Kızımı memeden ayırdım ama...

CitlembiK

Bir kalbe girmek nasip, kalmak marifet...
Kayıtlı Üye
23 Mayıs 2007
3.705
1.993
723
Evet arkadaşlar kızımı memeden ayırdım 2,5 gün oldu ve ben çok mutsuzum.
Kızım 2,5 yaşında gerekenden fazla emdi farkındayım ama ayrılmak bana çok zor geliyor.
Kimsi loğusa depresyonuna girer çok şükür bende bu olmadı ama ayrılmak içime oturdu.
Biliyorum yaptığım bencillik, hiç süt olmayanlar sütü olduğu halde bebeği emmeyi red edenler var
ben çok şükür bu sıkıntıları yaşamadım doya doya emzirdim, kızımda memeye çok düşkündü
şimdi meme aklına geldiğinde üzülüyor yüzü düşüyor ama hemen unutuyor, sadece uyurken mutsuz.
Fakat ben ondan daha kötü durumdayım, sürekli emzirmek istiyorum ayırdığım için vicdan azabı duyuyorum acaba 3 yaşına kadar emzirseydim ayrılma fikrine alışsamıydım diyorum ama yine zorlanırdım diye kendimi teselli etmeye çalışıyorum.
Sanki aşkımız bitecekmiş, eskisi kadar beni özlemeyecekmiş, onun için anane yada babanesinden farklı olmayacakmışım gibi geliyor.
 
Tüm anneler yaşıyordur sanırım bunu.
Ben de suçluluk duygusuna kapılmıştım.
Ama memeden ayırma sürecinde sadece anne acı çekermiş çocuklar değil..
Zaten bir haftaya kalmaz unutur.
Size olan sevgisi azalmayacak hiç merak etmeyin..
 
ben 1.5 yasnda ayırdım basta bende uzulmustum ama kestikten sonra yemesı daha ıyı düzeldı bence sızde fazlasıya emzırmıssınız bazıları kendı zevkı ıcın emzırmıyorr yadaa emzırıyo kesmıyoda çocuk başka bısey yemıyor gıbı durumlar bence sız vazıfenızı yapmışsınız rahat olun
 
benim kızımda 20 aylık ama hiç emmesini bırakmasını istemiyorumBen nasıl bıraktıracağım bilemiyorum.Kucağıma aldığımdaki o huzur o sıcaklık aman ALLAH'ım.
 
hisleriniz anlasilabilir, biraz da fazla uzun surmus emzirme sureciniz onun da etkisi var sanirim, yalniz babanne veya anneanneden farkiniz kalmayacagi korkunuzu biraz dusunun derim. boyle dusunmenizin nedeni ne acaba? emzirmek disinda bir farki yok mu iliskilerinizin? saydiginiz kisiler sizin kadar ilgileniyor dusunuyor mu kizinizi? eger ilgili bir anneyseniz kiziniza yeterince zaman ayirirsaniz inanin kimse sizin yerinizi alamaz.
 
benim kızımda 20 aylık ama hiç emmesini bırakmasını istemiyorumBen nasıl bıraktıracağım bilemiyorum.Kucağıma aldığımdaki o huzur o sıcaklık aman ALLAH'ım.
Bende hiç bıraktırmak istemiyorum duygusal olarak ama mantığım artık yeter çok bile diyor.
Genelde mantıklı kararlar alan biriyimdir yine öyle yaptığımı düşünüyorum ama duygusal olarak kendimi şu an çok eksik hissediyorum. Tavsiyem eğer şartlarınz el veriyorsa 24 ay doldurunca ayırmaya çalışın.


Uzun süre emzirme sürecim şartların gerekliliğinden oldu.
Kızım tam 2 yaşını 1 ay geçmişken Umreye gittik, orada sıkıntı yaşamamak için bir nevi kendim rahat etmek için ayırmak istemedim.
Sonrasında hastalık v.s. söz konusu oldu, tuvalet eğitimine başladık o dönemde de ayıramazdım.
Artık her şey düzene girmeye başladığında evet şimdi zamanı diyerek karar aldım.
Geri adım atmayacağım inşallah ama bu suçluluk duygusu hiç geçmeyecekmiş gibi geliyor.
Ananesinden farkım kalmayacak derken haftanın 5 günü kızıma annem bakıyor.
İş haricinde onunla çok fazla vakit geçirmeye özen gösteriyorum ama her zaman aynı olmuyor maalesef ihmal ettiğim zamanlar da oluyor.
Şu an için yakınlığımızda bir değişiklik yok, yine üstüme atlıyor, canım annem ben seni çok seviyorum diyor, oyunlar oynuyoruz.
 
