bebeyi al bebek arabasiyla sokakta mahallede dolastir. eline de elma falan ver, hem cocuk sakinlesiyor hem de biraz yoruluyor hem de sen daha saglikli oluyorsun. en azindan kafan yerine geliyor. ben bazen kulakligi takip dizi "dinliyordum". yoksa cocuk da sen de evde kafayi yersin
Bizimki son zamanlarda yorulana kadar bebek arabasına binmeyi reddediyor.Ahh zatrn o sevgileri olmasa hangi insan bu kadar yorulmaya dayanabilir.Demek ki o inat hepsinde var.Yemek yiyelim yemem uyuyalım uyumam saçını toplayayım toplama vs diye gider.Normalde konuşmak teoride çok kolay geliyordu ama gerçekten yaşamayan bilmiyor.yasamayan bilmez ya. mesela benim cocuk sabah once corap giymeyecegim diye tutturdu (hava cok soguk), sonra yelek giymem dedi (sadece t shirt var ustunde), sonra da paltosunu giymeyecekmis. tuvalete gotururum istemez. sacini toplarim istemeeeem der. gel de kafayi yeme. ama inatlasma disinda sevgi pitircigi.
Teşekkür ederim.Bir kaç kitabını okumuştum bu kitaba da bi göz atayımHatice Kübra Tongar hanımın iyileşen anneligim kitabını okuyabilirsiniz
Benim bebeğimin çok ağlaması yok ama diretmesi var.Allah hepimizin yardımcısı olsun.Bütün uğraşımız sağlıklı düzgün ve mutlu bireyler yetiştirmek için zaten.Çok iyi anlıyorum sizi. Benim de oğlum 30 aylık ve sürekli kriz halindeyiz. İnatlaşmaları, ağlayarak her isteğini yaptırması, 30 sn dahi hareketsiz kalmaması, uykusu, yemesi içmesi, çok sorunlu maalesef. Gün sonunda savaştan çıkmış bir halde oluyorum.
Ben ağladığı zaman sakinleşmiyorsa kendi haline bırakıyorum. Çünkü kucağıma alıp sakinleştirmeye çalıştıkça daha da beter ağlıyor. Başka da birşey gelmiyor elimden. Konunuzu bende takipteyim.
Bir kaç kere boşalttık çekmeceleri ama keşfettikten sonra oynama isteği doğuyor kendine oyuncak yapmayı seviyor çekmecedekileri.Ama dediğiniz gibi en azindan bir çekmeceyi boşaltıp onun oyuncaklarını mutfağa yerleştirirsem dikkatini oraya çekebilirim.Çok teşekkürler tavsiyeler icin.Sizinki biraz keşifçi sanırım. Beraber boşaltsanıza çekmeceleri. Merakı gider sonra ilgilenmez. Szin gözetiminizde açsın içindekileri çıkarıp tek tek tanıtın eşyaların ne işe yaradığını hakkında konuşun vs.
Ben tüm evdeki dolapların kızımın ulaşabileceği hizada olanlarına onun oyuncak ve eşyalarını yerleştirmiştim. Bu da işe yarıyor
Az evvel beni delirtti bacağımı yumrukladım ve oyun sanıp o da bacağına vurduAra ara cinnet gelir bu normal bana da geliyor ama kızma her gün oluyorsa bir şeyler yapmak lazım evet.
Yazılan yorumların çoğuna koptumbubendegilim in dediği gibi çılgın ve sacmalayarak davranmak işi gerçekten o kadar kolaylaştırıyor ki.
Ben de bazen onun yaptıklarının aynısını taklit ederek dışardan nasıl gözüktüğünü göstermeye çalışırım.
Mesela geçen aniden cinnet geldi ve arabalarını koltuğa firtatip bağırmaya başladı oturdum yanına bende arabalarını nazikçe ama hızlı bir şekilde yuvarlayıp bağırmaya başladımönce şaşırdı sonra ne yapıyor acaba annem diye baktı sonrada o da benim gibi nazik ve kibarca arabalarını yuvarlayıp gülerek bağırdı ve bende kikirdayinca ortalık koptu.
