valla kim ne derse desin ben evimde demlemişim çayımı, eşimle hiçbir sorunum yok, çay tepsimi hazırlamışım, oturmuş eşimle tv izliyorum. çat telefon çalıyor. eşim, halasının dayısının saçma sapan dertlerini dinleyip bir de çözüm arıyor. dakikalarca da konuşuyor. ben mal gibi kalıyorum. bu seyrek değil sık sık yaşanıyorsa orda ben de isyan ederim. dur bakalım ne oluyor derim.
bizim derdimiz yok. şurda iki saat baş başa takılacağız ama sen seni ilgilendirmeyen sorunlarla hem kendi kafanı şişiriyorsun hem de benim kafamı şişiriyorsun. bu mantıklı mı? konuya biraz da bu açıdan bakın.
adam annesiyle babasıyla hasbihal etmiyormuş ki. yani konu adamın anne babasıyla muhabbet etmesi değil. dıdısının dıdısıyla dertlenmesi. kim kabul eder Allah aşkına yaa. biraz çok yönlü düşünün.
tek seferlik bir şey değilmiş. sürekli oluyormuş. yani ayda yılda kez değil. sürekli. benim de kafam kaldırmazdı. isyan ederdim artık.