- 11 Şubat 2022
- 8
- -7
- 1
- Konu Sahibi kahvevegokyuzu
-
- #1
Sevgilim dışarı çok sık çıkıyor. Epey sosyal birisi, arkadaşlarıyla vakit geçirmeyi çok seviyor. Aktivitelere katılmayı da sever. Çocukluktan beri birbirimizi tanıyan hep iç içe olan bir çiftiz. Haftada 2-3 kez görüşüyoruz. İlişkimizin ilk yıllarında çok bunalttım. Dışarı her çıktığında ve geç geldiğinde bu sebeple de daha az konuştuğumuzda sorun çıkardım durdum. Bunun bir çözüm olmadığını anladığımda da içime atıp susmayı tercih ettim. Şimdi de huzursuzum. Gideceği yerlere elbette yine gidiyor ama benim moralimin bozuk olduğu apaçık ortada oluyor. Bu durumdan da o hiç hoşlanmıyor. Nereye gidiyorsa haber veriyor o konuda bir problem yok. Ben dışarı çıkıp arkadaşlarımla buluştuğumda da hiç lafını dahi etmez, mutlu oluyorum diye gerçekten mutluluğumla mutlu olur benim aksime.
Beraber buluştuğumuzda da bazen kızlara baktığını görüyorum. Genelde popo kısmına gözünün kaydığını görüyorum. İkinci kez dönüp dikkatli bir şekilde baktığını hiç görmedim fakat gözünün önünde olanlara bakıyor sonra başını çeviriyor. Sadece bir kez bu konunun beni rahatsız ettiğini söyledim. Kendisi de “yürürken göz hizamda oluyor illa ki görüyorum gördüğümde de bir daha bakmıyorum, tekrar bakıyorsam problem“ diye bir cevap verdi. Bende güzel bir kadın gördüğümde fiziği/kıyafeti ne güzel diyebiliyorum ama erkeğin bakışının bizden çok daha farklı olduğunu düşünüyorum. Arkadaş ortamında da uzun yıllardır sevgilisi olanlar var. Bir ara “sevgilisi olanların karı kız muhabbeti yapması hoş değil, bazen o yüzden uzaklaşıyorum” dedi. ”şu hatuna bak, taş gibi, çok güzel” gibi söylemler. Belki sevgilimde bu muhabbete dahil oluyordur, bana diyecek hali yok çünkü. Tüm bunları düşündüğümden dolayı dışarı çıktığında benim devreler yanıyor.
Bunların haricinde bir problemimiz yok. Ailesi çok iyi, kaliteli insanlar. Kendisinin de bana karşı ilgisi yeteri kadar.
Öz güvensiz olmak bu hislerime sebebiyet verir mi? Güzel bir kadın olduğumu düşünmüyorum. Acaba bunun eksikliği mi beni bu kadar kötü hissettiriyor bilemiyorum. Ve sizce tüm bu saydıklarım ayrılık sebebi mi?
Beraber buluştuğumuzda da bazen kızlara baktığını görüyorum. Genelde popo kısmına gözünün kaydığını görüyorum. İkinci kez dönüp dikkatli bir şekilde baktığını hiç görmedim fakat gözünün önünde olanlara bakıyor sonra başını çeviriyor. Sadece bir kez bu konunun beni rahatsız ettiğini söyledim. Kendisi de “yürürken göz hizamda oluyor illa ki görüyorum gördüğümde de bir daha bakmıyorum, tekrar bakıyorsam problem“ diye bir cevap verdi. Bende güzel bir kadın gördüğümde fiziği/kıyafeti ne güzel diyebiliyorum ama erkeğin bakışının bizden çok daha farklı olduğunu düşünüyorum. Arkadaş ortamında da uzun yıllardır sevgilisi olanlar var. Bir ara “sevgilisi olanların karı kız muhabbeti yapması hoş değil, bazen o yüzden uzaklaşıyorum” dedi. ”şu hatuna bak, taş gibi, çok güzel” gibi söylemler. Belki sevgilimde bu muhabbete dahil oluyordur, bana diyecek hali yok çünkü. Tüm bunları düşündüğümden dolayı dışarı çıktığında benim devreler yanıyor.
Bunların haricinde bir problemimiz yok. Ailesi çok iyi, kaliteli insanlar. Kendisinin de bana karşı ilgisi yeteri kadar.
Öz güvensiz olmak bu hislerime sebebiyet verir mi? Güzel bir kadın olduğumu düşünmüyorum. Acaba bunun eksikliği mi beni bu kadar kötü hissettiriyor bilemiyorum. Ve sizce tüm bu saydıklarım ayrılık sebebi mi?