Merhaba kızlar,
Daha önce de bir konu açmıştım, sorun kaldığı yerden devam ediyor. Özet geçmek gerekirse bir buçuk aylık evliyim. Evlilik sürecinde eşimin ailesinden hiç destek görmedik. Arayıp sormadılar bile hazırlıklar esnasında "nasıl gidiyor, bir ihtiyaç var mı?" diye.
Nikaha da zaten misafir gibi geldiler ve o gün tartışma çıktı nikah salonunda. Annem "kızımı evden almaya bile gelmediniz, hiç arayıp sormadınız, ben kızımı 26 sene tek başıma büyüttüm ama yalnız evlendireceğimi hiç düşünmemiştim, keşke böyle olmasaydı." dedi. Bunun üzerine eşimin ablası annemin üstüne yürüdü. "Ne bekliyordunuz ki bizden? Ben terbiyemi bozup şu an sizin seviyenize düşmeyeceğim" gibi şeyler söyledi. Annem sessiz kaldı. Çok üzüldüm ben de doğal olarak ama sesimi çıkartmadım. Evlendikten sonra da bu konularla ilgili pek konuşmadık, yoksa tartışmaya dönüyordu.
Neyse sorun tabi ki bayram. Bayramda eşim babasına gitmemizi istiyor. Ablası da babası da bizden ayrı şehirlerde. Ablası gidemeyecekmiş babasına, kayınvalidesi gelmiş. Ben de gidemeyeceğimi söyledim. Anneannem felçli, annem ona bakıyor ve bayramda yardımcı bayan izinli. Anneme ben yardım edeceğim doğal olarak. Bunu öne sürdüm. 3. ve 4. günler gidebiliriz dedim. Eşim onu da kabul etmedi, kurban kesiminde babasına yardımcı olması gerektiğini söyledi. Arkandan ben gelirim öyleyse 3. gün dedim. Bu sefer de ben zaten döneceğim o gün gerek yok dedi.
Bu konu yüzünden günlerdir aramız bozuk. Bir şey yok gibi davranıyoruz ama kırgınız. En son ablası aradı. Ben de içerden duyuyorum konuşmalarını. Çok irdeledi "niye gelmiyormuş vs." diye. Eşim de "ben gideceğim işte tamam" dedi en son. Neymiş babası yalnızmış, misafirlerine kim hizmet edecekmiş falan da filan da.
Ben de bunun üzerine "biz evlenirken gelenek görenek sevmiyorlardı, bayram olunca birden gelenekçi oldular" dedim. İstemiyorum gitmek, beni evladı gibi görmeyen, sahiplenmeyen insanlar için annemi bırakıp bir yere gitmeyeceğim dedim. Ne yapacağım bilmiyorum gerçekten. Allah aşkına bir yol yordam gösterin.
