Birincisi henüz 10 aylık bir deneme süresindesiniz, bebeğim olmuyor diye yakınıyorsunuz. 1 sene boyunca düzenli olarak deneme yapmadığınız müddet tıbben size bir yol açmazlar genellikle. Kaldı ki bu tedaviler çok ucuz değil ve ciddi anlamda da yıpratıcı bir süreçtir. Bir de 'problemin' eşinizde olduğunu kimse düşünmeyecek, belki kayınvalideniz dahi 'problemin' sizde olduğunu düşünecektir. Gerçi eşinizin sperminin azlığı çok da büyük bir problem değildir. Sonuçta çok da olsa az da olsa tutunması gereken tek bir spermdir. Sperm sayıları normal olduğu halde 1 senede anca hamile kalan kadınlar varsa sizde bu durumun 1-2 sene sürmesi çok ta anormal ve korkulacak bir durum değil.
Bence siz maddi açıdan korunup-korunmama konusunda çok, manevi açıdan kendinizi yoklamanız daha doğru olacak. Hamilelik süreci basit değil, lohusalık dönemi anne-çocuk açısından çok önemli. Eğer birlik yaşıyor ve kayınvalidenizle anlaşamıyorsanız kendiniz 2 odalı dahi olsa bir eve çıkana kadar korunun derim. Sonuçta şu kesindir: kayınvalideniz size kesin olarak karışacak, çocuğunuzu daha çok 'eşinizin evladı' olarak görecek. Hatta eğer dediğiniz kadar haddi aşan bir kayınvalide ise, çocuk üzerinde sizden çok daha fazla hakkı olduğunu düşünecektir. Emin olun, yıpranırsınız. Yaşınız kaç bilmiyorum fakat çok da yaşlı olduğunuzu düşünmüyorum. Sabır da hayır vardır.
Yok korunmak istemiyorum yine de derseniz en azından şu duayı yapın: 'Rabbim, sen bizim hakkımızda en hayırlı olan anda bize sağlıklı ve hayırlı bir evlat nasib eyle.' Böylece hamile kaldığinız taktirde çocuğun hayırlı bir zamanda geldiğinde emin olursunuz. Sonuçta Allah dualara icabet edendir.