ilk 6 ay önemli olan ..
üzülmenize gerek yok ..
artık büyümüş annesi,yemek yer :)
 
anladim, bunlari dusunmeniz bile zaten ilgili bir anne oldugunuzu gosterir. sucluluk hissinizin bir nedeni de calismanizdir belki ama kiziniz icin ona bir gelecek sunmak icin ve de ruhsal olarak saglikli bir annesi olmasi icin calistiginizi hatirlatin kendinize. hic merak etmeyin birkac hafta icinde alisirsiniz kizinizin size olan sevgisinde bir azalma olmadigini gorunce.
 
ben 3,5 yaşımda zorla bıraktırılmıştım. annem memesine salça sürmüştü kanıyo diye kandırmıştı üzülüp bırakmıştım ben de
 
Annenin cocuguyla tek iliskisi emzirmek degil ki ananesinden farkin kalmasin. Anne sutunun 2.5 yasindaki bir cocuga faydasi yok dogrusu, hatta ihtiyaci olan gidalari almadigi icin belki de zarar. Bence psikolojinizi dogru yonlendirmediginiz, eksik bilinc dolayisiyla bu uzuntunuz
 
Bilinçsiz bir anne olduğumu düşünmüyorum umarım bunu demek istememişsinizdir.
Kızıma günde sadece 4 saat görebiliyorum ve haliyle bu sürenin tamamını ona ayıramıyorum.
Uzun süredir sadece geceleri emiyordu nihayetinde çalışan bir anneyim.
Sadece hafta sonları gün içerisinde 1-2 kez daha fazla emiyordu.
Bunun dışında çok şükür hemen her türlü gıdadan faydalanıyor.
Et, sebze, meyve, bakliyat, pilav türleri, makarna ve her türlü çorbayı yiyor hatta işkembe bile.
Ciğer, kuzu eti, tarhana çorbası, makarna pirinç pilavı en sevdikleri ama porsiyonları küçük.
Bununda genetik olduğunu düşünüyorum babası da bende az yiyerek, zayıf ama sağlıklı bir çocukluk geçirmişiz.
Şükürler olsun kızımın henüz 1,5 ay önce yapılan tahlillerinde de bir eksiklik görülmedi.
Ben zaten mantıken emzirmek istemiyorum ama ruh halim bu kararı sorguluyor.
İlk bebeğimi kaybettim ve kızım benim ilk göz ağrım emzirmek hep hayalimdi emmek istememesi ise korkum.
Doktorların ve inandığım Kuran-ı Kerimin dediği gibi 2 yaşına kadar emzirmekte kararlıydım ama bazı durum değişiklikleri bu süreyi 6 ay kadar uzattı.
Ben 1 yaşından sonra anne sütünün bebeğe bir faydasının olmadığına inanmıyorum.
Öyle olsaydı Rabbım çocuklarınızı 2 yaşına kadar emzirin buyurmazdı.
Sanırım uzun süre emzirmiş olmak ve bunu çok hayal etmek beni bu denli üzdü.
Birde her ne kadar zamanı geldiğini düşünmüş olsam da bir anda alınan bir karardı.
 
zamanı gelmiş. Bunlar geçici duygular bir kaç gün sonra normalleşirsin.
Anneye delice bağımlı, kendi ayakları üzerinde duramayan bir birey olmaması için bence kendine çok yapıştırma derim.
Memeden kesme de buna bir örnektir benim için.
 
