyoru, 2,5 yaşında kızım var ve birşeyi çok isterken daha güzelini görünce ötekini unutuyor. Anlatarak hangisinin onun için daha iyi olacağına karar vermesini sağlıyorum. 6 yaşında bir çocuk için hangisinin daha iyi olabileceğine de aile karar verebilir, bunu onun psikolojisini bozmadan yapabilir. Ben olsam kızım kuzenleri ile vakit geçirsin isterim net yani, kaldı ki sırf kızım kuzenleri ile vakit geçirsin diye her hafta sonu kuzenleri bende kalıyor (kızım bensiz durmadığı için o gitmiyor onlar geliyor) ve evin altını üstüne getiriyorlar ama kızım sosyal olsun, kuzenleri ile oynasın, mutlu olsun diye katlanıyorum.
 
ben tabiki ablam dedim, sanırım bekar olduğumdan çocuğu olanları anlayamıyorum
 
kızlar mayıs sonu haziran başında senelik iznim var 1 hafta ne kadar değiştirmeye çalıştıysamda olmadı ve izin haftamdaki salı günü kızımın anaokulu sene sonu gösterisi var çok hevesli..
birde şu var iznimi alınca annem ve babam şehir dışındaki ablamın yanına gidecekler ve ablam bizimde onlara gitmemiz için çok ısrar ediyor çünkü kızının kursu dolayısıyla yazında buraya gelemeyecek sadece bayramda gelicek ve biz bayramlarda eşimin ailesinin yanına gittiğimiz için onunla görüşemicez
şimdi sorum şu:
bu 1 haftamda kızımın gösterisine mi katılsak hevesi kırılmasa, yoksa 1 sene göremeyeceğim ablamın yanına mı gitsek?? çok kararsız kaldım fikirlerinizi bekliyorum

sen kendin eşin götürmeden ailen olmadan ablana bilahare gidemiyor musun? salı günü gösteri olsun akşamına bin otobüse git..
 
Zaten çocuğa sorup onun fikriyle müsamereyi iptal etmesinden bahsediyoruz arkadaşlar. Çocuğa bu müsammere olmayacak, ben karar verdim ablama gidiyoruz demeyecek. Ya da çocuktan çok çok ciddi bir fedakarlık etmesi beklenmeyecek. Müsammeren var ama, tatile giderske şunları şunları yapma şansın var diyecek ve o çocuk müsammereyi umursamayacak bile o tatile gidince. Bunun sonucu ne kadar vahim, berbat ve çocuğu travmaya sokacak bişey olabilir ki?

Ayrıca bu da benim görüşüm arkadaşlar, kimseye fikir dikte etmiyoru, 2,5 yaşında kızım var ve birşeyi çok isterken daha güzelini görünce ötekini unutuyor. Anlatarak hangisinin onun için daha iyi olacağına karar vermesini sağlıyorum. 6 yaşında bir çocuk için hangisinin daha iyi olabileceğine de aile karar verebilir, bunu onun psikolojisini bozmadan yapabilir. Ben olsam kızım kuzenleri ile vakit geçirsin isterim net yani, kaldı ki sırf kızım kuzenleri ile vakit geçirsin diye her hafta sonu kuzenleri bende kalıyor (kızım bensiz durmadığı için o gitmiyor onlar geliyor) ve evin altını üstüne getiriyorlar ama kızım sosyal olsun, kuzenleri ile oynasın, mutlu olsun diye katlanıyorum.

Bunlarda haklısınız ama anaokulu çocuğuna o gösterimin çok önemli bir şey olduğu empoze ediliyor

Çıcuk gözünde büyütüyor

Bir de o kuzenler seneye de var ama anaokulu gösterisi yok

Tatil bir hafta dönüşte de okul var biz şunu bunu yaptık sen gelmedin diyecekler

Ayrıca da koreografi vs de bozulacak belki

Yani çocuk o yaşa gelince önemli olduğunu deneyimleyerek öğreniyoruz zira siz diyorsunuz ya o bensiz durmuyor kuzenler geliyor burada da bir çok kişi bırak Canım alışsın kuzenlerin evinde kalmaya madem onlarla iyi zaman geçiriyor sana bağımlı olmasın da der

Her olay tek tek o anki yaş aralığı ve hevese göre değerlendirilmeli zira konu sahibi kızım çok hevesli yazmış

Konu sahibi de haklı o da tatil vs olur iyi gelir diyor ama bu aşamada gösteriden feragat etmek zor

Bu arada ben bu yaşımda da sahneyi kuzen ziyaretine tercih ederim galiba :)
 