Tabi bu yöntem de her koşulda geçerli değil ama zamanla hangi ortamda ona nasıl uyum sağlayacağınız bir şekilde öğreniyorsunuz. Yeter ki sizde çocuk olun.
Hemen kosmamiz lazım de bir duvardan ötekine koşun hızlıcaAz evvel beni delirtti bacağımı yumrukladım ve oyun sanıp o da bacağına vurduYastığım elimde bekliyorum başımı basmayı, ramak kaldı
9 aylık appası. Yanından kalkınca etini yemişim gibi ağlıyorHemen kosmamiz lazım de bir duvardan ötekine koşun hızlıca( siz hasta olduğunuz için erken pes edebilirsiniz )
Oy kuzumaaaa az kalmış yürüyünce rahatlarsın. Benimkilerin biri 2 buçuk yas diğeri 4 ay9 aylık appası. Yanından kalkınca etini yemişim gibi ağlıyorben bildiğiniz emir komutada bekliyorum.
10.katta oturuyoruz evi aldığımızda ilk işimiz camlara kilit takmak oldu.Çünkü bebeğimiz mama sandalyesinden çıkmaya başladığı andan itibaren tabiri caizse duvarlara tırmanmaya başladı.
Çekmecelerimdeki zararlı şeyleri kaldırdım ama yer yokluğundan tamamen boşaltamıyorum ne yazık ki.
Anlattıklarınızın aynısını yaşıyorum.Ama ben amacını aşsada bırakmak istemiyorum.Alışsın diyorum.Diğer türlü sanki çocuğum ziyan olacakmış gibi geliyor.Belki de benim evhamımdır.Diyorum 3 dk olsa da iyi 5 dk olsada iyi.Bugün mesela oyun hamuru oynuyorduk.Kapı çaldı sadece 3 dk yalnız kalmıştır.Oyun hamurunu suya bulayıp halıyı koltukları duvarı yeşil ve kırmızıya bulamıştı.Ama sabır çekerek sakin kalmayı başardım.
Neden ziyan olsun ki? 10 dk oyun hamuru illa oyanaması gerekmez bence zaten ilerde oyanayacak şuan kendilerini kontrol edemiyorlar sadece zaten bizim bebeler çok meraklı her şeye neye ilgi duyuyorsa ona yönlendirmek en güzeli doktorumla da konuştuk bunu oturmayı sevmeyen bir bebekten oturup etkinlik yapmayı bekleme dedi al davul al bowling seti onları oynasın kendine de eziyet etme dedi enerjisini atacak alanlara yönlendir dedi benimki çok zıplıyor mesela yaptığı hareketleri görenler yürekleri ağzında10.katta oturuyoruz evi aldığımızda ilk işimiz camlara kilit takmak oldu.Çünkü bebeğimiz mama sandalyesinden çıkmaya başladığı andan itibaren tabiri caizse duvarlara tırmanmaya başladı.
Çekmecelerimdeki zararlı şeyleri kaldırdım ama yer yokluğundan tamamen boşaltamıyorum ne yazık ki.
NeeeeeeeeğOy kuzumaaaa az kalmış yürüyünce rahatlarsın. Benimkilerin biri 2 buçuk yas diğeri 4 ayben daha hunimi takmadım ama koltuk altımda bekletiyorum
İkisi birden büyüyorlar. İlki yanlizken zor oluyordu da ikinci kolay oluyor. Kızımı oğlumla beraber büyütüyoruz bize de oyuncak oldu vallahaNeeeeeeeeğaraları çok az yaw. Asla ben cesaret edemem buna maşallah size
Bende de aynı hisler oluyor zaten konuyu da o yüzden açtım.Belki daha farklı tecrübeler edinen anneler vardır yararlanırım diye düşündüm.Benim de 26 aylık kızım var sizi çok iyi anlıyorum bazen çileden çıkartıyor inatlaşarak maalesef bende kendime hakim olamıyorum kızdığım oluyor ama sonra çok pişman oluyorum onu anlamaya çalışıyorum daha çok küçük savunmasız bende ona kızarsam hayat ne yapmaz daha sakin olmayı öğreniyorum kızmadan dökmeden. Bu günlerde geçecek onlarda kendini bulma çabasındalar.
