Of çok zor durumdayım ne yapacağımı şaşırdım. Özet geçmek gerekirse eşimle tanıştığımızda köpeği vardı 7 aylıktı o zaman labrador kırması. Ben hiçbir zaman köpek insanı olmadım ama köpeği sevdim sorun etmedim birlikte yaşamaya başladık evlendik vs. Köpek büyüdükçe sorun çıkarmaya başladı yabancılara havlamalar ısırmaya teşebbüsler aşırı korumacıydı eşimi bile 3 4 kere ısırdı dikişlik oldu. Eve misafir alamıyoruz yıllardır alsak bile bi odaya kapatıyoruz zaten kocaman 50 kilo hayvan 2+1 evde dana gibi insanları korkutuyo hırlayıp havlayıp. Bir sürü eğitim denedik veterinere gittik sakinleştirici bile verdik(vet onayıyla). Kokuyo, aşırı tüy döküyo insanlara hırlıyo neyse 8 yaşına geldi yapcak bi şey yok diyip katlanıyodum seviyodum da taa ki çocuk olana kadar. Doğumdan sonra hormonlardan mı bilmiyorum köpeği resmen tehdit olarak görmeye başladım ve sevemiyorum hayvanı. Zamanla geçer dedim ama bebeğim 10 aylık emekliyo ve ona da hırlıyo ısırır mı bilmiyorum ama yaklaşınca hırlamaya başlıyo. Eşime gelecek olursak köpeği ilk çocuğu olarak görüyo bu konuda aşırı hassas assssla laf ettirmiyo evden göndermemiz mümkün değil. Bu arada kiradayız evimiz bahçeli bahçefe yaşamasını da istemiyo
Bebeğe hırladığı halde nasıl böyle derseniz zamanla alışacaklarını asla ısırmayacağını söylüyo. Sürekli gözümüz üstünde olacakmış asla yalnız bırakmayacakmışız. Kızlar aşırı yoruldum bu durumdan çıldırma noktasındayım. Nerdeyse ya ben ya köpek diyecek duruma geldim ama işler çok boka sarabilir gerçekten köpeğini ilk bebeği olarak görüyo adam. Ne yapmam lazım benim?