Bunlarda haklısınız ama anaokulu çocuğuna o gösterimin çok önemli bir şey olduğu empoze ediliyor

Çıcuk gözünde büyütüyor

Bir de o kuzenler seneye de var ama anaokulu gösterisi yok

Tatil bir hafta dönüşte de okul var biz şunu bunu yaptık sen gelmedin diyecekler

Ayrıca da koreografi vs de bozulacak belki

Yani çocuk o yaşa gelince önemli olduğunu deneyimleyerek öğreniyoruz zira siz diyorsunuz ya o bensiz durmuyor kuzenler geliyor burada da bir çok kişi bırak Canım alışsın kuzenlerin evinde kalmaya madem onlarla iyi zaman geçiriyor sana bağımlı olmasın da der

Her olay tek tek o anki yaş aralığı ve hevese göre değerlendirilmeli zira konu sahibi kızım çok hevesli yazmış

Konu sahibi de haklı o da tatil vs olur iyi gelir diyor ama bu aşamada gösteriden feragat etmek zor

Bu arada ben bu yaşımda da sahneyi kuzen ziyaretine tercih ederim galiba :)

Anaokulu kapanıyor sonuçta, yıl sonu gösterimiymiş, seneye ilkokula başlar.

Ve de müsammerede de tek bir gösteri varmış, bikaç figürü olan bir dans, onu özellikle sordum hani müsammere öyle geniş zamanlı, detaylı mı diye ama değilmiş.

Dedim ya, kızım için gerçekten çok önemli birşey olsa bende her planımı ertelerim ama ben kendi konumumdan bakınca, kızım kuzenlerini aşırı seviyor ve onlarla çok güzel vakit geçiriyor, benim de kafa dinlemeye ihtiyacım varsa düşünmeden ablama giderim. Kızım gösteriye odaklı olacaktır elbet ama öteki taraftan günlerce sürecek bir mutluluğu erteleyeceğini kestiremeyebilir. Bunu ona anlatır, kızının aklına yatarsa zaten emin olun gösteriyi umursamaz bile.

Ya 9 yaşında yeğenim var, o bile birşeyi haftalarca deli gibi isterken daha iyi bir seçenek sunup anlatınca vazgeçip ötekine istiyor. Ben bunda abartılcak birşey görmüyorum, çocuklar herşeye hevesleniyor sonuçta. Konu sahibi yapacaklarını anlatırsa bu defa öteki şeye heveslenecektir. Çocuk bu, birşeye uzun süre kanalize olmaları bile zor.
 
Zaten çocuğa sorup onun fikriyle müsamereyi iptal etmesinden bahsediyoruz arkadaşlar. Çocuğa bu müsammere olmayacak, ben karar verdim ablama gidiyoruz demeyecek. Ya da çocuktan çok çok ciddi bir fedakarlık etmesi beklenmeyecek. Müsammeren var ama, tatile giderske şunları şunları yapma şansın var diyecek ve o çocuk müsammereyi umursamayacak bile o tatile gidince. Bunun sonucu ne kadar vahim, berbat ve çocuğu travmaya sokacak bişey olabilir ki?

Ayrıca bu da benim görüşüm arkadaşlar, kimseye fikir dikte etmiyoru, 2,5 yaşında kızım var ve birşeyi çok isterken daha güzelini görünce ötekini unutuyor. Anlatarak hangisinin onun için daha iyi olacağına karar vermesini sağlıyorum. 6 yaşında bir çocuk için hangisinin daha iyi olabileceğine de aile karar verebilir, bunu onun psikolojisini bozmadan yapabilir. Ben olsam kızım kuzenleri ile vakit geçirsin isterim net yani, kaldı ki sırf kızım kuzenleri ile vakit geçirsin diye her hafta sonu kuzenleri bende kalıyor (kızım bensiz durmadığı için o gitmiyor onlar geliyor) ve evin altını üstüne getiriyorlar ama kızım sosyal olsun, kuzenleri ile oynasın, mutlu olsun diye katlanıyorum.

Burada yetişkin bireyler olarak konu hakkinda tartisiyoruz. Sizin doğru olduğunu düşündüğünüz şeyi ben yanlış görüyorum. Fikrimi söylüyorum. Siz de kendi fikrinizi söylüyorsunuz.

Konu Sahibi sormuş çocuğa çocuk bilmiyorum demiş kararsız kalmış yani. Dolayısıyla artık anne bir karar verecek.

