kızıma otizm tanısı kondu

canım kendinizi bu kadar üzmeyin lütfen.otizm bir hastalık değildir.sadece çocuğunuzun diğer çocuklardan daha farklı eğitim alması gerekiyor.Fazla geç olmadan eğitimine destek olacak bir kurum olan şehre yerleşin.ayrıca benim hayran olduğum bir çok kişi otistiktir.mesela,Temple Grandin,Beethoven,Eisntein,Newton,Friedrich Nietzsche
gibi..
 

canım tayin için neden seneyeyi bekliyorsunuz!! SAKIN BÖYLE BİR HATA YAPMAYIN, devlet memuruysanız ytayininiz hemen olmak zorunda. bak canım, ne kadar erken başlarsanır profesyonel yardıma o kadar çok faydasını görürsünüz. sadece üzülerek ne siz ne de evladınız bişey elde edemezsiniz. çok büyük üzüntü içindesiniz, anlıyorum ama eğitim alabileceği yere hemen gidin. hiçbirşey kızından daha önemli olamaz, bence profes. yardıma 1 gün dahi geç kalmayın.
 

inşallah dediğiniz gibidir
bi bakalım benimde aklımdan geçti oraya götürmek
 
Allah yardımcınız olsun
Bir evladınız daha varmış
Lütfen onunla da yeterince ilgilenin
Yoksa hasta olan kardeşine düşman hale gelebilir
Onun yüzünden kendisinin dışlandığını hisseder
Kardeşine zarar verebilir
Bu konuda dikkatli olun lütfen
Kadınlar zayıftır ama ANALAR güçlüdür
Siz de güçlü bir anne olacaksınız ve her şeyin üstesinden geleceksiniz merak etmeyin
 

oçem 36 ayın altında olan çocukları almıyomuş
aradım konuştum
ama özeller varmı bu konuda onlar alır mı bilmiyorum marmara otistik diye biyer varmış orayla irtibata geçicem sizin var mı anadolu yakasındabildiğiniz bi merkez en başarılı yer neredir neresi kabul eder bilmiyorum ki
dün oçemi aradığımda görüştüğüm kişi bana yapıcanız tek şey rehabilitasyon merkezlerine gidin dedi
onlar sizi yönlendirir evde neler yapmanız gerektiğini söyler dedi
ama burda görüştüğüm merkez bu konuda uzmanımız yok dedi
burda bi arkadaş bana msj atmıştı o rehabilitasyon merkezinde eğitimciydi
ondan yardım istedim
neler yapabileceğim hakkında
 

evet haklısın onun için de endişeleniyorum tabi
ikisşne de yetmeye çalışıyorum
geçen gün ikside kucağımdan inmediler bütün gün
valla gün kollarım ağrıdı
aman onlar iyi olsun
elimden geleni yapmaya çalışıyorum
çocuklarım konusunda çok hassasım
asla hiç bişiden etkilensinler istemem tabi
dikkat etmeye çalışıyorum
kızımla oynarken oğlumuda yanıma alır onuda oyuna dahil ederim
 
merhaba canım.
benim abim yaklaşık 2 yıl kadar oçem de müzik öğretmenliği yaptı.
okulda çocuklarla ilgili gelişmeleri hep benimle paylaşırdı.
bir çok çocukta inanılmaz gelişmeler oldu zamanla.
hiç konuşmayan çocuklar zamanla abimin hazırladığı programlarda şarkı söyledi hemde ensturman ritmine uyarak.
bir keresinde bende programlarına katıldım.
inanamadım şarkılar söylediler tiyatro yaptılar diğer çocuklardan hiç mi hiç farkları yoktu.
çok küçük olmalarına rağmen 2 yılda çok şey öğrendiler.
tabi hiç düzelme olmayan çocuklar da vardı.
genellikle eğitime geç başlayan çocuklarda pek düzelme yoktu.
umarım doktorun teşhisi yanlıştır.
eğer yanlış değilsede seneye eğitime başlarsınız ve küçük olduğu için çok yol katedeceğine inanıyorum...
 

çok üzüldüm rabbim sabır versin
teyzem otizm okulunda görevli çalışıyor. çok değişik şeyler anlatıyor.
sizin çocuğunuz ne durumda bilemiyorum. ama bi çocuktan bahsetmişti çocuğa okumaz yazamaz demişler
ama şimdi okuyup yazabiliyormuş normal bir çocuk gibi gözüktüğünü söylüyor
çocuk hem özel ders alıyormuş hemde devletin verdiği imkanlardan yararlanıyormuş
ailesinin güzel ilgilendiğini söylemişti.
diğer çocuğunuzu ihmal etmeyiniz hakkına girmeyin. gün gelir size hesap sorar.
umudunuzu yitirmeyin Allah yardımcınız olsun.
 