Ona onun gibi davranarak cevap vermek değişik olmuşAra ara cinnet gelir bu normal bana da geliyor ama kızma her gün oluyorsa bir şeyler yapmak lazım evet.
Yazılan yorumların çoğuna koptumbubendegilim in dediği gibi çılgın ve sacmalayarak davranmak işi gerçekten o kadar kolaylaştırıyor ki.
Ben de bazen onun yaptıklarının aynısını taklit ederek dışardan nasıl gözüktüğünü göstermeye çalışırım.
Mesela geçen aniden cinnet geldi ve arabalarını koltuğa firtatip bağırmaya başladı oturdum yanına bende arabalarını nazikçe ama hızlı bir şekilde yuvarlayıp bağırmaya başladımönce şaşırdı sonra ne yapıyor acaba annem diye baktı sonrada o da benim gibi nazik ve kibarca arabalarını yuvarlayıp gülerek bağırdı ve bende kikirdayinca ortalık koptu.
Tabi bu yöntem de her koşulda geçerli değil ama zamanla hangi ortamda ona nasıl uyum sağlayacağınız bir şekilde öğreniyorsunuz. Yeter ki sizde çocuk olun.
Aaaa araları ne kadar az kolay gelsin sizin işiniz çok daha zormuşOy kuzumaaaa az kalmış yürüyünce rahatlarsın. Benimkilerin biri 2 buçuk yas diğeri 4 ayben daha hunimi takmadım ama koltuk altımda bekletiyorum
Dedim ya mesajda da belki benim evhamım diye ne bileyim mesela onunla oynamadan bir gün geçirice gün boşa gitmiş gibi geliyor.Oysaki o da yerleri silmeyi çamaşır asmayı bulaşık makinesine yardımı çok sever.Yemek yaparken bile tezgahın üzerinde oturtur onu da dahil ederim.Belki de sizin yaptığınızı yapıp biraz daha akışına bıraksam daha iyi olabilir.Neden ziyan olsun ki? 10 dk oyun hamuru illa oyanaması gerekmez bence zaten ilerde oyanayacak şuan kendilerini kontrol edemiyorlar sadece zaten bizim bebeler çok meraklı her şeye neye ilgi duyuyorsa ona yönlendirmek en güzeli doktorumla da konuştuk bunu oturmayı sevmeyen bir bebekten oturup etkinlik yapmayı bekleme dedi al davul al bowling seti onları oynasın kendine de eziyet etme dedi enerjisini atacak alanlara yönlendir dedi benimki çok zıplıyor mesela yaptığı hareketleri görenler yürekleri ağzındadiyorım bir şey olmaz o hep öyle 4 yaşında artislik jimlastiğe vericem tam kızıma göre bence değilse de her alanı denicem çünkü 30 aylık oldu 3 dk totosunun üstünde oturduğunu bilmiyorum gerçekten bende tükendim zaten her şeyi öğrenecek şuan kendime de kızıma da eziyet edemem nabza göre şerbet ilerliyoruz
Kitaplarda yazılan ve yaşananlar var ya bir de aslında onu yaşıyoruz kızım duvarları çizdiğinde bir de onları çıkarmak için 2 saat uğraşıyorum haliyle her an insanda toleranslı olmuyor sonradan temizlik yapmak bana daha zor geliyor artık rutinimiz öğle uykuusndan uyanır yemeğini yer ve biz dışarı önce yürüyüş yaparız biraz tabii o bebek arabasında sonra da parka gideriz koşar oynar kedilere köpeklere bakar mutlu olur eve gelir akşam yemeği ve uykuya geçiş yani ben öğlene kadar ne yapabilirsem onu yapıyorumBende de aynı hisler oluyor zaten konuyu da o yüzden açtım.Belki daha farklı tecrübeler edinen anneler vardır yararlanırım diye düşündüm.