Hayır kesinlikle öyle bir çocuk değil, sanırım mesajlarda yanlış anlaşılıyorum.
Kızım bir çok işini kendisi görebilen bir çocuk.
Burada çocuğumu över gibi anlatmak istemiyorum ama yapılan yorumlardan kızımın pasif anneye bağımlı bir çocuk intibası uyandırmasını da istemem.
Maşallah alt giysilerini, önden düğme yada fermuarlı üst giysilerini ve ayakkabılarını t kendisi giyip çıkarabiliyor.
Yemeğini kendi başına yiyebiliyor, hiç biberon kullanmadı çok rahat bardak kullanabiliyor.
Birlikte gittiğimiz markette kedisi almak istediğini alarak kasada ödemesini yapabiliyor.
Tabii para değerlerini bilmiyor ama parası ödenmeyen, kasadan geçmeyen hiç bir şeyi almayacağını biliyor.
Parkta tek başına oynayabiliyor (bizim gözetimimizde)
Oyun ve arkadaşlık kurabiliyor
Bunlar ilk aklıma gelenler, yani kızımın uzun süre meme emmiş olması gelişimini hiç bir şekilde etkilemedi.
Eğer bir çocuğun gelişimi etkileniyorsa bu meme emmesinden değil eğitimdendir.
 
Kızımı 2 yaşına kadar emzirdim ama ben çok bunalmıştım memeye bağımlıydı resmen, ilk günler biraz burukluk oldu ama onun harici hiç üzüntü duymadım 2 yaş sınır olduğu içinde bıraktırdım diye vicdanda yapmadım benim sütüm ilk doğum yaptığımda hiç gelmemişti çok zorladım kendimi sütüm gelsin diye bu konuda çok mücadele ettiğim içinde görevimi yaptım diye düşünerek içim rahat olarak memeden ayırdım sonrası benim içinde çok rahat oldu tam bir problem olan gece uykularımız düzeldi en çokta bu beni rahatlattı sizinde bu duyguları yaşamanız normal ama fazlada abartmayın zaten daha çok yeni üzüntülü olmanız normal bencede artık bırakması gerekiyormuş normalden fazla fazla emmiş
 
bu olay zaten senin çocuğunun motor becerilerini ortaya koymaz ki.
maşallah yaş gurubuna göre baya iyi.
sadece demek istediğim şu onun yanında da böyle dramatik konuşursan memeden ayrılmanın çok acı ya da hüzün verici bir şey olduğunu düşünür. bu tür geçişler çocuklarda farklı etki bırakabilir. aslında o pek umursamıyor bence ama sen abartıyorsun.
 
Hiç emmemiş mamayla büyüyen fakat üstünü giyemeyen, tuvalete kendi başına gidemeyen alaturka tuvalete kesinlikle oturamayan, bir yerde bir şey yiyeceği zaman annesi tarafından kontrol edilen ve üstüne örtü serilen 8. sınıf bir erkek tanıdığım var.
Çocuk fiziksel olarak gayet sağlıklı maşallah hiç bir engeli yok ama annesi tarafından her işinin görülmesine alıştığı için hiç bir işini kendisi yapamıyor altını çiziyorum yapmıyor değil yapamıyor.
 
Hayır kesinlikle onunla bu konuda konuşmuyoruz, zaten yalnızca yatarken emiyor ve gece uyanmıyordu rüya v.s. gördüğü yada korktuğu zamanlar haricinde.
Ben asla üzüntümü ona yansıtmıyorum Maşallah o zaten çokta dert ediyor gibi değil ama uyurken bir mutsuzluk oluyor.
Ben emzirmeye çok alışmışım sanırım ve birde ani verdiğim bir karar oldu.
Evet zamanı geçmişti 2 yaşını doldurduktan sonra bırakacaktım ama daha öncede yazdım 2 yaşından 1 ay sonra Umreye gittik orada zorlanmamak için erteledim sonrasında hasta oldu daha sonra tuvalet eğitimine başladık ve 3 ayda ancak oturtabildik çok zorlu bir süreçti.
O dönemde ceza olarak algılamaması için yine ertelemeyi tercih ettim.
Şimdi şartlarımız uygun olunca hemen denedim ve hiç zor olmadı beni yormadı, ben sadece 2,5 yılın alışkanlığı ve aradaki duygusal bağ bakımından bir de çalışan bir anne olarak çok fazla vakit geçirememenin verdiği vicdan azabıyla üzüntü duyuyorum sanırım.
 
hiç üzülme o zaman.ben de çalışan bir anneyim.
kızım memeyi hiç almadı.
sütüm de hiç bir zaman şelale gibi gelmedi.
sağarak vermek istedim gün geçtikçe azaldı ve ben sadece 3 ay dayanabildim. sonra sağılmış süt dahi veremedim..
Allah sağlık versin takma bunları.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…