Canım öncelikle lütfen yıkılma,eskisinden de güçlü olman lazım çocuğunun sana çok ihtiyacı var..
Otizm bir spektrumdur,tanı alan her çocuk aynı değildir bazı çocuklar çok içine kapanıkken bazıları aktif olabilir..
arkadaşlardan biri bir video paylaşmış çok doğru özetlemiş her şeyi,bn bunları çocuk ruh sağlığı stajında gördüğüm kadarıyla söylüyorum yoksa evli değilim ve çocuğum yok.. Otizm tanısı alan çocukların bir kısmı yüksek fonksiyonludur,yaşıtlarına yakın ve ileri zeka seviyesine sahip olabilirler(yaklaşık %10 kadarı)
Yine de çok ilgili ve sabırlı olman lazım,onun sürekli ilgiye ihtiyacı var;fakat unutma ki diğer çocuğunun da ilgiye ihtiyacı var..
 
Allah beterinden saklasın bunun tedavisi var kendi kendine yeten bir birey olabilir ayrıca doktor olmasını istiyordum demişsiniz otistik olması buna engel olmayabilir bir sürü normal insanda doktor olamıyor sonuçta ayrıca sayısal konularda çok yetenekli bir çoçuk olabilir genelde otistiklerde yaygın bir şeydir bu veya çok hafif düzeyde bir şey olabilir özel ilgi ve eğitimle normal çocukların seviyesine gelebilir sonuçta zihinsel engelli değil sadece otistik bir çocuk size bizzat tanık olduğum bir olayı anlatıyım karı koca doktor olan komşumuz vardı bir tane büyük kızları bir tanede küçük oğulları vardı çocuk 4 yaşına kadar konuşmadı ve çok ilgisizdi çevreye karşı bu nedenle otizmden şüphelenip doktora götürdüler tanı konuldu ama hafif bir şeymiş sanırım yada yanlışmış çok üstüne düştüler tabi çocuğun ailecek ve şuanda çocuk gayet normal okula gidiyor arkadaşları var dersleri iyi maşallah yani normal bir birey hemen umutsuzluğa kapılmayın biran önce durumu kabullenmeye çalışırsanız ona çok daha fazla yardımcı olabilirsiniz bir doktora daha göstermenizde fayda var içiniz rahat etsin ama siz yinede hazırlıklı olunki sizinde çocuğunuz biran önce yaşıtlarını yakalasın.öteki çocuğunuzuda ihmal etmeyin bir kitap okumuştum iki kere doğanlar diye orda ihmal edilen çocuk kardeşine düşman olmuştu onun en büyük yardımcısı kardeşi olucak inşallah sizin için dua edicem lütfen kendinizi bırakmayın.
 
öncelikle Allah yardımcınız olsun.Sizi cok iyi anlıyorum ve bu yuzden bazı seylerı yanlıs yapmamanız için bazı konularda uyarmak ıstıyorum.siz su an cocugunuzla ılgılı cok cıddı bır sıkıntı ve endıse yasadıgınız ıcın sogukkanlılıgınızı yıtırdınız.bu cok normal ama hata yapmaya en musaıt ruh halındesınız.kızınız 21 aylıkmıs.bakın her cocugun gelısımı aynı olmayabılıyor bunu bılıyorsunuz.benım oglum 22 aylıktı anne ve babayı ılk soyledıgınde kı cokta anlasılır seyler degıldı.ben onun her ıstedıgını ısaretlerıyle anladıgım ve yaptıgım ıcın konusma geregı hıc duymadı.dıger cocuklar su yada fuu gıbı kelımeler kullanırken benım oglum parmaklarını kullanıyor işaret ediyordu.sonrasında ben onu anlamayı bırakmaya basladım.örnegın su ıstedıgı zaman gösterdıgı zaman oglum su mu ıstıyorsun dıye vurgulu sordum.bunu parmagını her kullandıgı sey ıcın yaptım.burda tayıncı oldugumuz ocon kımsemız yoktu ve oglum bızım dısımızda kımseyle cok uzun paylasımlar yapamıyordu.tabı tum bunlar onun konusmasını,fıkır yurutmesını gecıktırdıgını farkettım.lojmana tasındıgımda oglum hep aynı kelımelrı tekrar ederdı.burda cocuklarla oynarken mecbur kaldı cumle kurmaya.ve sımdı susmuyor hatta kafa tutuyor bana.belkı sızın cocugunuzda bıraz zor buyuyecek cocuklardandır.yada sız onun ıletısım dılını cozemedınız.dılerım kızınızda benım oglum gıbı kendı kucuk mucızesını yaratır Allahın izniyle.
 