Ona onun gibi davranarak cevap vermek değişik olmuş
Aaaa araları ne kadar az kolay gelsin sizin işiniz çok daha zormuş
Dedim ya mesajda da belki benim evhamım diye ne bileyim mesela onunla oynamadan bir gün geçirice gün boşa gitmiş gibi geliyor.Oysaki o da yerleri silmeyi çamaşır asmayı bulaşık makinesine yardımı çok sever.Yemek yaparken bile tezgahın üzerinde oturtur onu da dahil ederim.Belki de sizin yaptığınızı yapıp biraz daha akışına bıraksam daha iyi olabilir.
Bazen ne yapsan olmuyo onların da morelleri bozulabiliyo. Bugün bir arkadaşım geldi kızı oğluma falan vurdu ben çok önemsemedim üzerinde durmadım ama farklı bir yerde olmaktan ya da direkt benim evimde olmaktan rahatsız oldu sanırım çok saldırgan davrandı. Anneler böyle dueumlarda üzülüyor ama yapacak birşey yok çocuk dedik bitti. Dün oğlum parkta ağladı sakinlesmedi gelen geçen herkes gelip neden ağlıyor diye sordu. Sanırım bizleri en çok etrafımızdaki insanlar yoruyo ve yıpratıyor. Bir de fazla sorumluluk almak. Sevgiyle kalınAslında kreş benimde aklıma geldi ama şu virüs olayı varken kıyamıyorum.Biraz daha büyüse en azından 3 yaşında olsa diyorum.Bu kadar oyundan sonra babasıyla da oynuyor.Her gün muhakkak bahçeye çıkarıyor haftada 2 gün parke götürüyoruz.
Benim kızım erken konuşmaya başladı.Her seyi anlatabiliyor ve aslında söylenilen her seyi de anlıyor.
Öneriler için teşekkür ederim.Ben genelde onun sevdiği şeyi sorup yapalim mi derim.Kitap okuyalım mı derim.Ama seçenek çok daha mantıklı kesinlikle uygulayacağım.
İnşallah işe yarar.
Bağırmayan anneler kitabı var. Tavsiye ederim.Günaydın hanımlar
Benim derdim kendimle.Özellikle 1 haftadır bebeğime çok kızdığımı bazen sert davrandığımı gözlemliyorum ve bu beni çok rahatsız ediyor.
26 aylık kızım var.Çok hareketli hatta çok demek yetmez çooook çoooook hareketli.Normalde daha sakin kalabiliyordum ama bu aralar griple birlikte halsizlik uykusuzluk bir araya gelince benimde sinirlerim harap oldu.
Sizden bebeğime karşı nasıl sakin kalmalıyım o inatlaşırken onunla inatlaşmamayı nasıl başarmalıyım vb.konular için fikir istiyorum.Onun gözünde korkunç sürekli bağıran bir anne olmak istemiyorum.Bu beni çok üzüyor.
Tecrübeli anneler bana yardımcı olursanız sevinirim.
