- 11 Ekim 2011
- 1.577
- 642
- 173
- 44
- Konu Sahibi kizilca kiyamet
-
- #1
merhaba arkadaslar, ilk evliligimde uc dusuk yapmistim ve daha sonra bazi sebeplerden dolayi bosandim.
senelerce "evlenmem - cocugum olmaz zaten- olsada istemem dunyada o kadar sahpsiz cocuk varken"
diye ahkam keserdim. Sonuc tekrar evlendim ve iki sene sonucu tedaviyi dusunurken hamile kaldim ve bebegim oldu.
bir kizim. dunya tatlisi bir cimcime.
konuyla alakasi yok ama icimden geldi bu yuzden paylastim
hayati bildigim gibi yasadim
ozunde tembel, rahat bir insanim ve bu bebegim olduktan sonra son buldu tabiiki
daha duzenli oldum
ama asiri titiz olmadim
cocugumun ihtiyaci olan herseyini karsilayip
bol bol keyfini cikartip sevsemde
ustune bazi anneler gibi fazla dusmedim
hassas yetismesin diye
esimde benim gorusumde
amma velakin
kizim yakinda 10 aylik olacak ve masallahi var
8 disi cikti en onemlisi iki haftadir kendi kendine yuruyup dolaniyor evin icini
ve ben bu kucuk mucizenin ayakalanip ordek yavrusu gibi pesimden gezmesine
cok sevinsemde kendimi gunde uc kere yerleri paspaslarken buluyorum
her gun dip kose supuruyorum
tozlari aliyorum gunde yine bir kac kez
herseyi ortadan kaldirsamda kontrol ediyorum agzina alabilecegi bir sey
dusmustur diye
sonuc yorgunluktan bitiyorum
kan ter icinde kaliyorum
aksam 22h oldumuydu her tarafim sizliyor
ve belimin agrisindan duramiyorum artik
asiri hareketli
yemeye cok duskun ve asiri derece memeye duskun
olumlu taraflara baktikca sukrediyorum tabiiki
ama kari koca iliskimden kisisel bakimama kadar o kadar engelliyorki bu yorgunluk
benmi pratik degilim cokmu abartiyorum
esim sunu diyor " iki cocugumuz olsa evin halini dusunmek istemiyorum" kirmizi noktam bu soz
gunde uc kere paspaslayan ben degilim sanki
elimde toz beziyle dolasayn ben degilim sanki
tamam yardim ediyor calistigi icin fazlasini istemiyorum
ama iki gun yemek yapmasam acilairn cocugu gibi bir yuz ifadesi olusuyor yuzunde
"kes sesini otur haline sukret" diyorum ya
aynaya baktigimda "hey gidi genclik" diyesim var halimi gorunce
senelerce "evlenmem - cocugum olmaz zaten- olsada istemem dunyada o kadar sahpsiz cocuk varken"
diye ahkam keserdim. Sonuc tekrar evlendim ve iki sene sonucu tedaviyi dusunurken hamile kaldim ve bebegim oldu.
bir kizim. dunya tatlisi bir cimcime.
konuyla alakasi yok ama icimden geldi bu yuzden paylastim
hayati bildigim gibi yasadim
ozunde tembel, rahat bir insanim ve bu bebegim olduktan sonra son buldu tabiiki
daha duzenli oldum
ama asiri titiz olmadim
cocugumun ihtiyaci olan herseyini karsilayip
bol bol keyfini cikartip sevsemde
ustune bazi anneler gibi fazla dusmedim
hassas yetismesin diye
esimde benim gorusumde
amma velakin
kizim yakinda 10 aylik olacak ve masallahi var
8 disi cikti en onemlisi iki haftadir kendi kendine yuruyup dolaniyor evin icini
ve ben bu kucuk mucizenin ayakalanip ordek yavrusu gibi pesimden gezmesine
cok sevinsemde kendimi gunde uc kere yerleri paspaslarken buluyorum
her gun dip kose supuruyorum
tozlari aliyorum gunde yine bir kac kez
herseyi ortadan kaldirsamda kontrol ediyorum agzina alabilecegi bir sey
dusmustur diye
sonuc yorgunluktan bitiyorum
kan ter icinde kaliyorum
aksam 22h oldumuydu her tarafim sizliyor
ve belimin agrisindan duramiyorum artik
asiri hareketli
yemeye cok duskun ve asiri derece memeye duskun
olumlu taraflara baktikca sukrediyorum tabiiki
ama kari koca iliskimden kisisel bakimama kadar o kadar engelliyorki bu yorgunluk
benmi pratik degilim cokmu abartiyorum
esim sunu diyor " iki cocugumuz olsa evin halini dusunmek istemiyorum" kirmizi noktam bu soz
gunde uc kere paspaslayan ben degilim sanki
elimde toz beziyle dolasayn ben degilim sanki
tamam yardim ediyor calistigi icin fazlasini istemiyorum
ama iki gun yemek yapmasam acilairn cocugu gibi bir yuz ifadesi olusuyor yuzunde
"kes sesini otur haline sukret" diyorum ya
aynaya baktigimda "hey gidi genclik" diyesim var halimi gorunce