Allahım acil şifalar ve sabır versin inşallah...
Bu başlığı okuyunca bir derdim var bölümündeki bütün başlıkları silip atasım geldi...
 
Zor bir durum.
Otizimle ilgili bilgi sahibi olduğum kadarıyla gerçekten ilgi isteyen bir çocuğa sahipsiniz.
Aile kuramayacak mı , mesleği olmayacak mı gibi kaygılarınızı anlıyorum.
Bir arkadaş otizmle ilgili bir video paylaşmış onu izlediniz tahmin ediyorum. durumu çok iyi özetleyen bir video.
Şimdi siz mutlaka ki bir araştırmaya girmişsinizdir...
büyüyünce doktor olmasını hayal ediyordum demişsiniz, inanın böyle şeyler düşünürseniz hem ailenize hem kızınıza haksızlık etmiş olursunuz.
Otizmli çocuklar çok zeki olurlar ve tek bir ilgi alanına yoğunlaşırlarsa mükemel bir ressam, müzisyen ,matematik dahisi, yüzücü olabilirler.
Dünyadaki en zeki insanlarında otizmli olduğu biliniyor.
Albert Einstein,Franz Kafka,Friedrich Nietzsche,Amadeus Mozart bunlardan sadece bazıları.
Kendinizi toparlayıp bilinçli bir şekilde kızınızı hayata hazırlayın.
Umarım çok daha güzel günler sizi bekler, unutmayın otizm çaresi olmayan bir durum değildir.
Sabır diliyorum.
 
Son düzenleme:
Benim oğlum 14 yaşında.
İlk öğrenilen süreç çok zor. Yas tutmaya benzer bir durum ne yazıkki.
Ama moralinizi bozmayın lütfen. Pek çok eğitsel terapiler ve biyomedikal tedavilerle çok ilerleme kaydeden çocuklar var.
Belki sizin çocuğunuz çok hızla olumlu gelişmeler gösterecektir. Bu süreci depresyona girerek çözemezsiniz. Hepimiz çok bocaladık,hala da bir takım zorluklarını yaşıyoruz.
Ama hayata asılmanız gerekli .EVLATLARINIZ İÇİN.
Aşağıda ''alternatifanne dergisinde'' yazdığım bir yazımı paylaşmak isterim.

Serpilgül Vural

İLK TEŞHİS ,İLK ŞOK !!!!!!!
Anne adaylarının pek çoğunun aklından ‘’Acaba cinsiyeti ne olacak?’’ ‘’Kime benzeyecek?’’
‘’Umarım uslu bir bebek olur ‘’gibi merak içeren pek çok cümle geçer ve sonunda tüm dilekler tek bir cümlede toplanır ‘’Aman sağlıklı olsun da gerisi çok da mühim değil.’’

Sonunda beklenen gün gelir ve yavrumuzu kucağımıza aldığımız an tüm bu sorular önemini yitirerek geride kalır.O andan itibaren çocuğunuz için yaşar,onun için yer,içer,kendinize ve ona en iyi şekilde bakmaya çalışırsınız.Anneliğe adaptasyon sürecinin ardından onun geleceği hakkında hayaller kurmaya,planlar yapmaya başlarsınız; en güzel okularda okuyacak,çok başarlı olacak,çok iyi bir insan olacak,ailesi ve ülkesi için hayırlı bir evlat olacak .........

Şimdi tüm bu hayallerinizin yıkıldığını, yapılan planların hepsinin çöpe atılması gerektiğini hatta belki de siz göçtükten sonra varsa bir yakının ya da devlet kurumlarının insafına kaldığını,onlara bağımlı yaşamak zorunda kalabileceğini
HAYAL EDİN!
İnsan böyle bir şeyi aklından bile geçirmek istemiyor değil mi?

İlk annelik tecrübem olmadığı için bu sefer deneyimli bir anneydim.Birbirimizi tanımamız anlamamız uzun sürmedi.Zaten çok uyumlu,sağlıklı bir bebekti.Hatta kırkı çıkmadan gülücükler,agucuklar başlamıştı. Yegane sorun her zamanki gibi sütüm yetmiyor ,anne sütünün yanısıra mama da kullanıyordum. O kadar sağlıklı bir gelişimi vardı ki çocuk doktorumuz ‘’bu çocuk erken konuşacak ,çok akıllı ‘’ diyordu.Aslında böyle olacağını biz de görebiliyorduk.
1,5 yaşına kadar gelişimi çok iyiydi.1,5 yaşından sonra hemen her besini sorunsuz tüketen hatta gurme diyebileceğiiz kadar lezzetten anlayan çocuğumuza bir haller oldu.Tabii bunu önceleri farkedemedik.Zira yiyebildiği yemekler okadar çoktu ki bazılarını yemeyi zamanla kestiğini anlamamız biraz zaman aldı..