tuvalet fırçasıyla oynamak mııııYalanın daniskası. Kızlar belki az daha kibar ve nazlı olabilirler ama asla sakin denemez. Hakkını teslim edeyim, gidip oğlum gibi tuvalet fırçalarıyla oynamadı :) Ama beni delirtme konusunda kızımın başarısını da yabana atamam. Saatlerce vız vızz gıcırdayıp durması, memnuniyetsizliği, kıyafet ve aksesuarlardaki uyum merakı, dolabını her gün alt üst etmesi, iç çamaşırlarımı kafasına geçirip kolye yapması, 6 yaşında beni hala sebeplerini açıkladığım halde papağan gibi tekrarlatması :) Ya bence 2 yaş sendromu bir başlangıç. Bittiğini gören şanslı insanlar var mı bilmiyorum. Oğlum benim canım, tam bir dağ adamı. Kaba, kontrolsüz, pasaklı, sakar ama işte tatlılar da ya :)
Evet çünkü benim oğlum aşırı pis :) Dağ adamı diye boşa söylemiyorum :) Yaklaşık 13-16 ay arası ne b.klar temizledik biz. Ola ki bi an gözümün önünden ayrıldı ya da benden erken uyandı ve kaka yaptıysa duvarlara, halilara, kapılara sanatını işledi yavrum. O narin parmaklarıyla yaptığı nice eserleri yok ettim bentuvalet fırçasıyla oynamak mııııAllah'ım sana geliyorum
PS: 1 yaş erkek bebe anası
Sizin bebeğinizle benim egomun hiçbir ilgisi olamazBenim mesajım yukarıda sizin anladığınız şeyler ortada.Üzgünüm ne bu konu sizin egonuzu tatmin edeceğiniz bir konu ne de ben o kişiyim.Siz yetişkin insanlarla nasıl konuşulması gerektiğini bilmiyorsunuz ki çocuklar hakkında tavsiyelerinizi dikkate alayım.Önce türkçenizi sonra uslûbunuzu düzeltirseniz yeniden konuşabiliriz.Ama şimdi konumu sabote etmeyin ve terkedin lütfen.
Bağırdığınızda bir işe yarıyor mu? Daha mı az hareket ediyor? Daha mı az inatlaşıyor? Bağırdığınızda daha mı çok anlıyor?
Ne işe yarıyor bu zorbalık?
Kaç yaşındasınız? 26 aylık bebeyle inatlaşmak size yada ona ne kazandırıyor? İnatlaştığı durumlarda dikkatini başka birşeye çekeceksiniz yada inadının olumlu sonucu olmayacak hepsi bu
Çok hareketli olması bir şikayet sebebi mi şükür sebebi mi bir düşünün isterseniz
Konuma yazdığınız ilk mesaj yukarda.Eleştirilere ya da önerilere açık olmasaydım bu konuyu açmazdım.O kadar yorum yazılmışken tek size bu tavrı takındıysam kafayı size takmış olamam değil mi aynayı bi kendinize mi çevirseniz ?Sizin bebeğinizle benim egomun hiçbir ilgisi olamaz
Neden yanlışlarınızı görüp yüzünüze vuran birini görünce ego tatmin ediyoooo diye sıyırmaya çalışıyorsunuz, neden yani? Bir bebeğe bağırmak zorbalıktır,değil midir sizce?bir bebekle inatlaşmak saçma ve sonuçsuz bir ego savaşıdır, değil midir sizce? Her iki davranış da bebeğe zarar verir, vermez mi sizce? Siz tersini mi savunuyorsunuz da benim dediklerim yanlış?
Bugün hasta olduğunuz için bunları yapıyorsunuz yarın kocanızla gergin olduğunuz için yapacaksınız bir sonraki gün işte sorunlarınız olduğu için daha sonra bir yakınınızı kaybedip…..bu böyle sürüp gidecek hemen doğruya dönmezseniz.bebek sizin hastalığınızın bilincinde değil, bilincinde olsa bile bu davranışlara anlayış göstermek durumunda değil, sorumluluğu olan sizsiniz, her durumda her koşulda taviz veremeyeceğiniz kurallar var, her durumda her koşulda size ve sevginize sabrınız muhtaç bir bebek var.
Bakın ben bebeğinize davranışınızı eleştiriyorum siz beni, hangimizin derdi egosu?
