İşte enn zor veli tipi... İnsanı mesleğinden soğutan cinsten.
Çocuklar okula başlayalı 2 aya yakın bir zaman oldu. Okula uyum süreci 2 haftadır,2 haftayı geçen zamanda çocukta ayrılık kaygısı devam ediyorsa bir uzmandan yardım alınması gerekir. Ama anladığım kadarıyla burada ayrılık kaygısını yaşayan çocuk değil anne..Ve bu anne hiçbir çözüm yoluna yanaşmamış,yanaşmadığı gibi de çocuğunun da bu kaygıyı yaşamasına neden oluyor. Muhtemelen annesi çocuğa ben seni bekliyorum,korkma beni istediğinde görebilirsin vb.şeyler söylüyordur. Çocuk da bunları duyduğunda anneden aldığı mesaj şu; "okul korkulacak bir yer ve güvenli bir yer değil,öğretmenim beni koruyamaz,okuldaki söz sahibi kişi,kuralları koyan kişi annem o yüzden ben sınıftan istediğim an çıkarım,çıkamazsam ağlarım nasıl olsa annem her an yanımda"
Bu gibi durumlarda öğretmen çaresiz kalıyor çünkü ortada işleri zorlaştıran ve öğretmenin yardımlarına,uyarılarına kulak asmayan bir anne var. Çocuğu alıştırmak için ailenin de yardımcı olması lazım hatta en çok iş aileye düşüyor. Ama alışamayan kişi anne olunca ve öğretmeni hiçe sayıp kendi bildiğini yapmakta ısrar ediyorsa bu durumda öğretmen de artık yılmış olabilir ve bu çok normal.. Sonuçta işini aksatacak etmenler bunların hepsi,motivasyonu düşürecek şeyler..Tüm zamanını anneyi ikna etmekle mi geçirecek?
Bazı veliler ögretmenlerin yönlendirmelerine ve dediklerine biraz da olsa kulak asmayı öğrenmeliler.. Kulak asmadığında işte bunlar yaşanıyor..
İmza olayına gelince o işten bişey çıkmaz,öğretmen size topu atmış çünkü o velinin rahatsızlık verdiğini, bu okulda sadece kendisinin veli ve sadece kendi çocuğunun olmadığını anlaması için böyle bişey istemiş olabilir.