Slm arkadaşlar. Anneme kırıldığımı hissediyorum.aslında büyük şeyler değil bazen de kırılmaktan haksizmiyim küçük şeyler için diyorum.biz üç kardeşiz iki oğlan var biri evli biri bekar.annem oğullarına hiç ama hiç kıyamaz banada hiç acımaz. Oğullarından hiçbir şey görmüyor. Kardeşim şuan işsiz iş arıyor. Yaz olduğu içinde annemler yazlığa gidiyor.giderken kardeşime bir miktar para bırakıyorlar şuan işin olduğu için. Ama malesef kardeşim öğün bitiriyor.sigara o bu.bu sefer bana donuyo işin ucu.annemler gelene kadar abla şu kadar abla bu kadar verirmisin.tamam veriyorum zaten de herzaman da olmuyo.annem ariyo mesela x e suk adar verin ben gelince vericem.ama gelince hiç ne paranın lafı var ne birşey oralı olmuyor.unutuyo nedense.versede istemeye istemeye veriyor.sanki ben ondan zorla almışım gibi.kırılıyorum bende bu hareketlerine.tamam küçük miktarlar ama bende çalışmıyorum sonuçta bir sürü borcun harcın içindeyim. Maddi manevi oğullarından beklemediği herşeyi benden fazlasıyla bekliyor.sanki ben çok rahatım hicbisey ihtiyacım yokmuş gibi umursamıyor. Üzülüyorum böyle küçük şeyler için kötümü düşünüyorum diye.ama sürekli hep oluyor