Ben 2 aya yakındır biriyle çıkıyorum .. aslında bu kişi benm ikinci kere ayrılıp barıştığım kişi .. Bu kişi 23 yaşında.. Bazen beni sinir etsede yanımdayken gayet istediğim gibi ilgi olarak.Ama bi sorun var o şu an çalışmıyor ve günde en fazla 20 tlsi oluyo.Ve belki salak diyeceksiniz belki akılsız ama onun da yeri geldi bi yere gittiğimizde ödediği zamanlar oldu ama genelde hesapları ben ödüyorum çünkü çalışmıyo babası ölmüş annesi ve kardeşiyle yaşıyor aile apartmanında yaşıyolar eniştesi bakıyor sanırım. Ama hiç rahat değilim düşünün bi yere çıkmak istesek param olmalı diye strese giriyorum çünkü biliyorum parası yok 1 saatlik yoldan geliyo benim için ama sigara içiyo vazgeçilmezi 8 mılyon zaten sigara yol parası derken 5 milyonu kalıyo hep ... Bi iş buldu bu sefer yol parasını vermiyolar diye hala giremedi oraya da.. Melis ben napcam işsizim param yok senden de hep olmazki diyo ama başka yerlere gidip bakmıyo benle buluşmuyosa bütün gün arkadaşlarıyla cafede batak oynuyo gecelere kadar..Kuzenim falan filan hep bu çocuk parasız hep sen veriyosun ayrıl diyorlar ama ben iyi niyetimden ve sevdiğimden elim kolum bağlı oluyorum.Bi yere gircez yok girmeyelim param yok diyo son zamanlarda ama ben de dayanamıyorum boşver girelim diyorum artık bi karar vermem lazım her şey iyi ama sevgiyi bi kenara bırakıp bişi yapmam lazım sizce bu gerçekten önemli bi sorun değil mi? param bitene kadar onla oluyorum bazen hala cafede oturalım diyo ona sinir oluyorum. Siz olsaydınız ne yapardınız?