- 24 Ocak 2016
- 4.213
- 8.417
- 108
- Konu Sahibi evinincicegi
-
- #41
Kızmamayı kv yapısı olarak görebilirim ama her istediğini almasını kabul edemem.
Kv iletişim kurabileceğiniz biri mi?
İyilik yapmadığını anlatmaya çalışın
Kızmamayı kv yapısı olarak görebilirim ama her istediğini almasını kabul edemem.Mesela ben çikolata vermiyorum o veriyor. Bu mesela sadece bir örnek. İstediğini alıyor ona. Ama özgürlükten de ziyade asla kızmıyor. Ben mesela sabrım taşınca kızıyorum hayır diyorum ama babaanne de öyle birşey yok
Kızmamayı kv yapısı olarak görebilirim ama her istediğini almasını kabul edemem.
Kv iletişim kurabileceğiniz biri mi?
İyilik yapmadığını anlatmaya çalışın
Hayır öyle bir durum olmadığına eminim. Bende buna şaşırıyorum aslında çocuk gezmeye gelmiyor
Birkaç sefer cevabını alırsa profesörlükten eser kalmaz.Ah neler demedim ama o dönemin kadınları çocuk konusunda kendilerini profesör sanıyor. En doğrusunu onlar biliyor
Belki otorite eksikliğindendir . Uzunca bir süre ailenin en küçük çocuğu olarak kaldım .
Hep bi el üstü durumları filan . Dediğiniz gibi sınırsız özgürlük , aşırıya kaçan davranışlarda kızmak yok filan .
Ama annem bakınca mum gibi oluyordum.
Her şey de değil ama bazı şeylere de bence , o otoriteyi göstermelisiniz . ( Ananaye giderken mesela )
Anneanne veya babaannelerin torunu kendilerine yoldaş görme olayına da hiç tahammül edemiyorum.benzer bir durumu ben kucukken yasadim sebebi anneannem kendini acindiriyordu surekli sen gidince ben hastalanirim nasil uyurum yemek yiyemem diye o yuzden birakmak istemiyordum surekli ona gitmek isteyip agliyordum. annem kahroluyordu. boyle yapiyordur demiyorum ama bu gibi sebepler boyle netice veriyor cok dikaktli olun
Birkaç sefer cevabını alırsa profesörlükten eser kalmaz.
Sizin yetiştirdiğiniz çocuklar 35 sene önceydi. Şimdiki koşullar farklı anne diyebilirsiniz.
Koskocaman bir gülümsemeyle okudum. Ailemizde, şahane anneanne ve/veya babaanne anılarımız ve düşkünlük hikayelerimiz var. Babaannenin ördüğü (bir sene boyunca 4 mevsim çıkarılmadan giyilen ama ertesi sene hatırlanmayan) yelek unutulduğu için, 4 yaşındayken iki araba dolusu insanı 80 km yoldan geri döndüren bir canavarımız bile var. (Kendisi şimdi hatırlamıyor, o ayrı). Bilin ki hepimiz normaliz, hiç birimize bir şey olmadıBunlar hep anı olacak, göz açıp kapayıncaya kadar geçecek. Bu sizin sevginizle, otoritenizle alakalı, onu zedeleyici bir şey değil, çocuğunuzun aile içinde başka başka türlü sevgileri tatmasını sağlayan bir zenginlik. Bence tadını çıkarın.
Mesela ben çikolata vermiyorum o veriyor. Bu mesela sadece bir örnek. İstediğini alıyor ona. Ama özgürlükten de ziyade asla kızmıyor. Ben mesela sabrım taşınca kızıyorum hayır diyorum ama babaanne de öyle birşey yok
İlk önce kendini gereksiz üzme ! Babaannesini sürekli görmediği ve ziyaretine gittiği vakit de el üstünde tutulduğu için sürekli orda olmak istemesi normal .çünkü sen annesi olarak zaman zaman kizabiliyorsun, bazı isteklerini reddediyorsun, her istediğinde onunla oynayamiyorsun (genelleme yaptim) kısacası sınırların var . Ama babaanneye gidildiğinde : Sonunun olmadığını düşündüğü bir sevgi cemberinin içinde hissediyor kendini ,ne isterse yaptirabiliyor, karşılığında ,elestirilmiyor yada engellenmiyor, ziyaretleri sık olmadığı için . Zannediyor ki her yaramazligima sonsuza kadar katlanabilirler.ama misafirlik 3 gündür onu bilmiyor :) kısacası çocuk mutlu olduğu yerde yaşamayı seçiyor . Babaannesiyle biraz vakit geçirse ve varlığına onları alistirsa, ilgi biraz azalıp yada normallesince annemi özledim diye ağlamaya başlayacaktır. Bu dönemı dert etmeye gerek yok .çocuk da bir yerden sonra öğrenecek oraya sadece ziyaret amaçlı gidebileceğini, yaşaması gereken yerin kendi evi olduğuna .çocuktur geçer diyorum kısaca .Merhabalar arkadaşlar. Gerçekten fikirlerinize ihtiyacım var. 2 buçuk yaşında bir kızım var. Kv ile hiç bir sorunum yok. Her zaman destekçimdir. Kv ile kendi ailem aynı şehirde yaşıyor. Biz eşimle farklı bir şehirdeyiz. Ara ara memleketimize gelince kızımın kv ye olan düşkünlüğü dikkatimi çekiyordu ama hiç bu kadar abartmamıştı. En azından evimize geri döndüğümüzde sorun olmuyordu.