Bu arada her yorumunuzu yanlış buluyorum gibi olmasın ama 2.5 yasinda ki çocuğa anlatarak doğru yolu göstermek annesini memnun etmek için zemin yaratmak demektir. Yani çocuk annesinin istediğini yapar zaten. Çocuğu ikna etmek yanlış bir davranış. Nereden biliyorsun derseniz aynısını annem yapardı. Bunların terapist ile uzun süreler üzerinde çalıştık. Öyle keyfi yorumlar değil bunlar.
 
Burada yetişkin bireyler olarak konu hakkinda tartisiyoruz. Sizin doğru olduğunu düşündüğünüz şeyi ben yanlış görüyorum. Fikrimi söylüyorum. Siz de kendi fikrinizi söylüyorsunuz.

Konu Sahibi sormuş çocuğa çocuk bilmiyorum demiş kararsız kalmış yani. Dolayısıyla artık anne bir karar verecek.

Bu arada her yorumunuzu yanlış buluyorum gibi olmasın ama 2.5 yasinda ki çocuğa anlatarak doğru yolu göstermek annesini memnun etmek için zemin yaratmak demektir. Yani çocuk annesinin istediğini yapar zaten. Çocuğu ikna etmek yanlış bir davranış. Nereden biliyorsun derseniz aynısını annem yapardı. Bunların terapist ile uzun süreler üzerinde çalıştık. Öyle keyfi yorumlar değil bunlar.

Doğrusu nedir, çocuk ne derse koşulsuz eksiğini artısını anlatmadan yapmak mıdır? Çocuk soğuk havada parka gitmek istiyor ve mutlu olacak diye soğuk havada parka götürmenin zararlarını anlatmadan parka mı götürmeliyim?

Ya da çocuk h.sonu hamburger yemek istiyor ama ben onu daha sağlıklı yemekleri olan bir yere götürmek için ikna etmek yerine susmalı mıyım yani?

Ben cidden anlayamıyorum çocuk psikolojisi diye ailelerin çocuklar için dört dönmesini. Hangimizin ailesi bize herşeyi anlatıp ikna etme çabasına girdi arkadaşlar ya. Psikolojimiz altüst mü büyüdük? Annem yeri geldi terlik fırlattı kafama ama hayatım zizndan olmadı, okudum mühendis oldum. Neden basit bir olay sanki hayatının en büyük mevzusu gibi büyütülüyor anlamış değilim. Sanki hepimiz tüm gün pedogoji eğitimi alıp, çocukları psikolog eşliğinde büyütüyoruz. Herkes çocuğunun karakterini baz alıp, doğrusuna karar veriyordur zannımca. Çocukların psikolojisi bizden çok daha sağlam emin olun, öyle ciddi birşey olmadıkça (cinsel saldırı, şiddet, hakaret vs hariç) büyütüp travma yapmazlar.
 
kızlar mayıs sonu haziran başında senelik iznim var 1 hafta ne kadar değiştirmeye çalıştıysamda olmadı ve izin haftamdaki salı günü kızımın anaokulu sene sonu gösterisi var çok hevesli..
birde şu var iznimi alınca annem ve babam şehir dışındaki ablamın yanına gidecekler ve ablam bizimde onlara gitmemiz için çok ısrar ediyor çünkü kızının kursu dolayısıyla yazında buraya gelemeyecek sadece bayramda gelicek ve biz bayramlarda eşimin ailesinin yanına gittiğimiz için onunla görüşemicez
şimdi sorum şu:
bu 1 haftamda kızımın gösterisine mi katılsak hevesi kırılmasa, yoksa 1 sene göremeyeceğim ablamın yanına mı gitsek?? çok kararsız kaldım fikirlerinizi bekliyorum
ablan kızını babasına bırakıp seni görmeye geliyor mu hayır.
sen niye kızını bırakıp ablana gidesin.
herşeyi bırak kızın mı ablan mı sorusunun cevabı kesinlikle kızın olmalı bence
 
Doğrusu nedir, çocuk ne derse koşulsuz eksiğini artısını anlatmadan yapmak mıdır? Çocuk soğuk havada parka gitmek istiyor ve mutlu olacak diye soğuk havada parka götürmenin zararlarını anlatmadan parka mı götürmeliyim?

Ya da çocuk h.sonu hamburger yemek istiyor ama ben onu daha sağlıklı yemekleri olan bir yere götürmek için ikna etmek yerine susmalı mıyım yani?