Diyelim ki ben yetişkinlerle konuşmayı bilmiyorum bunun bir yetişkine ne zararı olabilir, yetişkin bir insanın karakteri benim ona konuşma şeklime göre mi gelişir, travma mı yaşar, ruhu mu parçalanır, hiiiiç birşey olmaz, beğenmiyorsa tarzımı döner yoluna gider. Siz el kadar bebeyle nasıl konuşacağınızı bilmiyorsunuz formasyonlu öğretmen hanım, o bebeğin dönüp yoluna gitme şansı da yok, yaşatacağınız her travmaya karşı açık, size ve hayata karşı savunmasız
Türkçemde nasıl bir eksiklik buldunuz öğretmenim? Bu mevzunun arasında bunu da sokuşturma ihtiyacı hissettiğinize göre Rusça filan yazıyorum herhalde. Üslubum sizi ilgilendirmiyor, bana göre de sizin üslubunuz hiç hoş değil ama banane herkes kendine yakıştığı gibi davranıyor işte
Bir şeyi merak ettim neden bana mesleğinizi söyleme gereği duydunuz, sormuş muydum?söyleyince ne kazandınız, benden üstün olduğunuzu mu düşündünüz
Kendinizi zannettiğiniz şey değilsiniz benim gözümde o yüzden yok konumu terkedin filan komik duruma düşürmeyin kendinizi
Bizimki öğlen uykusuna da yatmak istemiyor.Bazen kandırarak uyutmaya çalışıyorum bazen de uyumasın diyorum.Bugün bende onunla sadece yapmak istediklerini yaparak vakit geçirdim.Ve ilk kez ay gün boşa mı gitti demedim.Kitaplarda yazılan ve yaşananlar var ya bir de aslında onu yaşıyoruz kızım duvarları çizdiğinde bir de onları çıkarmak için 2 saat uğraşıyorum haliyle her an insanda toleranslı olmuyor sonradan temizlik yapmak bana daha zor geliyor artık rutinimiz öğle uykuusndan uyanır yemeğini yer ve biz dışarı önce yürüyüş yaparız biraz tabii o bebek arabasında sonra da parka gideriz koşar oynar kedilere köpeklere bakar mutlu olur eve gelir akşam yemeği ve uykuya geçiş yani ben öğlene kadar ne yapabilirsem onu yapıyorumaçıkçası benim için kızımın dışarıyı gözlemlemesi daha önemli geçenlerde görmüş temassız kart annecim ben ödeceğim dedi şimdi artık kapıya gelen tüm siparişleri kızım ödüyo benim için kesfetmesi gözlemlemesi çok önemli zaten kreşe gittiğinde etkinliğe boğulur
Bazen gerçekten de insanın elinden bir şey gelmiyor.Biz kızım 6 aylıkken ilk otobüse bindigimizde ağlama krizini yaşamış ve otobüsten indiğimiz halde yarım saat sakinleştirememiştik.O zaman daha ufaktı ve birşeylerle kandıramıyordukBazen ne yapsan olmuyo onların da morelleri bozulabiliyo. Bugün bir arkadaşım geldi kızı oğluma falan vurdu ben çok önemsemedim üzerinde durmadım ama farklı bir yerde olmaktan ya da direkt benim evimde olmaktan rahatsız oldu sanırım çok saldırgan davrandı. Anneler böyle dueumlarda üzülüyor ama yapacak birşey yok çocuk dedik bitti. Dün oğlum parkta ağladı sakinlesmedi gelen geçen herkes gelip neden ağlıyor diye sordu. Sanırım bizleri en çok etrafımızdaki insanlar yoruyo ve yıpratıyor. Bir de fazla sorumluluk almak. Sevgiyle kalın
Okudum o kitabı teşekkür ederimBağırmayan anneler kitabı var. Tavsiye ederim.
Benim kızımda bundan 2 hafta önce tuvalete gitmek istediğini söylüyordu.Bende alıştırmak icin iç çamaşırıyla gezdiriyor tuvalete götürüyordum sık sık.Ve bekleneni yaptı annesi lavabodayken halıya malum şeyi yaptı.Hemde yeni yıkamadan gelen halımaEvet çünkü benim oğlum aşırı pis :) Dağ adamı diye boşa söylemiyorum :) Yaklaşık 13-16 ay arası ne b.klar temizledik biz. Ola ki bi an gözümün önünden ayrıldı ya da benden erken uyandı ve kaka yaptıysa duvarlara, halilara, kapılara sanatını işledi yavrum. O narin parmaklarıyla yaptığı nice eserleri yok ettim bentuvalet fırçası da cabası. Çoğunlukla odanın içine gelirdi o fırça. Böyle bir bağışıklık az kişiye nasip olmuştur bence :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?