Şu an yine buradayız mecburi durumlardan ötürü. Elini bile yıkayamıyorum her şeyi babaannesi yapacakmış. Aynı odada uyuyorlar mümkün değil yanıma alamıyorum. O yıkayacak o yedirecek her şeyi babaannesi yapacak. En son evimize döndüğümüzde babaanneye gidelim diye 1 hafta sürekli ağladı inanması güç ama. Şu an dışarı çıkarken bile bizimle gelmiyor. Kendi anneme götüremiyorum.
Başta çok takmadım çocuktur düzelir dedim. Hani babaanneye düşkün olması da benim için problem değildi. Ama artık geldiğimiz nokta beni germeye başladı. Oturdum ağladım bugün. Tekrar evimize gittiğimizde nasıl başedeceğimi bilemiyorum. Anneanneye götüremiyorum. Sinirlerim çok bozuldu artık.
Ne yapabilirim arkadaşlar ne olur bir fikir verin bana. Beynim durdu artık. Çok üzülüyorum
Bilmiyorum kızın kaç yaşında ama benim kızım 2 yaşından itibaren 2 yıl babaannesine yapışık gezdi .öyle ki birlikte gidip yazlıkta bile kaliyorlardi düşün. Kafayı yedim , çocuk beni takmıyor ,gitmeyeceksin diyorum krize giriyor, ağlamaktan çatlıyor . E bende sürekli gidip orda kalmak istemiyorum . Burda işlerim oluyor , orda hayattan kopuyorum . Bir defa 2 hafta boyunca hic eve gelmedi ben gittim onu yazlıkta gördüm . İlk cocugumu kaybettigim için ikinciyi gözümden sakiniyordum. Baktım olmuyor , depresyon belirtileri veriyorum . Dur dedim ya ne oluyorsun . Sen engelledikce o daha çok istiyor .bide yabancı değil babaannesi (çok iyi bakımını yapar ,kendi çocuklarına göstermediği ilgi ,alakayı gösterir ,gözüm kapalı güvenirim) kayinvalidenle onun haberi olmadan annelik yarışına giriyorsun dedim kendi kendime ve düşündüm çokça . Kendime gelip de salim düşünmeye ,çocuğu engellememeye başlayınca o da vazgeçti inatlaşmaktan. Çocuklar bayılır yapma dediğini yapmaya . O iki haftanın ardından eve geldiği günün ertesi hadi kızım git babaannenle yazlıkta kal diyince bana bir sarılışı varİnanın başta hoşuma gidiyordu ama artık babaanne olmadan nefes almıyor çocuk
Ben de 3 yaşındayken babaannemin ördüğü yelek için koca yolcu otobüsünü otogarın çıkışından döndürmüşümKoskocaman bir gülümsemeyle okudum. Ailemizde, şahane anneanne ve/veya babaanne anılarımız ve düşkünlük hikayelerimiz var. Babaannenin ördüğü (bir sene boyunca 4 mevsim çıkarılmadan giyilen ama ertesi sene hatırlanmayan) yelek unutulduğu için, 4 yaşındayken iki araba dolusu insanı 80 km yoldan geri döndüren bir canavarımız bile var. (Kendisi şimdi hatırlamıyor, o ayrı). Bilin ki hepimiz normaliz, hiç birimize bir şey olmadıBunlar hep anı olacak, göz açıp kapayıncaya kadar geçecek. Bu sizin sevginizle, otoritenizle alakalı, onu zedeleyici bir şey değil, çocuğunuzun aile içinde başka başka türlü sevgileri tatmasını sağlayan bir zenginlik. Bence tadını çıkarın.
Ben daha çok rehin aldığını düşünüyorumBabannesi tehdit ediyor olabilir mi acaba ?
Gidersen seninle oynamam gibi ...
Bir çocuğun gezmeye hayır demesi biraz zordur çünkü :/
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?