kızlar benim 2 senelik ilişkim var, başından da biliyordum ama erkek arkadaşım biraz inançsız. yani ailesi öyle değil ama o hep araştırmış okumuş falan filan bazı çıkarımlarda bulunmuş kendince falan. benim kuran okumama namaz kılmama bir şey demez ama içim rahat değil pek bilmiyorum takıntı yaptım bunu. ama öyle de güzel seviyor ki anlatamam, insani ilişkileri çok iyidir, mantıklıdır, saygılıdır şefkatlidir. yani ne bileyim ya of. bir şeyler deyin
yanlış anlamayın ama ben genelde bu tür konularda bir noktayı anlamıyorum..
bir ilişkiye başlarken bunu biliyorsak ve bize göre kabul edilebilir bir şey değilse, o ilişkiye neden başlarız?
2 yılın sonunda ayrılmak kolay mıdır?
elbette değildir....
ee ama 2 yıl olana kadar neden bunu düşünmemişizdir?
yanlış anlamayın beni.. ama zaman yararınıza değil zararınıza işliyor...
bir karar vermek mecburiyetindesiniz..
sizin için din konusu önemliyse, içinize sinmiyorsa.. uzatmanın iki taraf içinde anlamı yok..
ama ben böyle idare ederim ; inançlı görünüp namaz kılmamasından, kuran okumamasındansa; hiç değilse inanmıyorum diyor geçiyor... diyorsanız buyurun devam edin...
bana sorarsanız ben en başında inanmayan birisiyle ilişkiye başlamazdım..
ben eşimle namaz kılmak, kuran okumak da isterim..
hayat bu kimin önce gideceği belli olmaz.. ben ölürsem eşimin arkamdan açıp bir kuran okumasını isterim..
yani kişiye bağlı böyle şeyler..