İlk oğlumun 2 yaşından önce tek kelimesi yoktu. 2.5 yaşında direk cümle kurarak konuşmaya başladı.Küçüğüm de öyle olacak sandım.Üstelik 1 yaşına gelmeden kelimeleri başlamıştı.O kelimler nereye gittiler? Ne oluyor bu çocuğa?
Belkide Abisi gibi olacak,pat diye konuşmaya başlayacak diye bekledim,bekledim,....
Beklediğim gün bir türlü gelmiyor üstelik eve gelen misafirlerle ilgilenmeyi bırakıyor,oyuncakları ile alışılmadık şekillerde oynamaya başlıyordu.Biz seslenince bizi duymuyor gibi davranmasına rağmen TV deki reklam cıngılını evin en uzak köşesinden duyup, koşarak geliyordu. Kral TV deki kliplere çok ilgi göstermeye başlaması ile artık kafam iyiden iyiye karışmaya başlamıştı.

Birgün televizyonda bir uzmanın Kral TV hastalığı gibi birşeyden bahsettiğini işittim.’’Çok fazla klip izleyen çocuklar çevreleri ile ilgilerini kesmeye başlıyorlar’’ gibi bir cümle sarfetmişti. Ben çalışan bir anneydim.Belki de evdeki bakıcı çok televizyon seyrettiriyordur diye düşünüp oğlumu bir kreşe vermeye karar verdim. Uygun bir kreş bulmam biraz zamanımı aldı.Pek çok anne ne demek istediğimi anlıyordur.Üstelik küçük bir şehirde işler beklediğimden de zordu.

Nihayet istediğim gibi bir yuva buldum!Yeni ve moderndi,herşey en ince detaya kadar düşünülmüştü. Çok sevinmiştim.Ohh nihayet oğlum çocuklarla birlikte olacak ve kısa zamanda konuşmaya başlayacaktı.

İlk haftanın sonunda kreş psikoloğunun beni görmek istediğini ilettiler.Bu gün bile hatırlıyorum bir Cuma günüydü.Biraz hoş beşten sonra
- Serpil hanım, oğlunuz da yolunda gitmeyen bazı şeyler var farkındasınız sanırım.

-Evet,konuşması gecikti, yaşıtları ile birlikte olursa iyi olacağını düşündüm. Bu nedenle kreşe başlattım.

-Çok doğru yapmışsınız.Fakat tek sorunu konuşma gecikmesi değil, iletişim problemi de var. Aslında birkaç kez görmekle bu yaştaki bir çocuk için ‘’Otizmli’’ demek biraz güç ama bir sorunu olduğu da aşikar. Bence Ankara,İstanbul gibi büyük şehirlerdeki hocalarla görüşmenizde fayda var. İsterseniz size bir randevu ayarlayabilirim.

İlk anın şoku mu yoksa zaten yolunda gitmeyen durumun adı konulduğundan mı bilemediğim bir sakinlik ve içimi kaplayan huzurla kendisine teşekkür edip evime gittim.

OTİZM !!! ne demek bildiğim tam söylenemezdi tabii. O yıllarda otizmden pek bahsedilmez hatta etrafta hiç otizmli bir insan göremezdik.Otizm ile ilgili tek bildiğim şey ‘’ Yağmur Adam’’ filmiydi.Sanırım dahi gibi birşeydi diyordum kendi kendime.Evet evet zaten dahiler genelde geç konuşurlar .Abisi de çok zeki ,kendi kendine 3 yaşında okuma yazma öğrenmişti. Demekki benim çocuklarımın zekası fazla geliyor onlara....gibi abuk subuk bir sürü düşünce geçti kafamdan...

Akşam eşime durumu anlattığım da ‘’ Kesinlikle olamaz. Çünkü Otizm çok ağır bir tablo. Fakültesindeyken o tür çocukları çok gördüm,hiç benzemiyorlar bizim oğlumuza dedi.
Kendilerine dokundurtmazlar,banyo yapmayı sevmezler.Oysa bizim çocuğumuz öpüş öpüş bir çocuk.Banyoyu da banyoda uyuyacak kadar çok seviyor.’’ Vs.......