Ben cidden anlayamıyorum çocuk psikolojisi diye ailelerin çocuklar için dört dönmesini. Hangimizin ailesi bize herşeyi anlatıp ikna etme çabasına girdi arkadaşlar ya. Psikolojimiz altüst mü büyüdük? Annem yeri geldi terlik fırlattı kafama ama hayatım zizndan olmadı, okudum mühendis oldum. Neden basit bir olay sanki hayatının en büyük mevzusu gibi büyütülüyor anlamış değilim. Sanki hepimiz tüm gün pedogoji eğitimi alıp, çocukları psikolog eşliğinde büyütüyoruz. Herkes çocuğunun karakterini baz alıp, doğrusuna karar veriyordur zannımca. Çocukların psikolojisi bizden çok daha sağlam emin olun, öyle ciddi birşey olmadıkça (cinsel saldırı, şiddet, hakaret vs hariç) büyütüp travma yapmazlar.

:) kocam gibi cevap veriyorsun. Soğukta parka giymemek deGil ki konu. Konu çocugun ailesinin onayı ile beraber çok önceden yapılmış bir planını, yetişkin kimseler uzlaşmaya yanasmadigi için çocuğun taviz vermeye zorlanması. Burada yetişkin bireylerin zorunluluklari, gereklilikleri için küçük kız fedakarlık yapmak zorunda kalıyor. Niye? Belki unutur belki aslında çok istemiyordur veya belki o da kuzenlerini özlüyordur ile anne hareket edemez. İyi bir anne böyle hareket etmez dediğim gibi. Çünkü söylediğim gibi ya babanın kendini sıkıntıya sokması lazım ya da annenin. ama bir şekilde halldedilebilir. Annenin de çocuğun gösterisi için tatilden vaz geçmesi doğru olmaz zaten. Ama biraz daha sıkıntıya katlanarak birileri ve çözülecek bir şekilde. Bütün fedakarlığı çocuk yapamaz.

Yani sizin durumunuz da çocuk evde oturup çizgi film izlemek isterken (daha acik yazayım çizgi film izlemek için belli bir saat verdiğinizi de düşünelim yani %100 hakkı) sizin o gün ve saate bir işiniz çıktığı için çocuğu da yanınizda suruklemeniz. Burada çocuğu ikna etmeyin. Çünkü ikna etmiş olamazsınız çocuk razi gelmiş olur.

Soğukta dışarı çıkarken herkes mont giyer bu evin kuralı. Siz ince bir kıyafet ile çıkarken çocuğa parka giydiremezsiniz. Bunun için çocuğu ikna etmemelisiniz.
 
' Bla bla ' diye kucumsenmeye calisilan fikre ben de katildigim icin bu yorumu uzerime alindim ve hic hos degil uye ismini unuttum bakamiyorum telefondayim ,neyse.

Burda amac cocugun haz almasi,eglenmesi,iyi vakit gecirmesi degil zaten atlanilan nokta bu.Benim yegenim 10 yil once gittigimiz okul gosterisini zaman zaman 'hepbirlikte gelmistiniz dimi teyzee' diye yuregimi mutluluga bogan bi ses tonuyla hatirlatir.Burda onemli olan o cocuga onun yaptigi seyin kiymetli oldugu vurgusunu yapmak,yoksa kimse gosteride kuzenleriyle olmaktan daha mutlu olacagini iddia etmiyo ,deger verilme duygusu mutluluktan daha onemli.

Okul gosterisine gitmezseniz cocugun zekasi eksilir ,meslek sahibi olamaz diyene de hic rastlamadim,konu saptirilmis.

Biz de okuduk cok sukur ama annemin zaman zaman yaptigi hatalari unutturmaya cok sevdigim meslegim yetmiyo.

Konu sahibi buraya konu acacak kadar hassassa cocugu icin en dogru karari da verecektir.
 
Yorumları okudum da acaba ben anne değilim diye mi boyle düşünüyorum yoksa çocuk sevmediğimden mi bilemedim,ben olsam pektabi ablami seçerdim,her sene yapıyorlar gösteriyi der koştur koştur ablama giderdim.
Gerçi ne çocuğum var ne ablam nede kız kardeşim benim vereceğim akıldan da bi cacık olmaz:temizlik:
 
arkadaşlar mrb. biz akşam kızımla tekrar konuştuk babasıda yanımızdaydı detaylı olarak tatilde neler yapabileceğimizi ve gösterisini..kızıma sen hangisini istersen o hafta onu yapalım dedim..oda bana kuzenlerini çok özlediğini oraya gitmek istediğini söyledi..ben tekrar tekrar gösteriye katılamayacağını söyledim hani fedakarlık yapmak zorunda kalmasın diye ama oda tatili seçti..çok şükür...herkeze çookk çoookkkk teşekkür ederim...
 
Back
X