Kocam, bebek ve köpek...

Aslında durum pek öyle değil ben eşimle tanıştığımda köpeği yabancıları kabul etmiyordu hırlamayıp direkt eve aldığı ilk insan ben oldum. Sevmiyorum değil ben sadece köpek insanı değilim kedilerle büyüdüm hep ve köpek bakımı zor geliyordu. Yıllarca koyun koyuna uyuduk yürüyüşler yüzmeler oyunlar vs. Ben hamile kaldığımda zaten korkularım başladı acaba kabul edecek mi ne olacak yabancılara yaptığını yapar mı alışır mı diye bi ton strese girdim. Korktuğum da başıma geldi yani emekleyene kadar sorun yoktu kendi isteğiyle bebeğe yaklaşmıyodu arada bir koklayıp gidiyodu çocuk hareketlenince korkmaya başladı sanırım bunu da hırlayarak gösteriyo ve bence ısırmayacağının garantisi yok hiç güvenmiyorum. Üzgünüm bu beni belki kötü bir insan yapacak yıllarca köpekleymişsiniz şimdi ne oldu diyebilirsiniz ama bebeğimi korumak zorundayım. Köpeğin bakımlarını artık ben yapamıyorum eşim iş saatlerine göre günde 3 kez 40 45 dakikalık yürüyüşler yaptırıyor.
 
Apartman dairesi olsa çaresizlik diyeceğim ama halihazırda müstakil evde oturuyormuşsunuz, evcil hayvanlar için en ideali bu zaten. Nasıl olur da bahçeyi aktif kullanamıyorsunuz bunu aklım almadı. Zira bizler hayvan sahiplenebilmek için bir gün bahçeli bir evimiz olursa ihtimalini bekliyoruz. Kocanıza söylenecek çok şey var da zaten yazılmış benden önce.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…