Bir kaç gün sonra bu böyle olmayacak ‘’gerçekte otizm ne’’ bilmem lazım diyerek bulabildiğim bir kaç kitabı aldım ve hemen okumaya başladım. Okuduktan sonra yaşadığım ŞOK’u size tarif etmem imkansız. Bu gün bile kitapları yazan uzmanların daha duyarlı olmaları ve okuyan aileleri ümitsizliğe sevketmemek için cümlelerini daha özenli seçmeleri gerektiğini düşünüyorum.

Sanırım en az altı ay kadar ne yaptığımı bilmez vaziyetteydim ve iki yıl kadar kuaföre bile gitmediğimi, gitmek istemediğimi hatırlıyorum.Genç kızlığımda engelli çocuğu olan anneler gördüğümde merak ederdim;
Nasıl dayanıyorlar?
İçlerinde yaşam sevinci nasıl kalıyor?
Her şeye rağmen bakımlı olmayı nasıl sürdürüyorlar ?

Eşimi çocuğumuzun otizmli olabileceğine ikna ettikten sonra Ankarada deneyimli bir uzmandan randevu aldık.Oğlumuzu gözlemlediler,istersek nöroloji servisine de götürebileceğimizi söyleyerek bizi iyi bir özel eğitim (rehabilitasyon merkezi)kurumuna yönlendirdiler.Altı ay sonra tekrar gelin diyerek de uğurladılar.

Kendi kendime ‘’Bu mu yani,yapılacak başka bir şey yok mu?’’ dedim.
Bu konuda söyleyecek çok sözüm var.Ama onları diğer yazılarımda ele almam daha iyi olur diye düşünüyorum. Aksi halde yazdıklarım romana dönüşecek.

Yaşadığımız yerde iyi bir özel eğitim kurumu bulunmuyordu.En değerli aylarımızı yeni bir düzen kurmak ve araştırma yapmakla harcadık.Bu süreç neredeyse bir yılımızı aldı. Şimdilerde bu süre biraz daha kısa sürüyor.Son on yılda Otizm sorununun giderek artması , ailelerin bilinçlenmesi ve talep etmesini öğrenmeye başlamaları bazı olumlu değişiklikleri de beraberinde getiriyor.

Geriye önüp baktığım zaman ilk bir yılımızı iyi kullanamamış olsak da pek çok otizmli annesinden daha şanslı olduğumu görüyorum.
En azından ilk şokumu işini bilen,kibar ve duyarlı bir psikolog sayesinde daha sorunsuz ve kademe kademe yaşadım.
Ne yazık ki pek çok aile bu kadar şanslı olmuyor ...
 
Sevgili gulata Allah sifa versin , sabir versin insallah. PEki ne gibi belirtilerden dolayi suphelenip goturdu uz? benimde 22 aylik kizim var cizgi film delisi eger acmazsam bi bagirti koparip bayagi bi sure agliyo? acaba yanlismi yapiyorum cozgi film izleterek?
 
bakin unlu bi DOC. var amerika colarado uni. , ve kendisi OTIZT , dogum yilli 47 , o zamanlarin bu rahatsizligi bilinmedigi bir donem hatta , doktorla cocugu omur boyu kapali klinikte kalmasini oneriyorlar ama annesi birakmiyor savasiyor ve kazaniyor , gercek bir hikaye ki film yapildi ve bu filmi esinizle beraber bakmanizi oneririm , lutfen TEMPLE GRANDIN filmine bakin..lutfen bakiniz .......
 
allah yardımcınız olsun.. ama perişanım diyorsunuz baska çocuğunuz daha varmıs onun için biraz daha dk durmaya calısın.. otizmin ilaç tedavisi maalefef yok tek tedavi yöntemi özel eğitim.. özel eğitimle aşama kaydedilebilir.. benim yeğenmimde otistik 16 yasında ilk duyulduğundaki perişanlık ifade dahi edilemez sizi anlıyorum diyemem anne değilm ama anlamaya calısıyorum.. özel eğitimle (ayrıca anne ve baba desteği-onlarda eğitim gördüler buda cok önemliymiş) suanda kendi derdini anlatabileceği bir tablet var onunla derdini anlatabiliyor.. artık bir süre sonra öyle oluyorki siz bakısından ne demek istediğini dahi anlayabiliyorsunuz..bunun için tabiki sizinde eğitim görmeniz gerekiyor.. bakışlarıyla ve tabletiyle her türlü isteğini her türlü derdini herseyini aklınıza gelen herseyi anlatıyor.. lütfen umutsuzluğa kapılmayın lütfen allah tekrar yardımcınız olsun inanın güzel bir eğitimle sorunlara en aza indirgeyebilirsiniz allah tekrar yardımcınız olsun.......
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…